HomeΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ3 Δεκεμβρίου 1944: ο μεγάλος μύθος της Αριστεράς

3 Δεκεμβρίου 1944: ο μεγάλος μύθος της Αριστεράς

Του Σάκη Μουμτζή

Οι σφαίρες που έπεσαν το πρωινό της 3ης Δεκεμβρίου 1944 στην πλατεία Συντάγματος αποτέλεσαν τον θεμέλιο λίθο και μύθο του ερμηνευτικού σχήματος της Αριστεράς για την περίοδο 1944-1949.

Μέσα από το πώς κατέγραψαν και ερμήνευσαν τα γεγονότα οι διανοούμενοι της, η Αριστερά από θύτης έγινε θύμα. Επέβαλε την λήθη για τα εγκληματικά πεπραγμένα της την περίοδο από την άνοιξη του 1943 έως τον Νοέμβριο του 1944 και μέσω της θυματοποίησης της προσπάθησε να ηθικοποιήσει την συμπεριφορά της.

Να βιώσει φαντασιακά, στο συλλογικό υποσυνείδητο της το τραύμα και την ήττα, χωρίς ενοχές.

Αλλά το ερμηνευτικό της σχήμα για τα Δεκεμβριανά βασίζεται σε σκόπιμες αποκρύψεις και σε συνειδητές παραποιήσεις και ψεύδη. Ας δούμε λοιπόν, τα συμβάντα – κατά στεγνή καταγραφή – στην Αθήνα τις τελευταίες ημέρες του Νοεμβρίου και τις πρώτες ημέρες του Δεκεμβρίου του 1944, που αποδομούν αυτόν τον μύθο.

Σύμφωνα με τις αφηγήσεις των ίδιων των ηγετών του ΚΚΕ, στις 27 Νοεμβρίου 1944 συνεδρίασε στο «Αρεταίειο» νοσοκομείο, όπου νοσηλευόταν ο Γ.Ιωαννίδης, το Π.Γ του ΚΚΕ. Εκεί ελήφθη η απόφαση να μην παραδώσει τα όπλα του ο ΕΛΑΣ και η Πολιτοφυλακή μέχρι της 10 Δεκεμβρίου, όπως όριζε η απόφαση του στρατηγού Σκόμπι. Γιατί εκλογές με ένοπλα στρατιωτικά τμήματα των διαφόρων παρατάξεων δεν μπορούσαν να γίνουν.

Την 1η Δεκεμβρίου, σε συνέχεια της παραπάνω απόφασης, το Π.Γ του ΚΚΕ αποσύρει τον ΕΛΑΣ από την δικαιοδοσία του Σκόμπι, καθώς επανασυγκρότησε την Κέντρική Επιτροπή του ΕΛΑΣ, παραβιάζοντας έτσι την συμφωνία της Γκαζέρτας, που προέβλεπε πως τελικά όλοι οι στρατιωτικοί σχηματισμοί θα υπάκουαν στις εντολές του Βρετανού στρατηγού.

Επιπροσθέτως, την ίδια μέρα, το 1ο Σώμα Στρατού του ΕΛΑΣ εκδίδει πολύ συγκεκριμένες διαταγές προσβολής στόχων των κυβερνητικών δυνάμεων, που κοινοποιούνται σε συγκεκριμένες μονάδες του ΕΛΑΣ που βρίσκονται και εκτός Αττικής.

Μάλιστα, την διαταγή της προσβολής της Γ΄Ορεινής Ταξιαρχίας του Θρ.Τσακαλώτου την μεταφέρουν στην έδρα της 2ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ, αυτοπροσώπως, δύο μέλη του Π.Γ. του ΚΚΕ.

Και όλα αυτά πίσω από την πλάτη των καλοπροαίρετων συμμάχων τους στο ΕΑΜ, Σβώλου, Τσιριμώκου, Ασκούτση, Χωμενίδη, Σωμερίτη, κ.α.

