HomeΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣΟ γιατρός ο Γρηγόρης – Του Δημήτρη Χ. Παξινού*

Ο γιατρός ο Γρηγόρης – Του Δημήτρη Χ. Παξινού*

Πολύ μικρός ήμουν. Μετεμφυλιακή κατάσταση σ’ όλη την Ελλάδα και στην Λευκάδα, με έντονη κομματική αντιπαράθεση, φανατισμό και μίσος. Που ακόμη συντηρούν, για τους δικούς τους λόγους, κάποιοι. Επάγγελμα ακόμη κι’ αυτό. Να αναξένουν πληγές, να διχάζουν.

Σε μια τόσο πυρακτωμένη ατμόσφαιρα. Ένα όνομα ακουγόταν με απόλυτο σεβασμό. Ο γιατρός ο Γρηγόρης. Ήταν σύμβολο αντίστασης στον κατακτητή, αλλά και το απόλυτο ανθρώπινο σύμβολο.

Τον θυμάμαι πάντα σκυθρωπό, αγέλαστο, ακαταπόνητο, κατά πως θα λέγαμε. Διέτρεχε όλη την Λευκάδα, να μεταβεί στα πίσω χωριά, μ’ ένα μουλάρι. Δύσκολη η συγκοινωνία και η επικοινωνία. Δρόμοι δεν υπήρχαν. Έκτοτε ο γιατρός καβαλούσε το ζωντανό, και πήγαινε και στο πιο δυσπρόσιτο χωριό, όταν η ανάγκη το καλούσε. Δεν είχε ωράριο, γι’ αυτόν όλες οι ώρες ήταν το ίδιο. Ο ασθενής τον χρειαζόταν. Κι’ αφού τέλειωνε την εξέταση, όπως λένε , άφηνε και κάτω από το μαξιλάρι του λίγα χρήματα για τα φάρμακα ή για να πορευθούν.

Δύσκολη εποχή και μέρες για τους ανθρώπους, που ζούσαν από το λάδι και το κρασί. Στα πιο απόμερα σημεία, όπου έβρισκαν λίγο χώρο, δημιουργούσαν πεζούλες και φύτευαν νέο αμπέλι. Στα πιο απόκρημνα σημεία, πάνω στα βουνά συναντάς και σήμερα υπολείμματα αμπελιών και απορείς πως έφθαναν μέχρις εκεί πάνω, πως φύτευαν και μετέτρεψαν την άνυδρη γη σε καρποφόρα. Και το αποτέλεσμα των κόπων τους, το λάδι και το κρασί το πωλούσαν σε εξευτελιστικές τιμές, στην πόλη και σε Ιταλούς, που το μετέφεραν με καράβια στην χώρα τους.

Το περίφημο «βαρτζαμί», εκλεκτό, μοναδικό σε γεύση, που χάθηκε σιγά – σιγά. Κατάμαυρο που το χρησιμοποιούσαν και για βάψιμο οι Ιταλοί. Πώς να ζήσουν, πώς να επιβιώσουν οι «χωριάτες» που ολημερίς δουλεύανε στα χωράφια για ένα κομμάτι ψωμί.

Κυριολεκτικά γι’ αυτούς όπως και κάθε συμπολίτη του, για κάθε χωριανό του, πονούσε μέσα του, θλιβόταν που δεν μπορούσε να προσφέρει κάτι άλλο, πέρα από τις επιστημονικές τους γνώσεις που σε συνδυασμό με την ανθρώπινη ευαισθησία του, απλόχερα έδινε, όπου τον καλούσαν. Πιστός στον όρκο του Ιπποκράτη αλλά και πιστός στα ανθρώπινα ιδανικά. Δεν ήξερε το χρώμα του χρήματος.

Γι΄αυτόν το χρήμα ήταν ένα μέσο να εξυπηρετείται ο άνθρωπος, όταν έχει ανάγκη. Κι’ αυτή την ανάγκη ο γιατρός την έβλεπε πρωτίστως σαν την απαραίτητη κοινωνική προσφορά του. Στον πάσχοντα συνάνθρωπό του. Πέρα και πάνω από μικρότητες, σκοπιμότητες εκτελούσε το χρέος του. Όπως αυτός το αντιλαμβανόταν. Με υπέρβαση του ανθρώπινου μέτρου, που έχουμε οι υπόλοιποι με τις πολλές αδυναμίες και ανθρώπινα πάθη.

Ο γιατρός ο Γρηγόρης, ο Ξενοφών. Δεν τον είχαν ακούσει, ούτε και δει να διασκεδάζει, όπως ο κάθε άνθρωπος. Να σκορπίσει τον πόνο του βρε αδελφέ. Πάντα έτρεχε να προσφέρει την βοήθειά του, την θαλπωρή του, την αγάπη του, τον σεβασμό για τον συμπάσχοντα. Διότι έπασχε κι’ αυτός μαζί του. Ζέστη, βροχή, κρύο, μεσάνυχτα, πριν ακόμη φέξει ο γιατρός στο καθήκον.

Όπως έμαθε, όπως γαλουχήθηκε να προσφέρει, να δίνει, χωρίς αντάλλαγμα. Μόνο αντάλλαγμα η αγάπη του συμπολίτη του, που δεν εξαγοράζεται, δεν μετριέται με τα γνωστά κοσμικά μέτρα. Μόνο φουντώνει, πλημμυρίζει καρδιές και νου διαχέεται σ’ όλο τον κόσμο. Τον αγκαλιάζει, τον ευωδιάζει και προσπαθεί να τον κάνει καλλίτερο και ασφαλώς υγιέστερο και πληρέστερο. Αλήθεια τι ψυχικά αποθέματα πρέπει να διέθετε και να αντλούσε συνεχώς από την άδολη αγάπη του κόσμου.

Κι’ αυτό το συναίσθημα του έδινε δύναμη να γίνει τρανότερος και να φθάσει το θείο.

Τα κατάφερε με τρόπο απλό και μοναδικό ο γιατρός ο Γρηγόρης. Αυτό που άλλοι πασχίζουν για χρόνια με χίλιους δύο τρόπους να αναδειχθούν πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά χωρίς αποτέλεσμα. Γιατί έτσι αισθανόταν την ανθρώπινη προσφορά του. « Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος»

Καταξιώθηκε στην συνείδησή μας και στις καρδιές μας σαν φωτεινότατος φάρος που εξακολουθεί να φέγγει ολόγυρα του και να αγκαλιάζει την Λευκάδα και τον κόσμο ολάκερο.

Πηγή: www.in.gr

*Ο Δημήτρης Χ. Παξινός είναι Πρώην Πρόεδρος ΔΣΑ

Προηγουμενο αρθρο
Η Νικιάνα από ψηλά
Επομενο αρθρο
Δήλωση Θανάση Καββαδά για το νέο λογότυπο της ΕΠΣ Πρέβεζας-Λευκάδας

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.