Το γινάτι βγάζει Γιάννα – Της Ρέας Βιτάλη

Τι είναι η Γιάννα; Ξέρω θα βιαστείς ν’ απαντήσεις. Μια πλουσία. Θα συνεχίσεις. Μια γυναίκα που έβγαλε πέρα μια Ολυμπιάδα. Μέσα είσαι. Θα το προχωρήσεις. Μια φρικτά φιλόδοξη γυναίκα. Θα το δεχτώ ακόμα κι αν αναρωτηθώ… Θα έβγαζε πέρα, μια ΜΗ φιλόδοξη, μια Ολυμπιάδα; Θες να πειράξω λίγο και έναν στίχο για να μου τη θυμίζει; (συγχώρα με, Καζαντζάκη). Ανάθεμα την άμυαλη ψυχή που κίνησε, στης δόξας το νερό να ξεδιψάσει και πνίγηκε από τη δίψα. Αυτά όμως είναι τα ευκολάκια. Ξέρεις τι νομίζω ότι είναι η Γιάννα; Μια γυναίκα που θύμωσε και πείσμωσε. Την πήρε φαλάγγι το γινάτι της. Τόσο απλά.

Σνίφαρε όλα τα «μπράβο» και μετά την ακραία αδιαφορία. Σήκωσε μανίκια και μετά πετάχτηκε ως αχρείαστη. Ένιωσε αναλώσιμη, σε ένα σύστημα που την προσκύνησε, όσο την είχε ανάγκη. Ξέμεινε από πρωταγωνιστικό ρόλο ενώ είδε στη συνέχεια τους κομπάρσους να πρωταγωνιστούν. Έζησε το χάος του κράτους εκ των ένδον αλλά, διάολε, επιβίωσε αυτό το άτιμο «κράτος» ενώ «απεβίωσε» αυτή. Δεν είδε κανέναν κόπο της να πιάνει τόπο. Έζησε την αχαριστία.

Τι δηλαδή οφείλαμε να κάνουμε για τη Γιάννα; Μην το ρωτάς. Κάτι «πολύ!». Η Γιάννα γεννήθηκε μαζί με το «πολύ!». Η φιλοδοξία δεν έχει τίποτα «λίγο» ως συστατικό. Και πού μπορεί να φτάσει μια γυναίκα που θύμωσε και ο θυμός έγινε πείσμα και γινάτι; Μέχρι την αυλή του Τσίπρα. Ιέρειά του. Ξέρω θα σε σοκάρω αλλά μπορεί και να έχει αρκετά κοινά στοιχεία η διαδρομή του θυμού της με του μέσου ανθρώπου, ο οποίος όμως προσγειώθηκε πιο εύκολα από εκείνη. Μεταξύ μας, καίγομαι να σου αποκαλύψω μια διαπίστωσή μου. Τη μεγαλύτερη φτώχεια την είδα στον ελληνικό πλούτο.

Υ.Γ: Μη με ρωτήσεις τι θέλει ο Τσίπρας στην αυλή της Γιάννας; Ό,τι και στου Πάπα.

Πηγή: www. protagon.gr