Τα ανεπιτήρητα ζώα και οι επιτηρούμενες σκέψεις!

Αν το καλοσκεφτούμε είναι τραγικό. Ένα ολόκληρο νησί με Αρχές, εξουσίες και υπηρεσίες, είναι ανίκανο να προστατεύει τις περιούσιες των πολιτών του από τις καταστροφές που προξενούν τα ανεπιτήρητα ζώα. Σε απόγνωση βρίσκονται οι κάτοικοι της Καρυάς και όχι μόνο. Τα αμπέλια που έχουν στον Κάμπο και αλλού, λίγες μέρες πριν από τον τρύγο έχουν καταστραφεί από αδέσποτα μοσχάρια. Είναι ο φόβος και ο τρόμος όχι μόνο για τις περιούσιες αλλά και για τη σωματική ακεραιότητα του άτυχου που θα βρεθεί στο δρόμο τους.

Σε συγκέντρωση έχουν καλέσει οι κάτοικοι της Καρυάς την Δευτέρα για να συζητήσουν και να αποφασίσουν για αυτό το θέμα.

Χρήσιμο είναι να θυμηθούμε μια άλλη συγκέντρωση που έγινε στην Καρυά πριν από σχεδόν 6 μήνες. Ήταν παρόντες όλοι οι εμπλεκόμενοι στο θέμα φορείς, αιρετοί και υπηρεσιακοί. Δες [ΕΔΩ]Στο διάστημα που μεσολάβησε από την προηγούμενη συγκέντρωση όχι μόνο δεν έγινε κάτι αλλά η κατάσταση χειροτέρεψε.

Τα ανεπιτήρητα ζώα εκτός από τις καταστροφές στις περιουσίες που προκαλούν, προξενούν και τεράστια οικολογική καταστροφή. Το δάσος των Σκάρων υποφέρει και καταστρέφεται συστηματικά εδώ και χρόνια από την παρουσία τους. Το πρόβλημά του ήταν και είναι σοβαρό τα τελευταία χρόνια.

Πολλά θα μπορούσαμε να γράψουμε για το δρυοδάσος των Σκάρων, τη χρησιμότητα και τη σπουδαιότητα του.

Σκεφτήκαμε όμως πως υπάρχει ήδη έτοιμο ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο, επίκαιρο όσο ποτέ. Είναι του σημερινού αντιδημάρχου Μάρκου Νικητάκη. Το δημοσίευσε στις 22/11/2010. Σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα!
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς…

Δημοσιεύουμε το κείμενο ατόφιο. Επειδή όμως είναι μεγάλο, υπογραμμίσαμε τα σημεία ενδιαφέροντος για όποιον δεν θέλει να μπει στον κόπο να το διαβάσει όλο. (έξαλλου τα περισσότερα ήταν ήδη υπογραμμισμένα από τον συντάκτη)

ΣΚΑΡΟΙ: Ουρλιάζουν για βοήθεια!

Ιστορικό

Τα παιδιά της Περιβαλλοντικής ομάδας του 1ου Γυμνασίου Λευκάδας πήραν την πρωτοβουλία να καλέσουν όλους τους ευαισθητοποιημένους πολίτες, να βοηθήσουν με τη συμμετοχή τους, στην δενδροφύτευση των Σκάρων.
Όπως έλεγε η ανακοίνωση «Κάθε παιδί έχει υιοθετήσει ένα μικρό δεντράκι, που το έχει φυτέψει από σπόρο, εδώ και ένα χρόνο. Τώρα, ήρθε η εποχή τα μικρά δενδρύλλια να επιστρέψουν εκεί όπου ανήκουν. Για την προστασία τους θα περιφραχθεί μια μικρή έκταση, η οποία θα λειτουργήσει σαν νησίδα και σαν εκπαιδευτικό υπόδειγμα ανανέωσης του δάσους. Οι εργασίες που θα γίνουν, προσυπογράφονται επισήμως από το Δασαρχείο Λευκάδος».
Η δεντροφύτευση θα γινόταν την Κυριακή, 28 Νοεμβρίου.
Άλλες όμως οι βουλές των παιδιών και άλλη η επιθυμία του κατεστημένου και των λογής συμφερόντων.
Οι φθοροποιοί μηχανισμοί βάλθηκαν να αποτρέψουν την «αιρετική» αυτή κίνηση.
Προς το παρόν τα κατάφεραν. Η αναδάσωση αναβλήθηκε επ’ αόριστον!
Φταίει ο διευθυντής του σχολείου, όπως λένε; Φταίνε τα συμφέροντα που πίεσαν; Φταίνε οι αρμόδιοι που τόσα χρόνια κωφεύουν; Όποιος και να φταίει τα αρχαίο δάσος είναι ακόμη εκεί και ουρλιάζει για βοήθεια.