Συμπερασματικά, τα παραπάνω αποδεικνύουν πως η ηγεσία του ΚΚΕ, αποφάσισε να εφαρμόσει το σχέδιο κατάληψης της Αθήνας, που είχε εκπονηθεί την άνοιξη του 1943, από τον στρατιωτικό σύμβουλο του Π.Γ.του ΚΚΕ, πολύ πριν τα γεγονότα της 3ης Δεκεμβρίου.

Οι σφαίρες που έπεσαν στην Πλατεία Συντάγματος και οι δώδεκα νεκροί, ελάχιστη σχέση είχαν με την σύγκρουση που είχε προαποφασισθεί.

Ηταν λογικό, με βάση την τριτοδιεθνιστική αντίληψη που είχαν τα στελέχη του ΚΚΕ, να μην αποδεχόταν την παράδοση των όπλων, γιατί απλούστατα αυτά και μόνον αυτά τους εξασφάλιζαν την κυριαρχία τους στην χώρα.

Ο φιλίστωρ αναγνώστης θα αναρωτηθεί: «μα οι ηγέτες του ΚΚΕ, δεν είχαν αντιληφθεί πως η Ελλάδα ήταν εκτός του Σοβιετικού ενδιαφέροντος;». Φυσικά και το αντελήφθησαν. Το γεγονός πως τα Σοβιετικά στρατεύματα, «έγλειψαν» τα σύνορα της χώρας μας και κινήθηκαν δυτικά, ήταν ένα σαφές μήνυμα.

Ομως, σε αυτήν την περίπτωση λειτούργησε ο επαναστατικός βολονταρισμός. «Δεν υπάρχει άπαρτο κάστρο για τους κομμουνιστές» είχε πει ο Στάλιν. Και oι ηγέτες του ΚΚΕ επεχείρησαν μόνοι τους, εκτιμώντας λάθος τον συσχετισμό των δυνάμεων, να καταλάβουν την εξουσία, χωρίς την βοήθεια του Κόκκινου Στρατού.

Τι επεδίωκε το ΚΚΕ με την Δεκεμβριανή στάση; 1) Να ομογενοποιήσει πολιτικά και ιδεολογικά τον χώρο της Βαλκανικής. Δηλαδή να συντονιστούν τα βήματα της Ελλάδος με αυτά των άλλων Βαλκανικών χωρών, που είχαν απελευθερώσει οι Σοβιετικοί και 2) οι εκλογές και το δημοψήφισμα να διενεργηθούν υπό την πλήρη κυριαρχία του ΚΚΕ, με ό,τι αυτό σήμαινε για την γνησιότητα τους.

Σήμερα, 73 χρόνια μετά, με καθαρή ματιά, ας αντιληφθούμε τι διακυβεύθηκε τον Δεκέμβριο του 1944 στους δρόμους της Αθήνας και ας κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ στους χωροφύλακες του Μακρυγιάννη, στους άνδρες της Γ΄ Ορεινής Ταξιαρχίας του Θρ.Τσακαλώτου και στον «πατέρα της νίκης» Ουίνστων Τσώρτσιλ, που κράτησαν την Ελλάδα στον Ελεύθερο Κόσμο.

Πηγή

Προηγουμενο αρθρο
Μετά τη βροχή...
Επομενο αρθρο
Οι πύλες τ' ουρανού

17 Σχόλια

  1. "Φιλελές"
    7 Δεκεμβρίου 2017 at 08:25 — Απάντηση

    Βρε Μιχάλη, μη τον παίζεις σαν το λύκο στην Κοκινοσκουφίτσα! Δεν γουστάρουμε φασίστες γενικώς! είτε φοράνε κόκκινα σαν εσένα είτε μαύρα σαν τους Χρυσαυγίτες! Κατάλαβέ το! ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΜΙΑΣ ΡΑΤΣΑΣ!

