Τότε που όλα ήταν έργο των χειρών
Τα βράδια με το λυχνάρι οι μανάδες ύφαιναν την προίκα των κοριτσιών τους. Αλλά και τα κορίτσια, σαν μεγάλωναν, κεντούσαν, έπλεκαν ή ύφαιναν και οι ίδιες τα προικιά τους στον αργαλειό και ονειρεύονταν τον μέλλοντα σύζυγο, που είχε ή δεν είχε πάρει ακόμα συγκεκριμένη μορφή στα όνειρά τους.
Από τα εργόχειρα της γιαγιάς μου Πηνελόπης Ζ. Φίλιππα (1922-2006)
Δεν υπάρχουν σχόλια