Ο γύρος της Γύρας λίγο πριν τη δύση του ήλιου, μια διαδρομή γεμάτη αντιθέσεις
Ο γύρος της Γύρας, είναι μια απόσταση οχτώ χιλιομέτρων. Αν θελήσεις να περπατήσεις θα σου πάρει πάνω από δυο ώρες.
Η διαδρομή λίγο πριν τη δύση του ήλιου, αποτελεί μια ευκαιρία να συναντήσεις έναν άλλο κόσμο, έμψυχο και άψυχο. Αρκετοί δρομείς, περιπατητές και ποδηλάτες προτιμούν αυτή την ώρα να κάνουν τη βόλτα τους ή την άσκησή τους.
Λίγο πριν ο ήλιος βυθιστεί στη θάλασσα, όλες οι αποχρώσεις του κόκκινου, του κίτρινου και του χρυσού δημιουργούν πίνακες ζωγραφικής. Αν μάλιστα πνέει και ο κατάλληλος άνεμος, στο ύψους των Μύλων, τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος θα ανακατευτούν με τους πολύχρωμους αετούς του kite-surf και θα σου χαρίσουν μοναδικές εικόνες.
Σήμερα, όπως συνηθίζω, ακολούθησα τη δική μου διαδρομή. Έστριψα για λίγο στον Αη Γιάννη, σταμάτησα στην αρχή του δρόμου, ακούμπησα και μύρισα το ανθισμένο θυμάρι. Φυτρώνει στην άμμο δίπλα στη θάλασσα. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τη μυρωδιά που παίρνει το θυμάρι δίπλα στην αψάδα της θάλασσας. Υπάρχουν πανέμορφες «τούφες» από θυμάρι παντού. Όλες από το ράπισμα του αέρα έχουν πάρει διάφορα όμορφα και παράξενα σχήματα.
Λίγο μετά τη Γύρα συνάντησα τις λυγαριές μου. Είναι ελάχιστες και μου παίρνει ώρα κάθε φορά να θυμηθώ την ακριβή τοποθεσία που βρίσκονται.
Στο δρόμο της Γύρας συναντάς πολλές πικροδάφνες στολισμένες σα νυφούλες και πανέμορφες. Η πικροδάφνη λόγω της αντοχής της, είναι από εκείνα τα φυτά που τα χρησιμοποιούμε για τα δύσκολα. Δεν ζητάει τίποτα και μας δίνει τόση ομορφιά, αλλά σπάνια την προσέχουμε όσο της αξίζει.
Το «γήπεδο» στους Μύλους έχει αδειάσει για τα καλά από τα νερά. Δίπλα του όμως, ξεκομμένη από τη λιμνοθάλασσα, έχει σχηματιστεί μια όμορφη λιμνούλα.
Σταμάτησα ακόμα και φωτογράφισα την πόλη μας όπως φαίνεται από απέναντι.
Δεν υπάρχουν σχόλια