  2. Κώστας Κούρτης
    7 Δεκεμβρίου 2017 at 03:33 — Απάντηση

    Οι “φιλελεύθεροι”, οι καλοταισμένοι από τον ανταγωνισμό και την εκμετάλλευση των συνανθρώπων τους, έχουν κάθε λόγο να πολεμούν κάθε τι που έχει σχέση με σοσιαλισμό, ισότητα, κοινωνική δικαιοσύνη, αλληλεγγύη ανάμεσα στους ανθρώπους! Γιατί τα κοινωνικά επιτεύγματα του σοσιαλισμού, όπως αυτό της εξάλειψης της ανεργίας από την δεκαετία του ’30 κιόλας, για παράδειγμα, είναι άπιαστο όνειρο για τον καπιταλισμό. Έχουν κάθε λόγο να υπερασπίζονται την απάνθρωπη θεωρία της κοινωνικής ανισότητας, όπως έκανε πρόσφατα ο Μητσοτάκης, γιατί έτσι διαιωνίζεται η οικονομική εξουσία των ισχυρών επί των αδυνάτων (με το ανόητο επιχείρημα ότι στη φύση το δυνατό ζώο τρώει το αδύνατο, λες και τα κοινωνικά φαινόμενα μπορούν να ερμηνευτούν με βάση τα φυσικά ή λες και η ζούγκλα του καπιταλισμού έχει καμιά σχέση με την ζούγκλα των ζώων όπου το ζώο θα σκοτώσει για να κορέσει την πείνα του εκείνη τη στιγμή και όχι για να αποθυσαυρίσει!). Μαυραγορίτες στην κατοχή, “άριστοι” σήμερα, πάντα στον αφρό οι αετονύχηδες και οι καπάτσοι και από κάτω τα κορόιδα τα υποζύγια να σέρνουν το κάρο της καπιταλιστικής ανάπτυξης! Η κρίση που ζούμε και που μας την φόρεσαν καπέλο οι “άριστοι” (τα άπληστα αφεντικά δηλαδή) είναι τόσο βαθειά που δύσκολα θα την ξεπεράσουν! Μια μικρή ανάκαμψη ίσως και πάλι κ ρ ί σ η… Γιατί αυτός είναι ο καπιταλισμός, το σύστημα των “αγορών” (κάποιος εδώ μέσα είπε αφελώς πως αγορές είναι η αποταμίευση του κοσμάκη!) Κ ρ ί σ ε ι ς που φέρνουν φτώχεια, ανεργία, πολέμους, προσφυγιά, δυστυχία. Για τους πολλούς. Γιατί για τους λίγους επιφυλάσει κέρδη και πλούτο. Αυτή την κατάφωρη αδικία του καπιταλισμού δεν την θέλει ούτε ο διάβολος, πόσω μάλον τα θύματά του, τα οποία πόσο θα αντέξουν ακόμη χωρίς να επαναστατήσουν? Η ολοένα αυξανόμενη ανισότητα, το συνεχές άνοιγμα της ψαλίδας έτσι που να γίνονται οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, ο περιορισμός του πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια και η βίαιαη προλεταριοποίηση της μεσαίας, λεγόμενης, τάξης θα είναι και το κύκνειο άσμα του καπιταλισμού!…

  3. Αλλέγρος
    6 Δεκεμβρίου 2017 at 19:37 — Απάντηση

    Έλα Μιχαλάκη, ηρέμησε! Το ξέρουμε ότι ο ποπός του “Αριστερού” με την καρέκλα της εξουσίας έχει μια τόσο…ιδιαίτερη σχέση που ούτε με αλισοπρίονο δεν μπορείς να τους χωρίσεις! Μη κάνεις όμως έτσι! Δεν είναι ανάγκη να χαπακώνεσαι από τον καημό και να γράφεις όλα αυτά τα ασυνάρτητα παραληρήματα και να μας ανοίξεις τα κεφάλια με τα “τούβλα” σου! …Θα την απολαμβάνει την καρέκλα λίγο ακόμα…,μέχρι τς εκλογές!