ΣΚΑΡΟΙ: ΑΣΥΔΟΣΙΑ & ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Σκάροι. Το ομηρικό Νήιον σύμφωνα με τον μεγάλο Γερμανό αρχαιολόγο Νταίρπφελντ (Dörpfeld). Το Caro κατά τον Ενετό Κορονέλι.
Το δάσος με το μοναδικό είδος βελανιδιάς (ρουπάκι), που αυτοφυώς αναπαράγεται, εκατοντάδες χρόνια τώρα και έγινε από νωρίς αντικείμενο έρευνας ξένων επιστημόνων όπως του Γερμανού Σπρένγκερ, ο οποίος έχει καταγράψει από το 1915 τη σπάνια χλωρίδα του δάσους…

Καταστροφή

…Τούτο το σπάνιο δάσος ζει και αναπτύσσεται επί αιώνες. Έχουν περπατήσει στα μονοπάτια του χιλιάδες άνθρωποι και έχουν βοσκήσει στα χορτάρια του εκατοντάδες χιλιάδες ζώα, άγρια και ήμερα. Διατηρήθηκε αλώβητο.

Τα παλιά χρόνια, βεβαίως, οι κτηνοτρόφοι φρόντιζαν τα ζώα τους και έδιδαν πολύ προσοχή στη διατήρηση το δάσους. Βλέπεται κάτι τέτοιο αποτελούσε προϋπόθεση για την επιβίωσή τους. Τα ζώα βοσκούσαν συγκεκριμένες εποχές στο δάσος και φυσικά υπό παρακολούθηση. Δεν τα άφηναν στην τύχη τους, ανεξέλεγκτα, μόνο και μόνο για να έχουν να καταγράψουν κάποια κεφάλια για επιδοτήσεις.

Σήμερα ο δρόμος προς και από το βουνό είναι κλεισμένος, σε κάποια σημεία, με πρόχειρα αντιαισθητικά πορτόνια, σαν να πρόκειται περί ατομικής ιδιοκτησίας. Τα συρματοπλέγματα, σε πολλά σημεία του βουνού, θυμίζουν περιοχή συνόρων και καθιστούν απαγορευτική την πρόσβαση στο δάσος (οι νάρκες λείπουν…). Στην άλλοτε ιδιαίτερα όμορφη περιοχή “Μουσταφά”, στην είσοδο του βουνού, αλλά και αλλού, έχουν στηθεί πρόχειρα μαντριά με κάθε λογής άχρηστα υλικά, ξύλα και τσίγκους.

Γύρω από τα μαντριά και σε έκταση πολλών στρεμμάτων η περιοχή είναι “κρανίου τόπος”, αφού τα διάφορα ανεξέλεγκτα ζώα (αγελάδες, γουρούνια, κατσίκια, πρόβατα) που ανήκουν σε τρεις, τέσσερις κτηνοτρόφους, κατατρώγουν τα πάντα. Ό,τι πάει να βλαστήσει τρώγεται αμέσως και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τον μηδενισμό της χλωρίδας. Το έδαφος έχει στην κυριολεξία ερημοποιηθεί από τη διάβρωση. Μόνο χαλίκια και πέτρες έχουν μείνει στο έδαφος που είναι αποψιλωμένο από χαμηλά φυτά και κάθε είδους βλάστηση με ότι αυτό συνεπάγεται για την υγεία ακόμη και των μεγάλων δέντρων.

