HomeΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑΟ Στέλιος Κατωπόδης της Εθνικής Λυρικής Σκηνής είναι ο καλύτερος χορευτής της

Ο Στέλιος Κατωπόδης της Εθνικής Λυρικής Σκηνής είναι ο καλύτερος χορευτής της

Λίγο πριν το 22ο Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, μιλήσαμε με τον Στέλιο Κατωπόδη της ΕΛΣ που έκανε τέχνη την αγάπη του να αψηφά το νόμο της βαρύτητας.

Nεος, ωραίος, γεμάτος ενέργεια και υπερταλαντούχος. Ο Στέλιος Κατωπόδης είναι ένας από τους κορυφαίους χορευτές της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Αποφοίτησε λίγα χρόνια πριν από την σχολή της με Άριστα και πια ανήκει στο δυναμικό της συμμετέχοντας σε όλες τις παραγωγές της.

Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να τον απολαύσει live την Παρασκευή 15 και το Σάββατο 16 Ιουλίου στο «Links» του Αντώνη Φωνιαδάκη, στα πλαίσια του 22ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.

Λίγο πριν βρεθεί εκεί τον συναντήσαμε και μιλήσαμε για την αγαπημένη του τέχνη, τον χορό, εκεί όπου ο ίδιος απογειώνεται, ελευθερώνεται και υπάρχει.

Στην σκηνή της οντισιόν, τη στιγμή όπου οι καθηγητές ρωτάνε τον Billy Elliot τί είναι χορός για εκείνον, τους απαντά… «Είναι κάτι σαν… ηλεκτρισμός». Τι είναι για σένα χορός;

Ο χορός για μένα είναι το δικό μου περιβάλλον, είναι ο χώρος μου. Νώθω σαν το ψάρι μέσα στο νερό. Απογειώνομαι, ελευθερώνομαι υπάρχω. Ειναι μια διαδικασία μετουσίωσης που μου ταιριάζει απόλυτα. Μέσα από αυτό ζω αληθινά.

50

Το 2009 έδωσες εξετάσεις στην Ανώτερη σχολή μπαλέτου της ΕΛΣ. Αποφοίτησες με άριστα και έκτοτε ανήκεις στο δυναμικό της. Πώς είναι η εμπειρία αυτή και πώς νιώθεις που πολλοί σε θεωρούν ως έναν από τους καλύτερους χορευτές;

Η διαδικασία αυτή ήταν σαν να ενσωματώνεσαι μέσα σε μια οικογένεια. Ό,τι κι αν συμβαίνει κάθε φορά, υπάρχει ένα δέσιμο για να συνεχίζεις την πορεία σου. Οι διαδρομές μέσα από την σπουδή και την σκηνική εμπειρία ειναι αντιφατικές. Εκεί που νομίζεις ότι συναντάς τον εαυτό σου, εκεί τον χάνεις. Μια συνεχής προσπάθεια για να επαναπροσδιοριστείς και κάθε μα κάθε φορά να καταφέρεις να συναντήσεις εσένα, όλο και πιο εξελιγμένο. Η αποδοχή που λαμβάνεις από το κοινό η αγάπη και ο ενθουσιασμός του λειτουργούν ως επιβεβαίωση πως βρίσκεσαι σε καλό και σωστό δρόμο και παράλληλα σε βοηθάει να καταξιωθείς. Είμαι ευτυχισμένος όταν τελειώνει μια παράσταση με την επικοινωνία μου με τους θεατές γιατί αυτόματα παίρνω τη δύναμη που χρειάζομαι για να συνεχίσω. Η σκάλα της τέχνης δεν έχει τέρμα.

51

Συμμετέχοντας στο «Links» του Αντώνη Φωνιαδάκη, του νέου Διευθυντή του Μπαλέτου της ΕΛΣ που θα παρουσιαστεί στο Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας. Πώς είναι η συνεργασία μαζί του και τι καινούργιο έφερε που έλειπε;

Θεωρώ ότι ειναι πολύ σημαντική στιγμή η συμμετοχή του μπαλέτου της ΕΛΣ στο Φεστιβάλ. Η παραγωγή «Links» ειναι μια γεύση των νέων δυνατοτήτων της ομάδας να υπερασπιστεί άλλες μορφές και ποιότητες χορού από αυτές που συνήθιζε να παρουσιάζει μέχρι τώρα. Ειναι μια πρόκληση με την οποία όλοι μας φλερτάραμε και φτάσαμε σε ένα αποτέλεσμα που δίνει προοπτικές για την ομάδα. Η επιμονή του νέου διευθυντή και χορογράφου ήταν να ξεφύγουμε από τη κλασική φόρμα κατακτώντας ποιότητες και δυνατότητες που ενδεχομένως δεν φανταζόμασταν. Η απαίτηση του για ακρίβεια, ταχύτητα και απολυτότητα, εκτοξεύει τις δυνατότητες του κάθε χορευτή δημιουργώντας την αίσθηση της υπέρβασης. Προσωπικά νιώθω μέσα από την συνεργασία αυτή ότι συναντώ εμένα, ωριμαζω και εξελίσσομαι.

