Ταξιτζήδες μιας άλλης εποχής

Ταξιτζήδες μιας άλλης εποχής.

Με αυτοκίνητα…εποχής. Παλιά αμερικάνικα, διαλυμένα από τους χωματόδρομους, χωρίς ανταλλακτικά που επισκευάζονταν με πατέντες. Τότε που το ταξίδι ήταν περιπέτεια. Οι οδηγοί ήταν και μηχανικοί. Αλλοίμονό τους αν δεν ήξεραν να επισκευάσουν το αυτοκίνητό τους αν έμεναν στον δρόμο. Σήμερα καλούμε την οδική βοήθεια.
Τα αυτοκίνητα είναι της εποχής του 1930. Η φωτογραφία γύρω στο 1950.

Ο πατέρας μου είχε από τότε πιο σύγχρονο αυτοκίνητο, κλειστό χωρίς μουσαμά, επτά θέσεων, και είχε ξεκινήσει πρώτος μετά την κατοχή το δρομολόγιο Λευκάδα – Αθήνα, πριν ξεκινήσει το ΚΤΕΛ. Διάρκεια ταξιδιού γύρω στις 10 ώρες. Εισιτήριο μία χρυσή λίρα. Ήταν σπουδαίος μηχανικός.

Οι γενικές επισκευές κινητήρα, αναρτήσεων, φρένων κλπ ήταν συχνές και τις έκανε μόνος του. Βοηθώντας τον στην παιδική και εφηβική ηλικία έγινα και εγώ (θα το παινευτώ) μαστοράκι.

Σπύρος Κρητικός