Οι Καημοί της Λιμνοθάλασσας

Tα πρώτα μου χρόνια τ’ αξέχαστα
τα ‘ζησα κοντά στ’ ακρογιάλι,
στη θάλασσα εκεί τη ρηχή και την ήμερη,
στη θάλασσα εκεί την πλατιά, τη μεγάλη.

Και κάθε φορά που μπροστά μου πρωτάνθιστη
ζωούλα προβάλλει,
και βλέπω τα ονείρατα κι ακούω τα μιλήματα
των πρώτων μου χρόνων κοντά στ’ ακρογιάλι,

στενάζεις, καρδιά μου το ίδιο αναστένασμα:
Να ζούσα και πάλι
στη θάλασσα εκεί τη ρηχή και την ήμερη,
στη θάλασσα εκεί την πλατιά, τη μεγάλη…*

* Κωστής Παλαμάς “Οι Καημοί της Λιμνοθάλασσας”