    • ΜΙΧΑΛΗΣ
      6 Δεκεμβρίου 2017 at 23:40 — Απάντηση

      Ενώ ο ποπός του Δεξιού και του Πασόκου δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με την καρέκλα της εξουσίας!!!!
      Ε ρε πλάκα που έχεις ρε Αλλέγρο!!!!
      Να είσαι καλά! Με έκανες και γέλασα!

      ΥΓ. Για τις εκλογές μην έχεις αυταπάτες και πάθεις τίποτα.
      Αν νομίζεις ότι ο κοσμάκης ξέχασε τα εγκλήματα του άθλιου πολιτικού συστήματος που κυβέρνησε τη χώρα είσαι πολύ γελασμένος.

  4. Anwnimos
    6 Δεκεμβρίου 2017 at 17:24 — Απάντηση

    Μποφίλιου σταμάτα να γράφεις με το ψευδώνυμο “Μιχάλης”. Έλα σταμάτα σε καταλάβαμε.

  5. Κώστας Κούρτης
    5 Δεκεμβρίου 2017 at 05:32 — Απάντηση

    Η απάντηση σε αυτό το άρθρο ενός (πρώην?) στελέχους του “Ρήγα Φεραίου” και του ΚΚΕεσωτερικού(!!!) δίνεται από το δεκεμβριανό σύνθημα του πανώ:
    “όταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυρανίας διαλέγει ή τις αλυσίδες (υποταγή) ή τα όπλα (απελευθέρωση)”

    Την τυρανία των Γερμανών φαινόταν ότι θα την αντικαταστήσει η τυρανία της συμμαχίας των αστών φυγάδων στη Μέση Ανατολή, των δωσίλογων και των νεοαποικιοκρατών Εγγλέζων. Αυτό το ΚΚΕ και το ΕΑΜ το γνώριζαν και παρ’ όλα αυτά ήρθαν σε συμφωνία με τους αντιπάλους τους ελπίζοντας πως θα τηρήσουν τον λόγο τους για ελεύθερες εκλογές ώστε να ανασάνει ο λαός που τόσο είχε δεινοπαθήσει στα χρόνια της κατοχής και παρέδωσαν τον οπλισμό τους αλλά η μαύρη συμμαχία τούς χτύπησε πισώπλατα δίνοντας έτσι το έναυσμα στον εμφύλιο πόλεμο!

    Όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι μιας αδυσώπητης σύγκρουσης τότε ο καθένας επιλέγει με ποια πλευρά θα πάει. Ή με τους Ρωμαίους (την παραπάνω συμμαχία όπως την περιέγραψα) ή με τους Γαλάτες (τις δυνάμεις του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου, ΕΑΜ). Ή με το λαό ή με τις “αγορές” για να το παραλληλίσω με το σήμερα. Και αφού το αστικό καθεστώς τα έχει κάνει μπάχαλο, φέρνοντας κομμάτια του πληθυσμού στα όρια της εξουθένωσης, φοβάται πως είναι προ των πυλών εξέγερση και παίρνει τα μέτρα του σε επίπεδο προπαγάνδας διαστρεβλώνοντας την Ιστορία ή παίρνει μέτρα όπως η κατάργηση, ουσιαστικά, του δικαιώματος της απεργίας που επιχειρείται αυτή τη στιγμή που μιλάμε!…

    Τώρα δεν μένει παρά να συνεχίσουν την παραχάραξη της Ιστορίας και να περάσουν οι θιασώτες της εισβολής των Εγγλέζων στο επόμενο βήμα διαστροφής της Ιστορίας και να μας πουν πως οι συνεργάτες των ναζιφασιστών κατακτητών δεν ήταν οι φίλοι και σύμμαχοί τους δωσίλογοι, χίτες, ταγματασφαλίτες αλλά οι κομμουνιστές και οι άλλοι αγωνιστές σύμμαχοί τους!

