HomeΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥΟι κίτρινες και οι «άλλες» διαχωριστικές γραμμές

Οι κίτρινες και οι «άλλες» διαχωριστικές γραμμές

Πρόσφατα, μετά από συγκεντρώσεις που έγιναν με τους κατοίκους του Νυδριού και υλοποιώντας αποφάσεις προηγούμενων δημοτικών συμβουλίων, ο Δήμος οριοθέτησε τον παραλιακό δρόμο του Νυδριού με μια κίτρινη γραμμή, που σηματοδοτεί τα όρια μέσα στα οποία τα καταστήματα μπορούν να βγάζουν τραπέζια και να καταλαμβάνουν τον παραλιακό δρόμο.

Στο ξεκίνημα του τελευταίου Δημοτικού συμβουλίου (20/2), ο δημοτικός σύμβουλος κ. Θανάσης Καββαδάς ρώτησε το Δήμαρχο για τις κίτρινες γραμμές που έχουν τοποθετηθεί στον παραλιακό δρόμο του Νυδριού. Ήταν πολύ προσεκτικός στις εκφράσεις του. Αυτό όμως που ο καθένας μπορούσε να διαπιστώσει, ήταν ένα «παραπανίσιο» ενδιαφέρον, να προστατεύσει τους επιχειρηματίες από τους «διωγμούς» του Δήμου! «Υποσχεθήκατε ότι δεν θα πολεμήσετε τους καταστηματάρχες» είπε στο Δήμαρχο. Για το θέμα απάντησε ο Δήμαρχος και οι αντιδήμαρχοι κ. Νικητάκης και Φίλιππας.

Σημειώνω πως το θέμα του κανονισμού των κοινόχρηστων χώρων είναι προγραμματισμένο να συζητηθεί στο επόμενο Δ.Σ.

Στη συνεχεία και ενώ το θέμα θεωρήθηκε λήξαν από τον πρόεδρο του συμβουλίου, ζήτησε το λόγο ο δημοτικός σύμβουλος κ. Κοντογεώργης. Ο πρόεδρος είχε άλλη άποψη και έτσι δεν έδωσε την ευκαιρία στον κ. Κοντογεώργη να τοποθετηθεί. Ο ίδιος εμφανώς «θυμωμένος» αποχώρησε από την αίθουσα. Μετά από λίγες ώρες ο κ. Κοντογεώργης κοινοποίησε στα ΜΜΕ ανακοίνωση (εδώ).

Με αφορμή τόσο την ερώτηση του κ.Καββαδά όσο και την αντίδραση του κ. Κοντογεώργη, θα κάνω κάποιες παρατηρήσεις από τη δική μου σκοπιά, για τις ουσιαστικές διαχωριστικές γραμμές που ηθελημένα ή άθελα τέτοιες πρακτικές οριοθετούν.

Είναι γνωστό το άσχημο θέαμα, η ταλαιπωρία των πεζών, οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν και η τριτοκοσμική εικόνα, που παρουσιάζει το νησί μας τους καλοκαιρινούς μήνες, όταν τα τραπεζοκαθίσματα και κάθε είδους πραμάτεια, καταλαμβάνουν κάθε ζωτικό χώρο δρόμου και πεζοδρομίου.

Ο Δήμος έχει δηλώσει την βούλησή του, να βάλει κάποια τάξη στην όλη αναρχία. Οι πολίτες και όσοι επιχειρηματίες βλέπουν μπροστά και όχι το πρόσκαιρο κέρδος, στηρίζουν αυτές τις προσπάθειες.

Το θέμα όμως είναι τι κάνουν οι «άλλοι», όχι στα λόγια, αλλά στην καθημερινή πρακτική. Αυτοί δηλαδή, που στην περιοχή του ο καθένας, λόγω των θεσμικών τους ρόλων, πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη με επιχειρήματα, να αλλάξουν τη λαθεμένη νοοτροπία που είναι ριζωμένη σε κάποιους.

Τόσο στο ύφος όσο και στην ουσία των δυο αντιδράσεων δεν άκουσα, ούτε είδα γραμμένη μια κουβέντα για έναν άλλο παράγοντα –τον κυριότερο ίσως- που εμπλέκεται με τα τραπεζοκαθίσματα, τον άνθρωπο.

Άκουσα για πόλεμο επιχειρηματιών, διάβασα για τις μικρές επιχειρήσεις σε λουκέτο …για τον αυτοαπασχολούμενο που στενάζει απ’ την αλλεπάλληλη αφαίμαξη των εισοδημάτων του…, για το πόσα μέτρα δρόμο χρειάζεται για να διέλθει ένα πυροσβεστικό όχημα κ.λ.π..

Δεν είδα όμως γραμμένο ούτε άκουσα για τα δικαιώματα του ταλαίπωρου πολίτη, που κι αυτός στενάζει κάτω από την οικονομική κρίση. Για τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες, που και αυτοί πρέπει να έχουν δικαίωμα να χρησιμοποιούν το Δημόσιο δρόμο. Για το αναφαίρετο δικαίωμα ενός ζευγαριού που παραθερίζει, να δύναται να περπατήσει στο δρόμο κρατώντας το παιδί τους από το χέρι. Για την αισθητική, για την εικόνα του νησιού, που πληγώνεται και τραυματίζεται ανεπανόρθωτα, όταν οι άνθρωποι είναι υπό διωγμόν, στο όνομα των αυτοκινήτων και των τραπεζοκαθισμάτων.

Πιστεύω πως κάποια στιγμή πρέπει να κοιτάξουμε την αλήθεια κατάματα. Δεν γίνεται να είμαστε και με  «τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ». Είναι άλλο πράγμα προσπαθώ να βελτιώσω τους κανονισμούς, συμβάλω στο διάλογο και άλλο «προστατεύω» τους επιχειρηματίες εναντίον του κακού Δήμου που θέλει να τους «κλείσει».

Είναι νομίζω ώριμες οι συνθήκες να αλλάξουν, όχι τόσο τα στραβά και ανάποδα δεκαετιών, όσο οι στραβές και ανάποδες νοοτροπίες. Ενέργειες κάποιοι να εμφανίζονται πιο «καλοί» από τους άλλους, δυναμιτίζουν τις όποιες προσπάθειες. Το μέτωπο εναντίον των χρόνιων αγκυλώσεων πρέπει να είναι αρραγές. Αλλιώς θα συνεχίσουμε να βράζουμε στο ζουμί μας, θεωρώντας καλό Δήμαρχο αυτόν που φροντίζει τα ατομικά μας συμφέροντα.

Ευκαιρίες και θέματα υπάρχουν πολλά, για οποίον ενδιαφέρεται να ψάξει και να κάνει αντιπολίτευση. Εγώ πρώτη, πολλές φορές γίνομαι και θα συνεχίσω να γίνομαι δυσάρεστη στους διοικούντες. Αλλά μην ακυρώνουμε με προφάσεις, ό,τι καλό πάει να γίνει.

Βιολέττα Σάντα

Προηγουμενο αρθρο
Ο Χαρταετός
Επομενο αρθρο
Φαρομανητά 2015 στη Λευκάδα (Φωτό + βίντεο)

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.