Παίζοντας ένα συναρπαστικό κρυφτούλι!

Τα όμορφα Φλαμίγκος δεν καταδέχτηκαν ούτε και φέτος το Ιβάρι της πόλης. Διάλεξαν να κατασκηνώσουν από τη μεριά του Κάστρου της Αγίας Μαύρας. Η απουσία τους έγινε ευκαιρία να προσέξουμε περισσότερο τον υπόλοιπο πληθυσμό του Ιβαριού, που φέτος έχει τεράστιες «άπλες». Σήμερα παρατήρησα αγριόπαπιες, λούφες, γλάρους και κάποιους ερωδιούς, αν μπόρεσα να ξεχωρίσω καλά από μακριά.

Έπαιξα στην κυριολεξία κρυφτούλι σήμερα με όλο αυτό τον «υδάτινο» πληθυσμό του Ιαβριού. Έχουν τόσο γρήγορη αντίληψη της ανθρώπινης παρουσίας και τόσο άμεση αντίδραση, που στην κυριολεξία με εξουθένωσαν στην προσπάθεια μου να πλησιάσω κοντά τους για φωτογράφιση.

Χαλάλι τους όμως, μου χάρισαν πανέμορφες εικόνες. Το «παιχνίδι» ήταν συναρπαστικό.

Πρόσεξα με έκπληξη ότι όταν οι αγριόπαπιες μετακινούνται δημιουργούν όμορφους σχηματισμούς και σχίζουν τα νερά σαν κωπηλάτες.

Είναι πολύ ευχάριστο και καλοδεχούμενο ότι χρόνο με το χρόνο οι επισκέπτες του Ιβαριού αυξάνονται. Ένας παράγοντας που έχει συντελέσει είναι ότι για πολλά χρόνια πλέον έχουν βρει ησυχία.

Ένα βάρβαρο έθιμο έμαθα ότι διαδραματιζόταν μέχρι πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια στα Ιβάρια με θύματα της αγριόπαπιες. Την πρώτη Κυριακή του Νοέμβρη γέμιζε ο Αυλαίμονας με μονόξυλα και πριάρια με κυνηγούς, που επιδίδονταν στην εξαφάνιση τους. Το κακό συνεχιζόταν και από ξηράς περιμετρικά του Ιβαριού της πόλης.

Ίσως επειδή η περιοχή είχε χαρακτηριστεί «Natura», απαγορεύτηκε το κυνήγι.

Είμαστε τυχεροί που μπορούμε σήμερα να απολαμβάνουμε όμορφες εικόνες γεμάτες με τη σοφία και την ηρεμία της φύσης.

Αδιάψευστος μάρτυρας τα λόγια του ποιητή: «Τούτο μόνο να ξέρεις: Ό,τι σώσεις μες στην αστραπή καθαρό στον αιώνα θα διαρκέσει» *

* Άξιον εστί (Οδυσσέας Ελύτης)