Πιλοτικό κτηματολόγιο ή πολιτών μαρτυρολόγιο;

Γράφει ο Πάνος Ροντογιάννης

Πιλοτικό κτηματολόγιο ή πολιτών μαρτυρολόγιο;

Α) η υπουργική απόφαση

‘’Και επειδή σαν ξέφραγο η χώρα μοιάζει αμπέλι,
που μπαίνει οποιοσδήποτε και κάνει ό,τι θέλει,
καταπατάει τους αγρούς, ακρογιαλιές και δάση
και μονοπάτι δε θα βρεις γαϊδούρι να περάσει,
δ ι α τ α ύ τ α αποφασίζουμε να καταγραφηθεί
σε ποιούς ανήκει σίγουρα η ελληνίδα γη.
Και το κτηματολόγιο πιλοτικά θ’αρχίσει
απ’τη Λευκάδα, το μικρό κι ωραίο φτωχονήσι.’’

Β) η εκτέλεση

Και πάνε οι καταμετρητές κι αρχίζουνε δουλειά
και βήμα-βήμα περπατούν σε λόγγους και βουνά.
Ιδιοκτήτες λιγοστούς βεβαίως συναντάνε
και μόνο κ α θ’ υ π ό δ ε ι ξ ι ν, πηγαίνουν και μετράνε
αδιάφορου αγροφύλακα ή γέρου δίχως μνήμη,
που εμπρός τους αφοπλίζεται κι η έρμη η επιστήμη
και λένε:’’Ας μετρήσουμε κι ο Θέος βοηθός’’.
Μα ο θεός δε στάθηκε στα λάθη συνεργός.
Ψηλά στον Κόντρο ανέβηκε επάνω από τ’αμπέλια,
εκοίταζε τα δρώμενα και έσκασε στα γέλια,
γιατί έβλεπε τα πράγματα που όντως θα συμβούνε,
ανάμεσα στους γείτονες κι αυτούς που τους μετρούνε.
Ο γερο-αγροφύλακας μπροστά πάει και δείχνει
με την παλιά την γκλίτσα του των σύνορων τα ίχνη.
-Να η μεγάλη η λιθιά που πάει πέρα-περού.
Εκεί είναι το σύνορο…το ξέρω απ’τον παππού.

Μα οι λιθιές είναι πολλές, η μια πίσω απ’την άλλη,
χωμένες μες στις βατσινιές και ποια είναι η πιο μεγάλη;
Γι’αυτό λοιπόν στα κουτουρού και στα τυφλά μετράνε
κι αγάλι-αγάλι περπατούν κι εδώθε εκείθε πάνε.
Και όπως είναι φυσικό μονάχα κατά τύχη,
θα συμφωνήσουν τα χαρτιά με πλάτη και με μήκη.
Γοργά περνάει ο καιρός και να η μέρα φτάνει,
που έρχεται ο υπουργός και βγάνει το φιρμάνι:
‘’Στο μέλλον θα συντάσσεται οριστικό συμβόλαιο,
μόνο αν τα μέτρα συμφωνούν με το κτηματολόγιο.’’
Οι ιδιοκτήτες τα χαρτιά σαν παίρνουνε στα χέρια,
διαβάζουνε τα μέτρα τους και βγάνουν τα μαχαίρια.
-Εδώ μου λείπει ένα σκαλί, φωνάζει ο μπάρμπα Πάνος.
Σίγουρα το προσάρτησε ο γείτονας ο Γιάννος.
-Εμένα πάνω στα Σκαλιά, στην αμπελοφυτεία,*
πως έχω αναφέρεται μια πολυκατοικία.
Από αλλού την έφεραν που σ’άλλονε ανήκει
και η εφορία μου ζητά και φόρους για το νοίκι.
Και σύμφωνα με υπουργού τον νού τον τηλαυγή
τ’ανύπαρχτο το οίκημα απ’τον αγρό θα βγεί
αν καταβάλω χίλια ευρώ σε κάποιον δικηγόρο
να πάει να κάμει ενδελεχή εξέταση στο χώρο.
Τα χίλια ευρώ τα έβαλα μονάχα για το στίχο.
Χρειάζονται τριπλάσια το στόχο να πετύχω.
-Το χωραφάκι που’χω εγώ ψηλά στον Καλαβρό
αλλού το μεταφέρανε και ψάχνω να το βρω.
-Εμένα περισσότερα μου γράφουν, λέει ο Λίας.
-Εμένα ουδέν δεν συμφωνεί, φωνάζει ο Ματαφίας.
Το Γιώργο ο Γιάννης απειλεί, ο Πέτρος τον Αντώνη,
θυμώνει και ο Άγγελος κι αρπάζει ένα κοτρώνι.
Ο κάμπος πήγε στο βουνό και το βουνό κατέβη
κι ο φουκαράς ο Παναής τ’αμπέλι του χαλεύει:
-Εκεί’ταν τ’αμπελάκι μου με τα πολλά μοσχάτα.
Πώς απ’τα τα Τυπαλδέικα πήγε στα Βεργινάτα;
Όλοι τα δόντια τρίζουνε, καχύποπτα κοιτάνε,
νομίζοντας το δίκιο τους οι άλλοι πως θα φάνε.