    ΥΓ λυπάμαι ειλικρινά που το “άρωμα Λευκάδας” δημοσιεύοντας άκριτα υιοθετεί αυτό το συκοφαντικό, για την Εθνική Αντίσταση στους κατακτητές, άρθρο!

    Κώστας Κούρτης

    • Χρόνης
      5 Δεκεμβρίου 2017 at 11:10 — Απάντηση

      Δηλαδή, άνθρωπέ μου επειδή το “αστικό καθεστώς” κλπ τα έκανε έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα ή όπως αλλιώς γουστάρεις, έπρεπε να διαλέξουμε για λύση τον “Παράδεισο του Κομμουνισμού? ¨Δηλαδή, εκείνη την Κόλαση, που όσοι σύντροφοί σας βρέθηκαν, μαρτύρησαν όπως και οι ντόπιου και έφτυσαν αίμα μέχρι να τους στείλουν στον σκουπιδοτενεκέ ? Και καλά τους αστούς δεν τους διαβάζετε. Τους δικούς σας; Τον Λεωνίδα Κύρκο, τον Χρόνη Μίσιο, τον Τάκη Λαζαρίδη, τους γειτόνους σας, τους φίλους σας; Θα μας τρελλάνετε?

      • ΜΙΧΑΛΗΣ
        5 Δεκεμβρίου 2017 at 19:34 — Απάντηση

        Επαναλαμβάνω “κύριε” Χρόνη για να το εμπεδώσεις:

        Για να σας μιλήσω στη γλώσσα που σας αξίζει δεν φτάνει που το σινάφι σας τα έκανε πλακάκια με τους κατακτητές, δεν φτάνει που εξορίσατε, βασανίσατε και αποκλείσατε την μισή και πλέον ελληνική κοινωνία με το πρόσχημα του κομουνιστικού κινδύνου, δεν φτάνει που φάγατε το καταπέτασμα, φτίαξατε το πελατειακό κράτος και καταχρεώσατε την χώρα ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΠΑΝΩ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
        ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΠΕΤΥΧΕΤΕ!!!!

        ΥΓ. Είδαμε και τα “δημοκρατικά” καθεστώτα τι πέτυχαν!!! Αν “κύριε” Χρόνη δεν κατανοείς κάποιες έννοιες όπως σοσιαλισμός, κομμουνισμός κτλ τουλάχιστον μην εκτείθεσαι. Τελικά φιλελέδες τι σας πονά περισσότερο: Ότι ο φασισμός ηττήθηκε ή ότι ηττήθηκε από τους κομμουνιστές;;;

        • Αλλέγρος
          6 Δεκεμβρίου 2017 at 00:00 — Απάντηση

          Έμπαινε Μιχάλη! Πού τα κατεβάζεις, μωρέ, αυτά τα τούβλα ? Αμ αυτά τα αποσιωπητικά, τα θαυμαστικά, τα εισαγωγικά! Εσύ, παιδί μου, δεν πιάνεσαι! (Παιδιά, συνεχίστε να του τα χώνετε! Ξέρετε, τι γέλιο πέφτει στην παρέα, όβλέπεις έναν μορφωτικά “θεόστραβο” να σου κάνει από πάνω τον δάσκαλο! Τύφλα να έχει ο Βέγγος!). Και συ κύριε Χρόνη που σκοτώνεσαι να διαβάζεις τους φασίστες Κύρκο και Μίσιο να το εμπεδώσεις, όπως σου λέει ο Μιχάλης! Ο φασισμός ηττήθηκε από τους κομμουνιστές! Κομμουνιστές δεν ήταν ο Τσώρτσιλ, ο Ρούσβελτ, ο Τρούμαν, ο Ντε Γκώλ, ο Αϊζενχάουερ? Αλλιώς θα πας …σοσιαλιστική Σιβηρία να βρεις την υγειά σου! Φιλελέ! Πού τα έκανες και πλακάκια με τον κατακτητή, πριν να γεννηθείς. Φιλελέ!

