Όμορφες εικόνες της Λευκάδας την επόμενη της βροχής

Κατά γενική ομολογία δεν είδαμε χειμώνα φέτος. Έτσι τα καμώματα του καιρού -ελπίζουμε μόνο γι’ αυτό το μήνα- ήταν κατά κάποιο τρόπο, αναμενόμενα.
Ηλιόλουστη και φωτεινή η σημερινή μέρα μετά τις χτεσινές βροχές. Οι ακτίνες του ήλιου ευχάριστες και καλοδεχούμενες σε όλα τα πλάσματα του θεού.

Αυτή η ουρά του Πνευματικού Κέντρου προοριζόταν για ενυδρείο. Ξέμεινε ημιτελής και κομματάκι επικίνδυνη. Σήμερα πάνω στις κολώνες του κτιρίου βρήκαν θέση και παρατάχτηκαν τα γλαρόπουλα. Όλοι οι καλοί χώρεσαν…

Το κτίριο του ΤΑΟΛ, ή τέλος πάντων ό,τι φαίνεται από την άμμο, με φόντο τα χιονισμένα βουνά.

Αυτός ο μικρούλης ερωδιός έτσι όπως είναι μαζεμένος, δίνει λαθεμένες εντυπώσεις. Ενώ έχει εξοικειωθεί με το θόρυβο του αυτοκινήτου, αντιλαμβάνεται ακόμα και την ανάσα του ανθρώπου που θα πλησιάσει. Και πετάει με νάζι μακριά…

Ο μπάρμπα Πάνος Φίλιππας δηλώνει, πως αν δεν έβοσκαν τα προβατάκια και οι κατσικούλες του εκείνα τα χέρσα χωράφια, μπροστά και δίπλα στου Δερμάνη, θα είχε γεμίσει ο τόπος φίδια. Υπάρχουν πολλά χορτάρια… ευνοήθηκαν και από το φετινό γλυκό χειμώνα. Έχει απόλυτο δίκιο, όσο η αλυσίδα της φύσης δεν διαταράσσεται μπορούμε ακόμα να ελπίζουμε. Ο μπάρμπα Πάνος ήταν σιδηρουργός. Είναι γιος του Ανδρέα Κοτσώλου για τους παλιότερους. Εκ πρώτης όψεως η δουλειά του φαινενται εύκολη, αλλά δεν είναι. Χρειάζεται να τρέχει όλη την ώρα, γιατί τα ζωντανά μια και δυο, θέλουν να περάσουν απέναντι στο ιβάρι…και άντε να τα μαζέψεις.

Παραδίπλα ένα παλιό φορτηγό γεμάτο παλιοσίδερα.

Οι Μύλοι με φόντο το χιόνι.

Μια μικρή παρεούλα Φλαμίγκος απολαμβάνει τον ήλιο. Φέτος δεν είδαμε καθόλου αυτά με τα ροζ φτερά, μας ήρθαν μόνο σκουρόχρωμα, αλλά είναι το ίδιο όμορφα.

Ετούτο το σύννεφο που αναδύεται μοιάζει με καπνό φουγάρου παλιού τραίνου.