Γοργά περνάει ο καιρός, μισοί έχουν πεθάνει
κι ο τόπος που δε χτίστηκε κατάντησε ρουμάνι.
Νέος δασάρχης έρχεται, ο υπουργός αλλάζει
και το φτωχό παλιάμπελο, δασύλιο τ’ονομάζει.
Θα πληρωθεί έτσι το ρηθέν απ’τον Καραμανλή:
-Τρελλάδικο έγιν’η Ελλάς και πλάκωσαν μουρλοί.
Ο αγώνας συνεχίζεται πολίτη με το κράτος,
άει και να δούμε σύντροφοι πόσο βαθιά είν’ο πάτος.
Με τον καιρό συνέρχονται, θα βγουν μαζί στο δρόμο
θα βρίσουν όλοι σύσσωμα τον παλαβό το νόμο
που ήρθε συνοριακές ασάφειες να διαλύσει,
μα έκαμε προβλήματα που δεν σηκώνουν λύση
και που χωρίς περίσκεψη και σοβαρά κριτήρια,
αγγόνια στέλνει και γριές να παν στα δικαστήρια,
να βρουν πόσα τους λείπουνε ή περισσεύουν μέτρα
σε κάποια στενοχώραφα που είναι όλο πέτρα,
να βάλουν ψευτομάρτυρες να πουν δήθεν αλήθεια,
για να ταιριάξουν τα χαρτιά με γη και ξερολίθια.
Παρατημένα κτήματα κληρονομιές και προίκες
τίποτε δεν παράγουνε παρά μονάχα δίκες
όχι γιατί τις θέλουνε φτωχοί νοικοκυραίοι
αλλά το θέλει ο υπουργός γιατί νόμος το λέει:
-Τα λάθη διορθώνονται του κτηματολογίου
μόνον δι’αποφάσεως ενός δικαστηριόυ.
Έτσι έχουνε τα πράγματα στον τόπο που μ’εγέννα
και μήπως πω λέξη βαριά βάνω φραγμόν στην πέννα.
Είκοσι χρόνια πέρασαν πέντε εκλογές εγίναν
κι οι λόγοι για διόρθωση στις υποσχέσεις μείναν.

Υστερόγαφο:

Πίσω απ’υο μύθο βρίσκεται σαφώς κι αλήθεια άλλη
που’ν άλλοτε μικρότερη και άλλοτε μεγάλη.
Καθένας δήλωσ’έκταση χωρίς να πιάσει μέτρο
ακούοντας τον μπάρμπα του το Γιάννη ή τον Πέτρο
που πίστευε πως το έδαφος μικραίνει ή μεγαλώνει
συμφώνως με ό,τι επιθυμεί καθένας να δηλώνει.

.

*Πραγματικά περιστατικά.Το κτηματολόγιο της Λευκάδας ήταν πιλοτικό, που σημαίνει ότι τα λάθη ήταν αναπόφευκτα, πολλοί κάτοικοι έλειπαν και στο εξωτερικό ακόμη κι ανέθεσαν την υπόδειξη των συνόρων σε… άλλους με ό,τι αυτό συνεπάγεται.Διόρθωση όμως δεν έγινε ακόμη.