Περί «κωλοβροχής» το ανάγνωσμα
Του Παναγιώτη Καπογεωργάκη
Φτωχαίνει λένε κάποιοι η γλώσσα. Πάνω κάτω, όπως λένε οι ειδικοί, μόνο πεντακόσιες λέξεις χρησιμοποιούμε.
Το επιβεβαίωσα τώρα με το που μπήκε το Φθινόπωρο. Η βροχή έχει χάσει από καιρό τώρα τις πολλές ονομασίες της. Άκουγες άλλοτε για απόβροχο, αλλαξοβρόχι, ανεμοβρόχι, ψιχαλιστή, δαρτή, ποτιστική, ψιχάλα, αγριοβροχή, λιανοβρόχι, ψευτοβρόχι, και τώρα όπου πας και όπου σταθείς με τη πρώτη σταγόνα όλες αυτές έχουν αντικατασταθεί από τη μόνιμη έκφραση, «κωλοβροχή».
Ειδικά από το γυναικείο φύλο που δεν λέει να βάλει κλειστό παπούτσι, επειδή έτσι δεν θα φαίνονται τα καλλιτεχνήματα από τις βαφές essie στο νύχι, τόχουνε κάνει μότο. Τα παλικάρια που δυσκολεύονται να πιούν έξω το φρέντο τους στα τραπεζοκαθίσματα το διανθίζουν με το «γαμώ τη κωλοβροχή μου».
Να που ήρθαν και ταιριάξανε όλα. Λεξιπενία και μπατίρηδες στο στόμα, μπατίρηδες και στη τσέπη από φράγκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια