Στα γήπεδα η Λευκάδα … αναστενάζει

Θα προσπαθήσουμε με όσα θα γράψουμε παρακάτω να πάμε λίγο κόντρα στο ρεύμα με αφορμή το θέμα που τελευταία ήρθε στην επιφάνεια για την καταλληλότητα των γηπέδων. Μπορεί τα μέσα ενημέρωσης να αυξάνονται, αλλά τα θέματα δείχνουν να περιπλέκονται. Αντιμετωπίζονται ως συνήθως, με άκρατο λαϊκισμό, ρηχά και με γνώμονα πάντα να προκληθεί αίσθηση.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή ώστε να καταλάβουμε το πρόβλημα. Με βάσει Νόμο του 2012, οι αθλητικές εγκαταστάσεις πρέπει να πληρούν κάποιες προϋποθέσεις που αφορούν «την καταλληλότητα των αγωνιστικών χώρων, των χώρων άθλησης και των λοιπών χώρων που προορίζονται για την εξυπηρέτηση των αθλητών, προπονητών, διαιτητών (αποδυτήρια, ιατρεία κ.λπ.) και την καταλληλότητα των χώρων που προορίζονται για την πρόσβαση, παραμονή και αποχώρηση των θεατών».

Με βάση λοιπόν αυτό το Νόμο κάθε δυο χρόνια μετά από έλεγχο, χορηγείται άδεια στις αθλητικές εγκαταστάσεις. Αν δεν πληρούν τις προϋποθέσεις δεν μπορούν να διεξαχθούν αθλητικές δραστηριότητες.

Στη χώρα της προχειρότητας και του «βλέποντας και κάνοντας» κανένας δεν σπεύδει να εφαρμόσει τους Νόμους. Το σκεπτικό γνωστό. Θα μεσολαβήσουν οι βουλευτές, οι κομματικοί, δεν μπορεί να μην αφήσουν να γίνουν τα πρωταθλήματα λόγω μιας άδειας! Έτσι το θέμα έμεινε στην άκρη.

Όπως όμως δείχνει η πορεία των γεγονότων ο Νόμος δεν άλλαξε. Η τελευταία προθεσμία λήγει τον Φεβρουάριο του 2015. Σε ότι μας αφορά, σε 8 από τα 10 γήπεδα του νησιού δεν θα μπορούν να διεξαχθούν αγώνες γιατί δεν έχουν άδειες καταλληλότητας.

Για το θέμα παρακολουθήσαμε την ανακοίνωση του εντεταλμένου δημοτικού συμβούλου για θέματα αθλητισμού κ. Πολίτη καθώς και την απάντηση που δόθηκε.

Δεν είναι μόνο ο χρόνος που πιέζει αλλά και το απαιτούμενο κονδύλι, που είναι απαγορευτικό.

Ας μπούμε λοιπόν στην ουσία του προβλήματος. Το πρόβλημα όπως παρουσιάστηκε μετά την αρχική δήλωση του κ. Πολίτη, αποπροσανατολίζει. Διαβάσαμε για άθλιες αθλητικές εγκαταστάσεις γεμάτες σκουπίδια με βρώμικες ή χωρίς τουαλέτες και άλλα πολλά.

Πρώτο και σοβαρότερο: Δεν πρόκειται για αθλητικές εγκαταστάσεις αλλά για γήπεδα ποδοσφαίρου. Υπάρχει διαφορά. Ένα γήπεδο ποδοσφαίρου είναι μια αθλητική εγκατάσταση, αλλά οι αθλητικές εγκαταστάσεις περιλαμβάνουν και πολλά άλλα πράγματα, ας μη το ξεχνάμε.

Η Λευκάδα εκτός από τις δυο σχετικά οργανωμένες αθλητικές εγκαταστάσεις, το κλειστό γήπεδο και το εθνικό Στάδιο που διαθέτει, έχει και μετράει άλλα 8 γήπεδα ποδοσφαίρου με μικροδιαφορές μεταξύ τους ως προς την ποιότητα. Δεν έχει λοιπόν άλλες 8 αθλητικές εγκαταστάσεις, αλλά 8 γήπεδα ποδοσφαίρου. Αυτά είναι : το γήπεδο Σφακιωτών, το γήπεδο Νυδριού, το γήπεδο Καρυάς, το γήπεδο Τσουκαλάδων, το γήπεδο Αγίου Πέτρου, το γήπεδο Σύβρου, το γήπεδο Μαραντοχωρίου και το γήπεδο Βλυχού.

Πως είναι σήμερα αυτά τα γήπεδα, πως δημιουργήθηκαν, τι σκοπούς εξυπηρετούν; Έγιναν με βάση κάποιο σχεδιασμό; Μπορεί το νησί σήμερα να συντηρεί 8 γήπεδα και 2 αθλητικές εγκαταστάσεις; Με βάση την αναλογία του πληθυσμού μας, κάνοντας αναγωγή σε πανελλαδικό επίπεδο, χρειαζόμαστε τόσα γήπεδα ποδοσφαίρου;

Όλοι επικεντρωνόμαστε στο σήμερα, πως θα λύσουμε ή θα κουκουλώσουμε το θέμα, ποιος έκανε ή δεν έκανε περισσότερα, αν υπάρχουν σκουπίδια στους χώρους των γηπέδων, αν έχουν τουαλέτες ή αν είναι καθαρές, αν έχουν πυρασφάλεια κ.λ.π. αλλά κανένας δεν αγγίζει την καρδιά του προβλήματος.

Η πληθώρα των γηπέδων έγινε χωρίς σχεδιασμό, χωρίς ενδιαφέρον για το μέλλον τους και χωρίς αγάπη για τον αθλητισμό. Έγιναν στο γόνατο για ψηφοθηρικούς σκοπούς.

Ο κάθε βουλευτής, Δήμαρχος, παράγοντας, θέλοντας να έχει ευχαριστημένους ψηφοφόρους έβρισκε σε κάθε χωριό ένα χωράφι, το μπάζωνε, το έστρωνε με χαλίκι και το ονόμαζε γήπεδο. Μετά από πιέσεις ο ίδιος ή ο επόμενος έκανε την περίφραξη, έβαζε και πέντε σιδερένιες κερκίδες και έτσι θεωρούσε πως είχε επιτελέσει την προσφορά του απέναντι στον αθλητισμό. Και βεβαίως είχε άμεση απόδοση των έργων του σε ψήφους.

Κανένας δεν ασχολήθηκε με «λεπτομέρειες»: αν ο πληθυσμός του χωριού έχει αύξουσα ή φθίνουσα πορεία, ή τι ακριβώς προσφέρει στο χωριό μια ομάδα ποδοσφαίρου με τα 2/3 των ποδοσφαιριστών να είναι ξένοι, ή ακόμα πόσοι ωφελούνται από τέτοιες κατασκευές.

Κανενός δεν πέρασε από το μυαλό η σκέψη να φτιάξει το γήπεδο λίγο έξω από τα όρια του χωριού ώστε να εξυπηρετεί και το διπλανό χωριό. Άρα να γίνει βιώσιμο. Έτσι έβαλαν π.χ. το Μαραντοχώρι αντίπαλο στο «κλώτσιμα» της μπάλας με το Σύβρο, δημιουργώντας βλακώδεις τοπικισμούς και αντιπαλότητες και κατακερματίζοντας τις όποιες αθλητικές δυνάμεις.

Με την κοινή λογική κανένας Νομός με τον πληθυσμό της Λευκάδας δεν μπορεί να συντηρήσει 8 γήπεδα ποδοσφαίρου. Είναι λαϊκισμός να ισχυριζόμαστε το αντίθετο.

Θα μπορούσαν όμως κάλλιστα να είχαν δημιουργήσει από την αρχή αντί για 8 μπαζωμένα χωράφια, τέσσερα περιφερειακά, όχι γήπεδα ποδοσφαίρου, αλλά πραγματικές αθλητικές εγκαταστάσεις.

Σήμερα, έστω και αν υπήρχαν τα χρήματα, με βάση την ιεράρχηση των αναγκών που πρέπει να γίνεται στις ευνομούμενες πολιτείες, δεν νομίζω πως θα έπρεπε να τα διαθέσουμε για το ποδόσφαιρο μόνο.

Είναι και τώρα μια καλή ευκαιρία, τα όποια χρήματα θα δαπανηθούν να τοποθετηθούν σε όσα από τα γήπεδα είναι πιο κοντά στις προδιαγραφές που βάζει ο νόμος. Να επιλέξουν κάποια και να συνεχίσουν να τα υποστηρίζουν, ανεξαρτήτως ισχύος του νόμου, ώστε να γίνουν πραγματικές αθλητικές εγκαταστάσεις.

Βέβαια αυτό είναι από τα δύσκολα. Ενώ υπάρχουν κριτήρια, χρειάζεται και βούληση και τόλμη. Ποιο χωριό θα κακοκαρδίσεις, αν αφήσεις απ’ έξω το δικό του «χωράφι»; Οι ψηφοφόροι που λέγαμε! Το θέμα σηκώνει μέχρι και παραιτήσεις…

Βιολέττα Σάντα

Σχετικά άρθρα: Το θέμα καταλληλότητας των αθλητικών εγκαταστάσεων του Δήμου Λευκάδας
Απάντηση στον Σπύρο Πολίτη για την καταλληλότητα των γηπέδων