Υπάρχουν κάποια ευχάριστα νέα για το Κάστρο της Αγίας Μαύρας
Είναι γνωστή η εγκατάλειψη στην οποία έχει περιέλθει το Κάστρο της Άγιας Μαύρας διαχρονικά. Ένα νησί που ακολουθεί το μοτίβο, «θάλασσα και παραλίες», έχει αφήσει στη φθορά του χρόνου ένα σημαντικό μνημείο, ένα κομμάτι της Ιστορίας του νησιού.
Αλλά ακόμα και τουριστικά έχει αφήσει ανεκμετάλλευτο ένα θησαυρό. Ένα θησαυρό που δεν απευθύνεται στους Βαλκάνιους επισκέπτες των τελευταίων χρόνων, αλλά θα μπορούσε να στοχεύσει σε υψηλότερης ποιότητας τουρισμό.
Ένα χώρο ακόμα που θα μπορούσε να φιλοξενήσει αξιόλογες πολιτιστικές εκδηλώσεις για τους ντόπιους αλλά και τους επισκέπτες του νησιού.
Έχουμε πολλές φόρες αναφερθεί από αυτή την ιστοσελίδα για την άθλια εικόνα που παρουσιάζει όχι μονό το εσωτερικό αλλά και ο περιβάλλων χώρος του Κάστρου που είναι ταυτόχρονα και είσοδος του νησιού. Έχει μεταβληθεί σε σκουπιδότοπο, σε καρνάγιο, σε νεκροταφείο μηχανημάτων και πλεούμενων. Υπάρχουν δε κάποια λείψανα του Αγγλικού λιμανιού, τα οποία καταστρέφονται, αφού δεν έγινε κάποια μέριμνα ώστε να διασωθούν να επισκευαστούν υποτυπωδώς και να γίνει ένας επισκέψιμος χώρος.
Η τελευταία ελαχίστη επέμβαση που είχε γίνει στον εξωτερικό χώρο του Κάστρου, ήταν, η μετά χιλίων βασάνων, διάνοιξη μέρους της τάφρου που το περιβάλλει.
Στο δημοτικό συμβούλιο της Δευτέρας ψηφίστηκε μελέτη η οποία θα προταθεί για έγκριση στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα «Interreg». Η μελέτη προβλέπει τη διάνοιξη του υπολοίπου κομματιού της τάφρου -ώστε το κάστρο να περιβάλλεται από νερό- διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου, ηλεκτροφωτισμό και ίσως κάποιες εργασίες στο εσωτερικό. Ανέρχεται στο πόσο των 250 χιλιάδων ευρώ.
Με τους ρυθμούς που κινείται ο κρατικός μηχανισμός, αν εγκριθεί η μελέτη, η δουλειά θα πάρει σίγουρα χρόνια. Με δεδομένα όμως ότι υπάρχει ήδη η έγκριση της Αρχαιολογικής υπηρεσίας, φιλοδοξούμε κάποια στιγμή στο μέλλον να ξεκινήσει το έργο.
Πιστεύουμε ότι η εγκατάλειψη του Κάστρου δεν είναι αποτέλεσμα έλλειψης κονδυλίων. Πέρασαν εποχές που το χρήμα έρρεε αφειδώς. Είναι αποτέλεσμα προτεραιοτήτων των εκάστοτε Αρχών. Είναι αποτέλεσμα έλλειψης ανθρώπων να έχουν την τόλμη, να οδηγούν, να βλέπουν μπροστά και όχι να σέρνονται πίσω από κοντόφθαλμες προτεραιότητες.
Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε το 1958! Το έγραψε ένας σπουδαίος Έλληνες, επισκέπτης τότε του νησιού μας, ο Μίνως Αργυράκης. Διαβάστε το, είναι πάντα επίκαιρο.