          • ΜΙΧΑΛΗΣ
            6 Δεκεμβρίου 2017 at 17:49

            “Κύριε” Αλλέγρο απευθύνω το ίδιο ερώτημα και σε εσένα:

            Ti σε πονά περισσότερο: Ότι ο φασισμός ηττήθηκε ή ότι ηττήθηκε από τους κομμουνιστές;;;

            ΥΓ. Πήγαινε να διαβάσεις και λίγο ιστορία γιατί η ασχετίλα σου δεν έχει όρια!!!!

          • ΜΙΧΑΛΗΣ
            6 Δεκεμβρίου 2017 at 17:59

            Αλλέγρο σου αφιερώνω άλλο ένα “τούβλο”:

            “Φιλελέδες”, «Μένουμε Ευρώπη», «Μέτωπο λογικής», «Παραιτηθείτε»… δεν έχει σημασία πως χαρακτηρίζονται ή αυτοπροσδιορίζονται. Μιλάμε για την πιο χυδαία εκδοχή ανθρώπου που ανέδειξε η κρίση, μετά τους νεοναζί.

            Αρνούνται -δε το χωράει ο λογισμός τους- πως μπορεί άνθρωποι που δεν αντιμετωπίζουν οικονομικό πρόβλημα, να είναι αλληλέγγυοι στο συνάνθρωπό τους. Να ονειρεύονται έναν καλύτερο, πιο δίκαιο κόσμο. Να έχουν αλλεργία στον χυδαίο ανταγωνισμό και τον κοινωνικό δαρβινισμό.

            Οι «φιλελέδες», που η πιο επαναστατική πράξη που έχουν κάνει στη ζωή τους είναι ο ισοσκελισμένος, εταιρικός ισολογισμός, ήταν αναμφίβολα διορατικοί από την αρχή της κρίσης. Αναγνώρισαν τον εχθρό και “λόκαραν” πάνω του, το ρητορικό τους αφήγημα.

            Όχι βέβαια ενάντια στους ισχυρούς. Όχι ενάντια στη διαπλεκόμενη εξουσία που ξεζούμισε το δημόσιο χρήμα μεταπολιτευτικά. Όχι ενάντια στη διεφθαρμένη ελίτ και τους πολιτικούς της υπαλλήλους. Όχι! Πάντα απέναντι στους αδύναμους, την “πλέμπα”… που «συνήθως κάνει λάθος επιλογές».

            Είναι οι κήρυκες της αρρωστημένης εκδοχής μιας “αριστείας” που επιβραβεύει το απάνθρωπο κυνήγι του κέρδους. Η διαδεδομένη πεποίθηση πως οι πιο άπληστοι και μοχθηροί άνθρωποι, δουλεύουν για το καλό όλων μας.

            Τελικά όχι μόνο δεν σηκώσαμε κεφάλι μέσα στην κρίση, αλλά γεμίσαμε και με τη δυσώδη βρωμιά των «Μένουμε Ευρώπη»… και αυτό είναι δύσκολος, σκούρος λεκές, δεν καθαρίζει εύκολα!

            H επαρκής αποτύπωση της αισθητικής και πνευματικής κατάστασης των φιλελέδων, είναι λόγος χαράς, όχι θυμού! Ξέρουμε πλέον πως εχθρός τους είναι κάθε τι ανθρώπινο…

  6. Αλλέγρος
    4 Δεκεμβρίου 2017 at 22:00 — Απάντηση

    Παιδιά, χώντε τα του Μιχάλη για να κάθεται να γράφει όλη μέρα και να μας διασκεδάζει με τις απίστευτες βλακείες του! Γιούπι! Ούτε σε ταινία του Βέγγου δεν πέφτει τόσο γέλιο. Μιχάλη σ’ ευχαριστούμε! Συνέχισε, μη σταματάς!

