Υπάρχει ελπίς;

Γράφει ο Πάνος Ροντογιάννης

Λόγοι και αντίλογοι

Υπάρχει ελπίς;

1)Ένα παιδί γεννήθηκε και χαίρονται οι γονείς του,
γιορτάζουν οι παππούδες του και όλοι οι συγγενείς του.
Χαίρονται και τα κόμματα γιατί θα’ρθεί μια μέρα
τη ψήφο να του πάρουνε με δίλημμα ή φοβέρα.
Χαίρονται και τ’αφεντικά τα ντόπια και τα ξένα
που οι δούλοι ανανεώνονται με κάθε νέα γέννα.
Χαίρονται κι οι ποιητές π’έχουν ακόμα ελπίδα
να γεννηθεί ένα παιδί να σώσει την πατρίδα.

2)Και είμ’αλήθεια τυχερός που περπατώ στους δρόμους
και βρίσκω κι άλλους σαν κι εμέ να βρίζουνε τους νόμους.
Να βλέπω νιους να τραγουδούν και γέρους με φοβίες,
να βλαστημώ τους υπουργούς που λεν ανοησίες,
να καρτερώ τις εκλογές να τους ματαψηφίσω
και να ζητάω αφορμές για να τους ξαναβρίσω.
Να έχω λύπες και χαρές και γέλια κι ακεφιές,
να βλέπω ξάστερο ουρανό, να βλέπω συννεφιές.
Να ακούω των φύλλων θρόισμα και της βροχής τους ήχους
στης Νόνης ταξιδεύοντας τους πύρινους τους στίχους.
Το ότι ήρθα στη ζωή, καλή ήταν ευκαιρία.
Αν δεν γεννιόμουν, εξαρχής θα έμεν’απλά στοιχεία.