Ρύπος της αισθητικής και της λογικής

Για όσους ενηλικιώθηκαν αμέσως μετά την μεταπολίτευση, τα πανό τους είναι πολύ γνώριμα. Ένα μακρόστενο κομμάτι ύφασμα που πάνω του γράφονταν συνθήματα. Κατά κανόνα: αιτήματα, ζητούμενα, διεκδικήσεις, καταγγελίες. Στη δεκαετία του εβδομήντα ήταν γεμάτος ο τόπος. Τα πανό προπορεύονταν σε κάθε πορεία διεκδίκησης και διαμαρτυρίας.

Όσοι εκείνα τα χρόνια έζησαν στην Αθήνα, τα θυμούνται, να «κοσμούν» και να σκεπάζουν κτίρια στολίδια πολιτισμού και αρχιτεκτονικής, σε μόνιμη βάση. Το Πολυτεχνείο, το Πανεπιστήμιο για πολλά χρόνια, ήταν κρυμμένα πίσω από ξεθωριασμένα και μισοσκισμένα από την πολυκαιρία πανό. Οι δρόμοι, οι πόλεις, όλη η Ελλάδα, διοχέτευε την επαναστατικότητα της σ’ ένα κομμάτι πανί δεμένο σε κολώνες, κτίρια, δέντρα και αλλού.

Ποτέ όμως παρά την κατάχρησή τους δεν τοποθετήθηκαν σε χώρους που τελούνταν οι επίσημες εθνικές γιορτές. Μας πήρε πολλά χρόνια να συνεννοηθούμε ως χώρα, ότι η μόνιμη έκθεσή τους σε δημόσιους χώρους, αποτελεί ρύπο.

Τόσο στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου 2015 όσο και στη χτεσινή, με πρωτοβουλία της Περιφέρειας το πανό πήρε τη θέση του κανονικά στη μεριά των επισήμων, υποδηλώνοντας την αισθητική της πρώτης φοράς αριστερά. Ενός αχταρμά λόγων και έργων που η «προοδευτικότητά» τους συνίσταται στην απουσία γραβάτας και στην καθιέρωση των πανό στο χώρο των παρελάσεων!
Αν τα πανό ήταν μόνο ρύπος αισθητικής, θα ήταν μικρό το κακό.

Σε όλα τα μήκη και πλάτη του πολιτισμένου κόσμου η διαμαρτυρία, η καταγγελία μέσω των πανό, χρησιμοποιείται από  πολίτες, από φορείς, ή ομάδες, προς τις κυβερνήσεις ή προς κάποια μορφή εξουσίας. Είναι ένας τρόπος διαμαρτυρίας. Οι κυβερνήσεις δεν χρειάζεται να διαμαρτυρηθούν, γιατί ακριβώς είναι στο χέρι τους να διοικήσουν όπως θέλουν. Κυβέρνηση να αντιπολιτεύεται τον εαυτό της, είναι παραλογισμός.

Στη χτεσινή παρέλαση πίσω από το χώρο των επισήμων είχε δεθεί ένα πανό. Όχι σε πανί τώρα πια, αλλά σε πλαστικοποιημένο χαρτί! Έγραφε: «Ελευθερία, λαϊκή κυριαρχία, εθνική ανεξαρτησία». Το πανό ήταν ξένο και σαν εμφάνιση, αλλά και σαν περιεχόμενο με την επέτειο της 25ης Μαρτίου.

Το γενικό πρόσταγμα των παρελάσεων έχει η Περιφέρεια. Επομένως η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, δηλαδή η ίδια η κυβέρνηση, με ευκαιρία τη χτεσινή παρέλαση ζήτησε από την κυβέρνηση «Ελευθερία, λαϊκή κυριαρχία, εθνική ανεξαρτησία»! Η κυβέρνηση αιτείται, διεκδικεί από τον εαυτό της! Είναι η ίδια παράνοια, με την οποία οι συνδικαλιστές της κυβερνητικής παράταξης καταγγέλλουν τα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση τους και οι υπουργοί παίρνουν μέρος στις διαδηλώσεις εναντίον τους. Ή το δημοψήφισμα για τα αεροδρόμια που οργάνωσε η Περιφέρεια μετά την παραχώρησή τους από την κυβέρνηση στην εταιρεία Fraport

Το πανό στη χτεσινή παρέλαση σαν ντεκορ ήταν ένας ρύπος της αισθητικής και σαν συμβολισμός ρύπος της κοινής λογικής.