[Το νησί της Λευκάδας μοιάζει ακόμη μ’ ένα όμορφο φανταχτερό πουλί, που διαρκώς προσπαθεί να πετάξει, και που κάθε τόσο του πληγώνουν τα φτερά. Πότε η θεοί με τους σεισμούς και πότε οι αρμόδιοι με την αδιαφορία που δείχνουν. Και έτσι μένει πάντα μόνο, απομακρυσμένο, έρημο κι εγκαταλελειμμένο, με τις δυο πληγωμένες φτερούγες του, τον Βαλαωρίτη και τον Σικελιανό. Πάει να πετάξει για λίγο να βρει λίγο φαί, μα τίποτα άλλο δεν βρίσκει παρά Δόξα Ποίηση και Μαγεία. Ο οργανισμός του είναι υποσιτισμένος. Από «κότα ψημένη» που την λέγαν παλιά κοντεύει τώρα να γίνει «κότα μαδημένη».]Ακολουθούν κάποιες φωτογραφίες που τραβήξαμε σήμερα βιαστικά από το Κάστρο της Αγίας Μαύρας.
Σχετικά άρθρα:
Περιδιάβαση στο Κάστρο της Αγίας Μαύρας και την ιστορία του
Η Αγία Μαύρα και το εκκλησάκι στο Κάστρο – Της Ουρανίας Σολδάτου
Το κάστρο της Αγίας Μαύρας από το 1300 μέχρι σήμερα (video)
Φάρος Φρουρίου Λευκάδας
Λευκάδα 1965: Κοιτάζοντας το Κάστρο από το Μώλο
Έχετε επισκεφτεί το Αγγλικό λιμάνι του νησιού μας;
Ο κουλουράς: Μια σπάνια φωτογραφία της Λευκάδας
Διαβάζοντας μια παλιά φωτογραφία – Οι δυο γέφυρες
The Author All posts
4 Σχόλια
4ον
Η προπολεμική Γερμανική προετοιμασία για τον πόλεμο- ουσιαστικά μετά το 1935 και τον εκβιαστικό επανεξοπλισμό της αφοπλισμένης από το 1919 ουσιαστικά Γερμανίας- περιλάμβανε και την ευρεία χρησιμοποίηση της τότε Γερμανικής επιστήμης , σε επίπεδο έρευνας και τεκμηρίωσης εφαρμοστικά η σπουδαιότερη της εποχής του μεσοπολέμου. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην άτυχη και ατυχήσασα Δημοκρατία της Βα’ι’μάρης 1919-1933 είχαν πέσει 14 βραβεία Νόμπελ με τα περισσότερα να αφορούν τον επιστημονικό κλάδο.
Η Γερμανική επιστήμη και επιστημοσύνη, έδινε σημασία στον εμπειρισμό με κατεύθυνση την λειτουργική εφαρμοστικότητα ,εν αντιθέσει με την Αγγλοσαξωνική άποψη του θεωρητικίζοντος αρχικά και πρώτιστα ερευνητισμού, με στόχο την μετέπειτα εφαρμογή. Διαφορά που ισχύει ακόμα και σήμερα στις δύο αυτές σχολές επιστήμης ( Κεντροευρωπα’ι’κή και Αγγλοσαξωνική) και έχει τεράστια σημασία για την διαχείρηση του οικονομικού και νομισματικού στοιχείου των κρατών αντίστοιχα.
Βασικό χαρακτηριστικό της κατά Γερμανικής σχολής επιστημονική έρευνα είναι ο κερματισμός μέχρι κονιορτοποίηση του μελετώμενου αντικειμένου ερεύνης ( κάτι σαν την εξαντλητική μέθοδο του Αρχιμήδη για την μαθηματική τελικά οπλοκλήρωση) και την εξαγωγή συμπερασμάτων και κατά την διεργασία κερματισμού και κατά την διεργασία σύνθεσης των πορισμάτων ερεύνης.
Και αυτή η μεθοδολογία ( δηλαδή η μελέτη όλων των παραμέτρων της επερχόμενης πολεμικής αναμέτρησης) εφαρμόστηκε στην προετοιμασία της Γερμανικής πολεμικής μηχανής από το 1935-1939.
Εδώ χρωστάνε και την ύπαρξή τους οι κατασκοπεύσεις όλων των δυνάμει προς κατάληψιν χώρων και κάθε λογής εφαρμογές πολεμικών προσομειώσεων ( simulations) που γινόνταν από το 1935 στην Ναζιστική Γερμανία, όπως η προσομείωση για την κατάληψη του δυσπρόσιτου να καταληφθεί Βέλγικού κάστρου- φρουρίου του Έμπεν Εμαέλ στην ποτάμεια διώρυγα του ποταμού Λίγηρα.
Ακόμη μέσα στην προετοιμασία της Γερμανικής πολεμικής μηχανής από το 1935, περιλαμβάνονται με σπουδαιότερες ίσως καινοτομίες , η μελέτη και εφαρμογή για τον πόλεμο με κύριο όπλο αιχμής τα τεθωρακισμένα, με εφαρμογή των πορισμάτων των μελετών των επιστημόνων στρατιωτικών Γκουντέριαν και Φον Μανστά’ι’ν ( στρατιωτικές ιδιοφυίες θεωρήθηκαν και θεωρούνται ακόμη στην πολεμική τέχνη) , όπως και η βιομηχανική παρασκευή σε μεγάλη κλίμακα καυσίμων ( πετρελαίου και βενζίνης και ορυκτελαίων), που υλοποιήθηκε από τον βιομηχανικό Γερμανικό κολοσσό Ελ ( ‘o’l ) της εποχής του οποίου την ηγεσία ασκούσε ο αρχηγός της Γερμανικής πολεμικής αεροπορίας Χέρμαν Γκαίρινγκ. Το βιομηχανικό ιδιωτικό κεφάλαιο και η παραγωγή του με επικεφαλής τον όμιλο Κρούπ ( με ιστορία κατασκευής βαρέων όπλων από την αρχή του 19 ου αιώνα) τους Tyssen, και όλο το τραπεζικό κεφάλαιο με επικεφαλής τον Βαυαρό τραπεζίτη Χόλστά’ι’ν , την Deutsche Bank, είχαν τεθεί στην υπηρεσία της Γερμανικής πολεμικής προπαρασκευής από το 1935 και μετά , όταν μετά την 30 Ιουνίου του 1934 και την νύχτα των μεγάλων μαχαιριών,- πολύ άγρια νύχτα- ξεκαθαρίστηκαν τα πράγματα , για την οριστική επικράτηση των ναζί με την υποστήριξη των στρατηγών του Γενικού ΕπιτελείοΥ Στρατού ( Βέρμαχτ) .
Ο σπουδαίος μηχανικό της εποχής Φερντινάρντ Πόρσε έθεσε στην υπηρεσία της πολεμικής προπαρασκευής τις ικανότητές του για την κατασκευή των αρμάτων μάχης Πάντσερ και Τίγρης ( Tiger), αριστουργήματα τεχνικής για τους μηχανικούς ακόμα και σήμερα και ταυτόχρονα ανέλαβε και την εντολή κατ ευθείαν απ τον ηγέτη των ναζί ,για την δημιουργία του λα’ι’κού αυτοκινήτου ( Volks Wagen) μετέπειτα vw beetle , για την κατασκευή ενός φτηνού και προσιτού σε συντήρηση αυτοκινήτου για την ικανοποίηση των αναγκών του εργαζομένου υπό την σκέπη του Εθνικοσοσιαλισμού λαού.