54

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες θυσίες που έχεις κάνει για τον χορό;

Ο χορός ειναι κάτι που αγαπώ και δεν θεωρώ ότι ειναι θυσία το να συντονίζομαι με τις απαιτήσεις του. Παρόλα αυτά υπήρχαν στιγμές που ένιωσα πίεση και στέρηση στις συναισθηματικές μου ανάγκες. Μέσα στην διαδρομή μου όμως κατέκτησα τις ισορροπίες που χρειάζομαι για να μπορώ να συνεχίζω ολόκληρος.

Η καριέρα ενός χορευτή τελειώνει σύντομα, συγκριτικά με τα υπόλοιπα επαγγέλματα. Έχεις σκεφτεί πώς θα είναι η ζωή σου μετά;

Όταν κλείσει ο κύκλος της χορευτικής μου καριέρας η γνώση και η ωριμότητα που θα έχω αποκομίσει θα ειναι εφαλτήρια να αλλάξω ρόλο μέσα στη χορευτική διαδικασία και να επεκταθώ και σε άλλους τομείς του θεάτρου που επίσης λατρεύω.

Περιέγραψέ μου μια ημέρα σου

Η μέρα μου μοιράζεται ανάμεσα στο θέατρο που έχω να κάνω συγκεκριμένα πράγματα -πρόβες, μάθημα, παράσταση- που μου παίρνουν πολύ χρόνο. Κάποιες φορές συναντώ φίλους για καφέ η ποτό, θέατρο ή σινεμά, έχοντας ανάγκη να αλλάζω εικόνες και αισθήσεις, ενώ άλλες ξεκουραζομαι ακούγοντας μουσική. Μένω αρκετές ώρες μόνος, μου αρέσει να κουβεντιάζω με εμένα.

55

Συμμετείχες πρόσφατα στην Αΐντα, μια παράσταση που ανέβηκε στο Ηρώδειο και απέσπασε αρκετές αρνητικές κριτικές -πολλοί μάλιστα πέρασαν τα όρια και είπαν πως θύμιζε Δελφινάριο. Πώς το αντιμετωπίσατε; Επηρεάζεστε από σχόλια που δεν είναι θετικά;

Όταν συμμετέχεις σε μια παράσταση καλείσαι να υπηρετήσεις την τέχνη σου το έργο και τη γραμμή του χορογράφου. Αρκετές φορές υπάρχει και η αρνητική κριτική που σαφώς ειναι σεβαστή και προσωπικά την παίρνω υπέρ μου πάντα, προσπαθώντας να εστιάσω στο πώς θα γίνει καλύτερη η δουλειά μου. Αν και η κάθε παραγωγή είναι μια συλλογική δουλειά, η ευθύνη και το βάρος καλώς ή κακώς ειναι του σκηνοθέτη. Όσον αφορά στην παράσταση που αναφέρεις εμείς δεν εισπράξαμε στιγμή κάτι τέτοιο. Κάθε βράδυ το Ηρώδειο ήταν κατάμεστο και το χειροκρότημα του κονού ήταν ζεστό και ζωντανό.

62

Δυστυχώς αν και ζούμε στο 2016 εξακολουθεί να αποτελεί «ταμπού» η ενασχόληση ενός μικρού αγοριού με το χορό. Τι έχεις να πεις σε όσους απαγορεύουν στα παιδιά τους την πραγματοποίηση των ονείρων τους, προτιμώντας να τα γράψουν σε αθλήματα όπως ποδόσφαιρο και μπάσκετ;

Τα παιδιά που ανήκουν στην τέχνη τον βρίσκουν πάντα το δρόμο τους, έστω και αν αρχικά δυσκολεύονται από τους γονείς τους, οι οποίοι πολλές περιπτώσεις τους δημιουργούν μεγάλες καθυστερήσεις. Καλό ειναι όμως όλοι αυτοί όχι να τα αποτρέπουν αλλά να αφουγκράζονται, να συντονίζονται μαζί τους και να τα βοηθούν να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους.

Ποια είναι τα επόμενά σου σχέδια;

Επαγγελματικά περιμένω με χαρά και ανυπομονησια την νέα χρόνια για να αρχίσουν να πραγματοποιούνται τα επόμενα projects. Όσον αφορά όμως στο φετινό καλοκαίρι, μετά το τέλος των υποχρεώσεών μου στο Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, θα πάω διακοπές στην πατρίδα μου, την όμορφη Λευκάδα και ίσως στην Κρήτη.

65

Πηγή: www.womantoc.gr

Διαβάστε ακόμα για τον Στέλιο Κατωπόδη: Στέλιος Κατωπόδης: Το Φεστιβάλ Φολκλόρ έχει γίνει μια φτωχή επανάληψη…

Προηγουμενο αρθρο
«Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε...»
Επομενο αρθρο
Δεν έχω στιλ - Του Δημήτρη Ε. Σολδάτου

Δεν υπάρχουν σχόλια

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.