Στην ωραιότερη περιοχή, που υπάρχουν τα ρουπάκια, τα γουρούνια τρώνε τις ρίζες των δένδρων, αφού έχουν σκάψει το έδαφος. Δεν υπάρχει πλέον βλάστηση γιατί ότι φυτρώνει αμέσως τρώγεται και οι μάζες δεν ξεπερνούν τους πέντε πόντους! Είναι αυτονόητο ότι δεν υπάρχει αναγέννηση του δρυοδάσους, το οποίο οδηγείται στην καταστροφή και στην εξαφάνιση.

Ιδιοκτησιακό καθεστώς

Στην περιοχή υπάρχουν δημόσιες και ιδιωτικές εκτάσεις. Τρεις με τέσσερις κτηνοτρόφοι βόσκουν εκεί τα ζώα τους, με τα αποτελέσματα που παραπάνω αναφέρω, χωρίς αδειοδότηση, χωρίς στοιχειώδη μέτρα προστασίας. Ένας από τους κτηνοτρόφους μάλιστα, δημοσίως, ανέμισε, χωρίς ποτέ να το επιδώσει, ένα έγγραφο, του Υπουργείου Γεωργίας, λέγοντας ότι πρόκειται για παραχώρηση έκτασης 3.500 στρεμμάτων, για βόσκηση!
Για την προστασία του δάσους, την ευθύνη έχουν, η Δ/νση Δασών, η Διοίκηση Αγροφυλακής, η Νομαρχία μέσω των υπηρεσιών της και φυσικά ο Δήμος.
Για την αδειοδότηση των κτηνοτροφικών μονάδων, την ευθύνη έχουν, ο Δήμος (παραχώρηση δικαιώματος βοσκής), η Δ/νση Δασών, η Νομαρχία μέσω των υπηρεσιών της, που είναι η Δ/νση Υγείας, η Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης και το Τμήμα Περιβάλλοντος.
Τη νομή της δασικής περιοχής την έχει ο Δήμος και τη διαχειρίζεται ως βοσκότοπο, όπως άλλωστε γίνεται σε όλες τις δασικές περιοχές (βοσκοτόπους) της επικράτειας (άρθρο 103 του Ν.Δ. 86/69 και άρθρο 5 του Ν.1734/87).
Ο Δήμος, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, καθορίζει τις βοσκήσιμες εκτάσεις, και τις διαθέτει στους κτηνοτρόφους της περιοχής, έναντι δικαιώματος. Το δικαίωμα αυτό (δικαίωμα βοσκής), επιβάλλεται κατά κεφαλή ζώου και το ύψος του ορίζεται από το νόμο. Η απόφαση πρέπει να λαμβάνεται κάθε χρόνο.
«Λογικές»

Η ευρύτερη περιοχή αλλά και το δάσος, παρά τους τόσους εμπλεκομένους φορείς, δεν προστατεύονται από καμιά συνθήκη, κανένα νόμο και καμιά απόφαση οπουδήποτε οργάνου, τοπικού, περιφερειακού, κεντρικού. Μια σπάνια περιοχή για τον νομό και τον τόπο που, όπως οι περισσότερες, αφήνεται έρμαιο στις διαθέσεις των, όποιων, εκμεταλλευτών της, μικρών ή μεγάλων, σοβαρών ή αστείων, ευαίσθητων ή αναίσθητων.

Είναι η λογική που κυριαρχεί διαχρονικά σε τούτο τον τόπο και που υπαγορεύει η πελατειακή ανάγκη των κυβερνήσεων. Δεν κάνουμε δασολόγιο, δεν συντάσσουμε δασικούς χάρτες, δεν καθορίζουμε την περιουσία του δημοσίου, γιατί θέλουμε να έχουμε «άσσους» στο μανίκι μας, να παίζουμε πολιτικά παιχνίδια με «όμηρους» τους πολίτες και να αναγνωρίζουμε, άμα λάχει και άμα μας συμφέρει, τα πάσης φύσεως «χρυσόβουλα» και «φιρμάνια».