Το βραβείο αρχικά για την δημιουργία του λα’ι’κού αυτοκινήτου το είχε κερδίσει η αυτοκινητοβιομηχανία DKW με ένα ελαφρύ προσθιοκίνητο υδρόψυκτο αυτοκίνητο. Αλλά η εντολή δόθηκε στον Φερντινάντ Πόρσε, διότι το σχέδιο του για το λα’ι’κό αυτοκίνητο, ήταν βασισμένο πάνω στην ιδέα της μικρότερης εξαρτήσεως του αυτοκινήτου από εξωτερικούς παράγοντες. Και δεδομένου ότι το σχέδιο του Πόρσε ( VW BEETLE) ήταν αερόψυκτο , δηλαδή δεν έίχε ανάγκη χρήσης νερού για την ψύξη της μηχανής , για τούτο σε μια έκλαμψη μηχανολογικά κοινωνικής ευφιείας και ναζιστικής προπαγάνδας ταυτόχρονα, μια και ο Φερντινάντ Πόρσε ήταν δεδηλωμένος χωμένος κάργα ως τα μπγούνια ναζιστής, για τούτο και πήρε την εντολή για την κατασκευή το 1936 του λα’ι’κού αυτοκινήτου Volks Wagen , που από το 1946 κατασκευαζόνταν πανομοιότυπο πλέον με το αρχικό σχέδιο του 1936, ως σκαραβαίος. Και μετά το 1960 η όλη κουλτούρα κατασκευής του αερόψυκτου vw σκαραβαίου μεταφέρθηκε στην υψηλού τουρισμού σπόρ φίρμα αυτοκινήτων με το όνομα Porsche και έβγαλε σε μεγαλύτερα απ τον σκαραβαίο μεγέθη, και έτσι υλοποιήθηκε το αντιπροσωπευτικό της Γερμανικής σπορ αυτοκίνησης, το Porsche type 911 ως τις μέρες μας , με πολύ κοπανιστό αέρα στα λάστιχα ,ισχυρή μηχανή επίπεδη αερόψυκτη όπως το αρχικό σχέδιο του 1936 ,μέχρι την 31/05/1987 που βγήκε το τελευταίο αερόψυκτο ( το επίπεδο παραμένει ως υδρόψυκτο πλέον) , που το αγοράζουν κάθε λογής απένταροι με κύριος οίδε εισοδηματικά κριτήρια και πάνε στις κάθονται στις καφετέρειες των πεζοδρόμων , παρκάρουν το Porsche 911, ή και σε άλλες γιαλαντζί φτηνότερες εκδοχές type , και ως απένταροι που είναι μιλάνε για εκατομμύρια με τις ώρες. Γιατί για να μιλάς για εκατομμύρια και χρήματα γενικώς, πρέπει να είσαι απένταρος και να τα ονειρεύεσαι και στον ξύπνιο σου ιδιαίτερα τούτη την εποχή.
Υπάρχουν συγκεκριμένα σημεία σε κάθε αστικό ιστό πόλης της χώρας, που οφείλει να επισκεφτεί κάθε απένταρος ουσιαστικά αλλά κάτοχος Porsche , με πολύ κοπανιστό αέρα στα λάστιχα , για να επιδειχτεί και αν βρεί χώρο να παρκάρει ακόμη και πάνω σε πεζοδρόμιο σε σημείο όμως που να φαίνεται το όχημα αυτό, τότε παρκάρει και κάθεται στην απέναντι καφετέρια ή μπάρ και μιλάει για εκατομμύρια και περιμένει με τις ώρες να τον πλησιάσει κάποιος φίλος απ τον συνάφι αυτό , για να τον κεράσει τον καφέ που πίνει.
Και αν δεν τον προσέξει κανείς, τότε λέει σε φίλους και γνωστούς αργότερα ότι, :” ρε παιδί μου να περνάς με πόρσε -από το τάδε σημείο π.χ- και να μην σου δείνει κανένας σημασία.???
Δεν πρέπει λοιπόν να μεμφόμαστε την Γερμανική προπολεμική και μεταπολεμική επιστήμη, τέχνη και τεχνική – θα αναφερθούμε παρακάτω σε αυτή εκτενέστερα- διότι εφοδίασε τον πολιτισμό με ένα επί πλέον στοιχείο να αυτοπαραμυθιάζεται ο άνθρωπος , στο σκαρί ενός αυτοκινούμενου με όνομα Porsche type 911 . Που και αυτό το αυτοπαραμύθιασμα είναι ένα στοιχείο ανακουφιστικό για την ύπαρξη του ανθρώπου ( όπως και κάθε αυτοπαραμύθιασμα και αυτοπαραμυθία , στα ανθρώπινα, μέχρι βέβαια κάθε φορά να κοστολογηθεί αυτή η παραμυθία και να αποσταλεί σαν λογαριασμός προς με συγκεκριμένη εξοφλητική ημερομηνία.
