Σας ευχαριστούμε για το συναίσθημα που μας χαρίσατε
Ονομάζομαι Ι. Κ. σας γράφω σχετικά με το άρθρο σας που δημοσιεύσατε στις 15.07.2014 με τον τίτλο «Το καλοκαίρι εκείνο» το οποίο ανακαλύψαμε σήμερα από κάποια ανάρτηση στο Facebook μέσω ενός φίλου. Δεν θα μπορούσα παρά να σας δώσω συγχαρητήρια για το άρθρο σας και να σας αναφέρω ότι δώσατε τόσο στην οικογένεια αλλά και σε πολλούς φίλους ένα συναίσθημα που θα μας μείνει αξέχαστο.
Για να σας βάλω στο θέμα μου, στην τελευταία φωτογραφία που έχετε αναρτήσει στο δημοσίευμα σας ανάμεσα στους αγαπητούς Ωνάση και Κάλλας θα διακρίνετε ένα λεβεντόπαιδο με ένα βλέμμα που καθρεφτίζει την ψυχή του, αυτός ο άνθρωπος ονομάζεται Ευάγγελος Μοροχάρτζης και απεβίωσε στις 20.09.2014. Την Κυριακή 21.09.2014 έγινε η ακολουθία για την τελευταία του κατοικία στα 68 του χρόνια, χάνοντας την μάχη με τον καρκίνο.
Τώρα ίσως μπορέσετε να καταλάβετε τι συναίσθημα νιώσαμε όλοι οι φίλοι και συγγενείς του, φέρνοντας στην μνήμη μας όλες αυτές τις ιστορίες που μας έλεγε για τα χρόνια που δούλευε στο CHRISTINA για τον αγαπητό Ωνάση.
Σας ευχαριστούμε για το συναίσθημα που μας χαρίσατε.
Ι. Κ.
Άρωμα Λευκάδας: Με αφορμή την παραπάνω συγκινητική επιστολή να αποκαταστήσουμε μια παράλειψη του άρθρου. Η φωτογραφίες που χρησιμοποιήθηκαν στο άρθρο πλην της φωτογραφίας που εικονίζεται η Μαρία Κάλλας με τον Κυριάκο Σφέτσα είναι από το Λεύκωμα που εξέδωσε το 2012 το βιβλιοπωλείο Τσιρίμπαση με τίτλο: «Λευκάδα αλισάχνη στα ίχνη της ζωής μας», ISBN: 978-960-99166-2-2
2 Σχόλια
Θα ήθελα να επισημάνω ότι ο κύριος που στέκεται στα δεξιά της κα Κάλλας δεν μπορεί ενδεχομένως να είναι o Αλέξανδρος Ωνάσης . Εάν αυτή η φωτογραφία χρονολογείται από το 1964 , τότε ο Αλέξανδρος θα ήταν 16 ετών . Αλλά προφανώς ο άνδρας σε αυτή την φωτογραφία είναι πολύ μεγαλύτερos . Αυτός άλλωστε δεν μοιάζει καν με τον Αλέξανδρο .
Με εκτίμηση.
ΔM.
Τι τραγική χρονική σύμπτωση?
Άλλως τε: Η αγνωσιά της μοίρας είναι η τρaγική ειρωνία του ανθρώπου, ενώ η γνώση της, η τραγική του οδύνη.