Τα αρμόδια όργανα κοιμούνται τον «ύπνο του δικαίου», και ξυπνούν μόνο αν ενοχληθεί ο προστατευόμενός τους, όχι το δημόσιο συμφέρον, δημιουργώντας προβλήματα ή διώκοντας υπαλλήλους που κάνουν σωστά τη δουλειά τους, διότι τάχα «δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις»!

Είναι η λογική που κυριαρχεί στα όργανα της Τ. Α. Δεν τα βάζουμε με τους πολίτες, χάνουμε ψήφους! Έτσι παρατηρούνται φαινόμενα καταπάτησης δημόσιας περιουσίας, στα βουνά και στις παραλίες, έτσι τα συρματοπλέγματα βγάζουν πόδια και περπατάνε (νύχτα κυρίως), έτσι – και με την ανοχή (να μην πω συνενοχή) κάποιων – κάποιοι βρίσκονται με περιουσίες που δεν τους ανήκουν και το παίζουν και «μάγκες» και «άμα λάχει να πούμε», με ξένες πλάτες…

Έγγραφα

Είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικό, το με αριθ. Πρωτ.: 3067/3-10-2008 έγγραφο της Δ/νσης Δασών, σε ερώτημα της Δημοτικής Κίνησης «ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ», το οποίο αναφέρει μεταξύ άλλων:
α) «…επειδή στην περιοχή μας δεν έχει καταρτισθεί Δασολόγιο, δεν είναι δυνατόν, τόσο στην περιοχή των Σκάρων, όσο και στην ευρύτερη περιοχή, να γνωρίζουμε, τι έκταση ανήκει στο Δημόσιο και ποιάς μορφής (δασική ή μη)…».
β) «…όσο για την παραχώρηση έκτασης 3500 στρεμμάτων από το Υπουργείο Γεωργίας σε ιδιώτη (κτηνοτρόφο), η Υπηρεσία μας δεν γνωρίζει…».

Σε ερώτηση της Δημοτικής Κίνησης «ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ», με το αριθ. 12427/30-10-2008 έγγραφο, ο αρμόδιος υπάλληλος του δήμου Λευκάδας αναφέρει:
α) δεν έχουν καθοριστεί βοσκήσιμες εκτάσεις, στην περιοχή που αναφέρεστε.
β) δεν έχουν εκδοθεί αποφάσεις Δημοτικού Συμβουλίου, για παραχώρηση δικαιώματος βοσκής σε ιδιώτες από το Δήμο.
γ) στο Δήμο μας δεν υπάρχει έγγραφο του Υπουργείου Γεωργίας, σχετικό με παραχώρηση σε ιδιώτες ή άλλον, έκτασης 3500 στρ. για βόσκηση.
δ) δεν έχει ανατεθεί από το Δημοτικό Συμβούλιο σε μελετητή, η σύνταξη μελέτης, σχετική με την προστασία και την αξιοποίηση της περιοχής των Σκάρων.
ε) ο Δήμος, στο χρονικό διάστημα από 1/1/2007 μέχρι σήμερα, δεν προχώρησε σε ενέργειες ρύθμισης του ζητήματος της βόσκησης, στην περιοχή των Σκάρων.

Στην απάντησή του, σε ερώτηση της Δημοτικής Κίνησης «ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ», με το αριθ. 2345/23-10-2008 έγγραφο, ο αρμόδιος αντινομάρχης, ανάμεσα στα άλλα, αναφέρει:
α) «…μετά από το 3348/22-7-2008 έγγραφο της Δ/νσης Π.Χ.Π. Τμήμα Περιβάλλοντος, ενημερώθηκαν εγγράφως οι άμεσα εμπλεκόμενοι (κτηνοτρόφοι) για την έκδοση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας πτηνο-κτηνοτροφικής εγκατάστασης. (έγγραφο Δ/νσης Υγείας Πρόνοιας με αριθ. 2194 και 2387/ 15-10-2008…)».
β) «…Δεν έχουμε επιβεβαιώσει την ύπαρξη του εγγράφου που επικαλείται ο κτηνοτρόφος …» (περί παραχώρησης 3.500).
γ) «…οι υπηρεσίες της Ν.Α. Λευκάδας, δεν έχουν εκδώσει παραστατικό, από το οποίο να προκύπτει ότι το Υπουργείο Γεωργικής Ανάπτυξης, έχει παραχωρήσει κάποια έκταση για βόσκηση σε κτηνοτρόφο…».