3ον
Το σχέδιο της ΝαζιστικοΓερμανικής πρακτικής ,της πλήρους όσο δυνατόν ερεύνης των αμυντικών και παραγωγικών δυνατοτήτων των πρός κατάκτηση κσι όχι μόνο χωρών, εξαπλώθηκε για τα καλά μετά το 1935 από το Στρατιωτικο βιομηχανικό Γερμανικό κατεστημένο μαζί με υο σχέδιο για την εμπορική συνεργασία για την εξασφάλιση πρώτων υλών και χρυσού κσι συναλλάγματος που ήταν αναγκαία για την πολεμική βιομηχανία κσι σε συνδυασμό με το σχέδιο για την υπονόμευση των οικονομιών και τ
ου νομίσματος που ήθελε κατακτηθούν στρατιωτικά, που ονομάστηκε στην αρχή σχέδιο ”Ανρέας” και στην συνέχεια σχέδιο ” Μπέρνάρντ”.
Γισ την προοδευτική υλοποίηση του σχεδίου της πολεμικής προετοιμασίας οι Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές δεν δίστασαν να συνεργαστούν με οποιαδήποτε χώρα από το
1935 , χώρες με ομοειδή καθεστώτα της εποχής αλλά ταυτόχρονα δεν δίστασαν να προμηθεύουν και όπλα σε μεγάλη κλίμακα και στους Δημοκρατικούε της Ισπανίας μέσω γενικευμένου λαθρεμπορίου , ενώ την ίδισ στιγμή βοηθούσαν τους Εθνικιστές του Φράνκο στη Ισπανία για την τελική επικράτηση όπως έγινε στον Ισπανικό εμφύλιο πόλεμο.
Το μεγαλύτερο μέροε του εφοδιασμού της Γερμανικής οικονομίας όμως τηε εποχής γινόνταν από την εμπορικόβιομηχανική συνεργασία των ναζιστών νε την Σοβιετική Ένωση , απ την οποία εισήγαγαν πρώτες ύλες και αγροτικά προίόντα σε μεγάλη κλίμακα και εξήγαγαν βιομηχανικά προ’ι’όντα. Επικεφαλής και εισηγητής τηε όλης προσπάθειας της οικονομικής εξυπηρέτησης της πολεμικής προετοιμασίας της Γερμανίας και της στροφής της Γερμανικής παραγωγικής μηχανής πρός αυτήν την πολεμική προετοιμασία ήταν ο δόκτωρ Γιάλμαρ Σλαχτ , οικονομολόγος και επικεφαλής από το 1934 της κεντρικής τράπεζας Reichbank.
Σύνδεσμος των.ναζι με το μεγάλο κεφάλαιο ήταν ο Χέρμαν Γκαίρινγκ, και ινστρούκτορας των διπλωματικών χειρισμών της εξωτερικής πολιτικής για την υπογραφή συνεργασιών με διάφορες χώρες ήταν ο υπουργός εξωτερικών Ιωακείμ Ρίμοεντρόπ, του οποίου αποκορύφωμα της διπλωματικής ικανότητας ήταν η περίφημη υπογραφή τον Αύγουστο του 1939 τιυ συμφώνου Χίτλερ-Στάλιν ( Ρίμπεντρόπ-Μολότωφ) και για τον διαμελισμό της Πολωνίσς την την τακτοποίηση θεμάτων στις Βαλτικές χώρες Λιθουανία και την μη πολεμική αναμέτρηση των δύο χωρών, πράγμα που ίσχυσε κοντά 2 χρόνια ώς τον Ιούνιο του 1941 κατά τα οποία η Γερμανική ναζιστική πολεμική μηχανή είχε καταλάβει όλη την Ευρώπη και τότε στράφηκεεναντίον και πρός την Σύμμαχό της Σοβιετική Ένωση και τα πρώην κολλητάρια Χίτλερ και Στάλιν και Ρίμεντροπ και Μολότωφ αντίστοιχα γίνανε εχθροί. Και ο Τζώννυ Μεταξάς είχε πεθάνει από το τέλος του Ιανουαρίου του 1941 ο Καψούρης Έλληνας άνακτας Γελωργιος Β ‘ έφυγε αρχικά για το Κάίρο της Αιγύπτου κσι κατόπιν για την Αγγλία-Λονδίνο για να συναντήση την αγαπητικιά του κα….και στην Ελλάδα έπεσε η Γερμανική κατοχή.
2ον μέρος
Στο πλαίσιο της Γερμανικής πολεμικής προετοιμασίας μετά το 1935 , τα παλιά πέτρινα κάστρα της Ελλάδος τα επισκέπτονταν ειδικευμένοι στρατιωτικοί κατάσκοποι , υπό και τουριστική ιδιότητα, αλλά και σε επαφή αντιπροσωπειών εκάστοτε αρχαιολογικής ερεύνης, με στόχο την μελέτη της δυνατότητας άμυνας ή κατάληψης αυτών των χώρων αν αυτό εκάστοτε απαιτείτο. Όπως και τα πολεοδομικά σχέδια των μεγαλουπόλεων της Ελλάδος και την προσβασιμότητα των δρόμων, είχαν εκ των προτέρων μελετήσει οι Γερμανικές στρατιωτικές αρχές , προετοιμαζόμενες από το 1935 και τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας, γισ την περίπτωση επίθεσης και κατοχής της χώρας. Από το 1938 έως το 1940 στην Ελλάδα ήταν εγκατεστημένοι 3000 πράκτορες Γερμανοί
υπό διάφορες ιδιότητες δραστηριότητας , όπως έμποροι, αρχαιολόγοι, εκπαιδευτικοί του Γερμανικού ινστιτούτου Γκαίτε, παραχαράκτες νομισμάτων ώς τεχνικοί διαφλορων βιομηχανιών κ.α.
Το κάστρο της Λευκάδος δεν παρουσίαζε μεγάλο ενδιαφέρον απ ότι εκτίμησαν ίσως οι τότε Γερμανοί στρατιωτικοί εγκέφαλοι που το επισκέφτηκαν το 1937 κσι το 1938 , από στρατιωτική άποψη , Η επίσκεψη αυτή και τις δύο φορές ήταν σε γνώση της Ελληνικής κυβέρνησης και του ίδιου του Τζώννυ Μεταξά, ο οποίος με γενικά καλά οργανωμένη υπηρεσία μέσα στην αστυνομία για τις πόλεις και την χωροφυλακή στην επαρχία, ήταν περίπου ενήμερη για τις κινήσεις των περισσότερων Γερμανών και Γερμανίδων πρακτόρων στην Ελλάδα. Στην πρωτεύουσα της χώρας οι Γερμανοί ήξεραν άριστα το πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας και για τούτο δεν είνσι άξιον απορίας ότι με την είσοδο των Γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα το 1941, το πρώτο που κατελήφθη ήταν το τρίγωνο του Ιστορικού κέντρου της Αθήνσς , μετά την είσοδο των Γερμανικών στρατευμάτων από την Λεωφόρο Κηφισίας κσι την Κάθοδο των στο κέντρο της Αθήνας μέσω της σημερινής Λεωφόρου Βασιλίσης Σοφίας, αφού πρώτα έγινε η παράδοση της πόλης από τον Στρατιωτικό διοικητή Καβράκο στους Αμοελόκηπους στο ισόγειο κτιρίου που υπάρχει ακόμα κσι σήμερα στεγάζεται κατάστημα φαστ φούντ φίρμα Έβερεστ, επί της αρχής της λεωφόρου Κηφισίας δεξιά στη άνοδο πρός Κηφισιά.
Η σημασία της μεθοδολογικής προσέγγισης της πολεμικής προετοιμασίας των Γερμανών από το 1935 με προσομειώσεις σε στρατιωτικές ασκήσεις, φάνηκε στην κατάληψη το 1940 του φρουρίου Εμπεν Εμαέλ στο Βέλγιο. Το παλιό αυο πέτρινο φρούριο εξοπλισμένο από τους Βέλγους και φυλασσόμενο σπό μια διώρυγα ποταμού, καταλήφθηκε ταχύτατα απ τιυς λίγους Γερμανούς κομάντος, γιατί οι Γερμανοί καιρό πρίν την επίθεση στο Βέλγιο είχαν δημιουργήσει σε κατάλληλη περιοχή του Βραδενβούργου ένα πραγματικό αντίστοιχο περίπου κάστρο, σαν το κάστρο του Έμπεν Εμαέλ και επ αυτού έκαναν στρατιωτικές ασκήσεις προσομειώσεω(simulation) για την κατάληψή του.
Η επιτυχία τότε στην κατάληψη τιυ ισχυρά οπλισμένου και σε φυσική οχυρωματική θέση του κάστρου Έμπεν Εμαέλ στο Βέλγιο κσι χωρίς την χρήση βαρέων όπλων παρά μόνο με ανθρώπινο δυναμικό ελαφρά οπλισμένο σε μια νύχτα, είχε ανησυχήσει τα στρατιωτικά επιτελεία όλων των χωρών γθα την δυνατότητα της Γερμανικής πολεμικής μηχανής των ναζί.
Και ηια την Ελλσδα η Γερμανική στρατιωτική κατασκοπία απλο το 1935 και μετά ήταν πλήρως ενημερωμένη για τις δυνατότητες άμυνας γενικά των σπουδαιότερων σημείων της χώρας κσι κάθε παλαιού αμυντικού έργου όπως τα πέτρινα κάστρα , που μόνο τουριστικό ή αρχαιολογικό μικρό ενδιαφέρον έδειχναν για αυτά. Και ο Τζώννυ Μεταξάς το ήξερε αυτό και για τούτο επεδίωκε μέχρι την τελευταία στιγμλη την ουδετερότητα πρός την Γερμανία και το άξονα Γενικά κσι δεδομένης και της διακυρηχθείσης από το 1936 Αγγλόφιλης ουσιαστικά στροφής της εξωτερικής πολιτικής του σε συμφωνία με τον Καψούρη Γεώργιο Β άνακτα , ( θεωρούσε την Ελλάδα σαν μια θάλασα που περκλείεται από.στεριά , με λόγια τουι ίδιου), για τούτο προσπάθησε να εκμεταλευτεί τις δυνατότητες του Ελληνογερμανικού εμπορίου και λαθρεμπορίου στον τομέα των πολεμικών εφοδίων και ακόμα αποσιώπησε αυστηρά και την Εθνικότητα του υποβρυχίου που τορπλιλησε την Έλλη στην Τήνο Δεκαπενταύγουστο του 1940 , διότι προδπαθούσε να μην προκαλέσει τον άξονα.
Πράγμα που επεδίωκε μέχρι την τελευταία στιγμή ακόμα και τις τελευταίες νυχτιές πρίν την Ιταλική επίθεση την 28 Οκτ 1940.
Το ημερολόγιο του Γιώργου Σεφέρη διπλωματικού υπαλλήλου τότε στο γραφείο απικρυπτογραφήσεων του υπουργείου εξωτερικών , τις 2-3 τελευταίες νυχτιές πρίν την 28 Οκτ 1940 και η περιγραφή απ τον ποιητή της θέσης και της αγωνίας που βρισκόνταν ο ίδιος ο Τζώννυ Μεταξάς και οι επιτελείς , είναι χαρακτηριστικό και αξεπέραστης περιγραφής εικονοκλαστικά ώς κείμενο.
1ον μέρος
Το εσωτερικό του Κάστρου της Λευκάδος ( κάστρο Αγίας Μαύρας στην ιστορική βιβλιογραφία) απογυμνώθηκε εσωτερικά και τα υπάρχοντά του- ότι υπήρχε- πουλήθηκαν υπέρ του Μετοχικού Ταμείοιυ Στρατού ( ΜΤΣ) το έτος 1938 , επί Τζώννυ Μεταξά, αυτού του τύπου που εφάρμοσε την θεωρία του γύψινου κοινωνικοπολιτικού νεοκλασικού και με την χρήση γύψου ταχείας ταχείας πήξεως.