Στο Δημοτικό Συμβούλιο

Τόσες υπηρεσίες εμπλέκονται στη διαχείριση και στην προστασία της σπάνιας σε χλωρίδα και πανέμορφης αυτής περιοχής. ΚΑΜΙΑ δεν στάθηκε τόσα χρόνια στο ύψος των περιστάσεων! ΚΑΝΕΙΣ, ΑΡΜΟΔΙΟΣ, ΤΌΣΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΔΕΝ ΕΙΔΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ !
Χρειάστηκε η δραστική παρέμβαση του Πολιτιστικού Συλλόγου Νικιάνας ( μπράβο στα μέλη του) και η κινητοποίηση της Δημοτικής Κίνησης «ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ», για να αρχίσει κάτι να κινείται. (Δεν ξεχνώ τους άλλους, γράφω για τις βασικές ενέργειες).
Στο δημοτικό Συμβούλιο του δήμου Λευκάδας, με πρωτοβουλία της δημοτικής κίνησης «ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ» συζητήθηκε το θέμα στις 5/11/2008. Την εισήγηση έκανε ο Κώστας Δρακονταειδής…
… Τελικά η εισήγηση ψηφίστηκε ομόφωνα με κάποιες προσθήκες

12/11/2008

Επιμύθιον

Αναδημοσίευσα μέρος παλαιότερου άρθρου μου για τους Σκάρους, γιατί, αφού τίποτα δεν έχει αλλάξει, δεν έχω κάτι περισσότερο να προσθέσω σε αυτά που έγραφα τότε. Άλλωστε πολλά θα γραφτούν για το θέμα τούτες τις ημέρες. Ηθελημένα δεν δημοσίευσα τις προτάσεις που ψηφίστηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο (θα τις βρείτε στην ιστοσελίδα www. oloigiatilefkada.gr), γιατί δεν έχει νόημα να αναφέρομαι σε ψηφισμένες προτάσεις που έγιναν «γαργάρα» από τις αρχές μας. Οι αρχές μας (με μικρό α) έχουν μόνιμο πονόλαιμο ούτως ή άλλως…

Δεν θα τους μάθουμε τώρα, δεν μας εκπλήσσει τίποτα. Δεν περίμενα ειλικρινά ούτε μία στο εκατομμύριο ότι θα προστάτευαν τη δημόσια περιουσία. Το Δημοτικό Συμβούλιο Λευκάδας έχει πάρει δεκάδες αποφάσεις για θέματα προστασίας που έχουν γίνει «γαργάρα». Το ίδιο και το Νομαρχιακό Συμβούλιο. Όμως:

ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΙΣΩΜΑ! Το σπάνιο δάσος, κληρονομιά όλων μας, πρέπει να προστατευτεί πάσει θυσία. Τούτη τη φορά ένα κίνημα για τη σωτηρία της περιοχής θα αναπτυχθεί, είμαι σίγουρος.

Τούτη τη φορά που τα συμφέροντα έδειξαν το «μαύρο τους πρόσωπο» στα παιδιά μας, πρέπει ΟΛΟΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ. Για να μπορούμε να κοιτούμε τα παιδιά μας στα μάτια. Για να μπορούμε να τα δούμε να ονειρεύονται. Για να τους δείξουμε πως δεν είμαστε μόνο λόγια, πως δεν έχουμε χάσει τη γη κάτω από τα πόδια μας… Για να μη μας πετάξουν όλους στον Καιάδα της ανυποληψίας και της απαξίωσης…

22/11/2010.
Markos Nikitakis στις 11/26/2010 07:13:00 μ.μ.