Η εμπλοκή του ΜΤΣ ήταν και για τον λόγο ότι τα έσοδα από την πώληση των υπαρχόντων του κάστρου θα κατευθυνόνταν για τις στρατιωτικές δαπάνες, στο ανεπτυγμένο πρόγραμμα εξοπλισμού και αναδιοργάνωσης του αξιόμαχου του στρατού που είχε αναπτύξει η χώρα και ήταν και από τα σημεία αιχμής της προβολής του Τζώννυ Μεταξά, με αρχηγό του Γενικού Επιτελίου τον Αλέξανδρο Παπάγο. Τον οποίο Αλέξανδρο Παπάγο είχε καταργήσει ( του άρπαξε την θέση ως υπουργού στρατιωτικών μέρα μεσημέρι ο Τζώννυ Μεταξάς, όταν ο Παπάγος πήγε να πάρει τον μεσημεριανό ύπνο του ( στο κτίριο της Βουλής) και φεύγοντας απ το γραφείο του ( οδός Πανεπιστημίου και Βασιλίσης Σοφίας γωνία), παραφύλαγε κρυμένος ο Τζώννυ Μεταξάς στην Γωνία οδού Κριεζώτου και Πανεπιστημίου και μπούκαρε μέσα στο υπουργείο και άρπαξε την θέση του Παπάγου ως υπουργός Στρατιωτικών. Αφού πρώτα είχε ορκισθεί κρυφά και παράνομα απ τον άνακτα Γεώργιο Β’ ( τον καψούρη χρόνια και καψουροσκοτωμένο μνησίκακο) στο Τατόι ως υπουργός Στρατιωτικών, με έναν ιερέα απ το παρεκκλήσι των ανακτόρων.
Ο Τζώννυ Μεταξάς με αιχμή του Δόρατος τον σπουδαίο Βιομήχανο Μποδοσάκη ( σε συνεργασία με τους Γερμανούς την πολεμική των βιομηχανία) και μέσω βιομηχανίας Πυρκάλ , των ναυπηγείων Βασιλειάδη στον Πειραιά που ανήκαν στον Μποδοσάκη, και προμηθεύοντας κρυφά και κοντραμπατζίδικα όπλα και βλήματα στους Δημοκρατικούς της Ισπανίας και στους Εθνικιστές του Φράνκο λόγω Ισπανικού εμφυλίου πολέμου ( γινόνταν ο κακός χαμός στο λαθρεμπόριο όπλων και πυρομαχικών τότε με κυριότερη χώρα την Ελλάδα και τους τολμηρούς Έλληνες καραβοκύρηδες), ο Τζώννυ Μεταξάς κατάφερε τα χρόνια 1937 1938 και με κάλυψη της Τράπεζας της Ελλάδας να αυξήσει δραματικά τα ταμειακά διαθέσιμα της χώρας ( σύμφωνα με έκθεση της δεκαετίας του 1970 της τράπεζας της Ελλάδος) και πολλά απ αυτά τα ταμειακά διαθέσιμα κατευθύνθηκαν στην ΄στρατιωτική αναδιοοργάνωση σύμφωνα με λογικές αιτιάσεις, χωρίς όμως να υοπάρχουν ακριβή στοιχεία προς τούτο λόγω του καθεστώτος κρυψίνοιας σε πολλά θέματα κρατικής διαχείρησης που ο Τζώννυ Μεταξάς ( ο μάστορας της κοινωνικοπολιτικής του γύψινου νεοκλασσικού των ετών 1936-1941) επέβαλε με θεωρητικό ινστρούκτορα της θεωρίας του πολιτικού γύψου τον άνακτα Γεώργιο Β’ ( τον Καψούρη) . Ο οποίος Γεώργιος Β’ ο καψούρης για να ανακουφιστεί απ την καψούρα του έκανε και ταξίδι αναψυχής το 1936 στην Λευκάδα, όπου εικονίζεται σε φωτογραφία στο πίσω κάθισμα του ανοιχτού αυτοκινήτου της εποχής και μπορεί και να δοκίμασε και μαντολάτο ή παστέλι Λευκάδος ή και να ήπιε λίγο κρασί με μεζέ το Λευκαδίτικο σαλάμι .
Για την σχέση του :” Ισπανικού Εμφύλιου και της Ελλάδος”:, υπάρχει η θαυμάσια μελέτη – βιβλίο του ιστορικού Θανάση Σφήκα. Που μπορεί αν κάποιος άλλος ερευνητής ιστορικός ήθελε να μελετήσει- ερευνήσει παραπέρα , για την σχέση αν αποδειχτεί από την δυνάμει έρευνα ότι υπάρχει , μεταξύ Λευκάδος και Ισπανικού Εμφυλίου πολέμου.