  7. ΜΙΧΑΛΗΣ
    4 Δεκεμβρίου 2017 at 17:03 — Απάντηση

    Επειδή σε ενοχλεί ο Μπαξεβάνης πάρε ένα άρθρο του Μπογίοπουλου:

    Ηταν και τότε μέρα Κυριακή. Σαν σήμερα πριν από 73 ακριβώς χρόνια η «Ματωμένη Κυριακή» της 3ης του Δεκέμβρη 1944. Δεν είχαν περάσει ούτε δυο μήνες από την απελευθέρωση της πρωτεύουσας από τους Γερμανούς και ο λαός της Αθήνας αιματοκυλίστηκε από το νέο κατακτητή. Δυο μέρες νωρίτερα είχε προηγηθεί το ιταμό τελεσίγραφο του στρατηγού Σκόμπι και της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου για το μονομερή αφοπλισμό του ΕΛΑΣ.

    Όσα έγιναν τον Δεκέμβρη είχαν προσχεδιαστεί από εκείνους που εμφανίζονταν σαν «απελευθερωτές». Ήδη από τις 22/9/1944, ο Γεώργιος Παπανδρέου, τηλεγραφούσε στον Τσόρτσιλ τα εξής: «Δεν γνωρίζω τους λόγους διά την απουσία της Βρετανίας. Μόνον η άμεσος παρουσία εντυπωσιακών βρετανικών δυνάμεων εις την Ελλάδα και ως τας τουρκικάς ακτάς θα ήτο δυνατό να μεταβάλει την κατάστασιν». Η κατάσταση που ήθελαν να «μεταβληθεί» ήταν να κλείσει ο δρόμος που είχε ανοίξει με το μεγαλειώδες ΕΑΜικό κίνημα προς μια Ελλάδα της λαικής αναδημιουργίας. Πώς θα γινόταν αυτό: «Την 21ην Αυγούστου 1944 συνηντήθην εις την Ρώμην με τον Βρετανόν Πρωθυπουργόν. Και όταν μου έθεσε το ερώ­τημα, ποια είναι η πολιτική μου, απήντησα: «Εξοπλισμός του Κράτους. Αφοπλισμός του ΕΑΜ» (από την επιστολή του Γεωργίου Παπανδρέου που δημοσιεύτηκε στην εφημε­ρίδα «Η Καθημερινή» στις 2 Μάρτη 1948).

    Όσο μεγαλειώδης ήταν η ΕΑΜική αντίσταση, τόσο μεγάλο έπρεπε να είναι και το έγκλημα που διαπράχτηκε εναντίον της. Αποφάσισαν να χτυπήσουν απροκάλυπτα. Η ειρηνική διαδήλωση της Αθήνας, αφού πρώτα απαγορεύτηκε, το συλλαλητήριο που τα αιτήματά του δεν ήταν παρά η ομαλότητα, η κατοχύρωση των λαϊκών ελευθεριών μέσω άμεσης διεξαγωγής δημοψηφίσματος και η προετοιμασία διενέργειας ελεύθερων εκλογών, πνίγηκε στο αίμα: 24 νεκροί, 160 τραυματίες.

    Οι Εγγλέζοι με 60.000 στρατό και σε συνεργασία με τους δοσίλογους της Κατοχής, ο Τσόρτσιλ μαζί με τους χωροφυλάκους και με το ανδρείκελό του, τον Γεώργιο Παπανδρέου, έστρεψαν τα τανκς εναντίον των εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων που διαδήλωναν στο Σύνταγμα.

    Την επόμενη μέρα, στις 4 Δεκέμβρη, στο ίδιο σημείο που την προηγούμενη είχαν διαπραχθεί οι δολοφονίες, χιλιάδες λαού συγκεντρώθηκαν ψάλλοντας το «Πένθιμο Εμβατήριο» και συνοδεύοντας τους νεκρούς τους. Το πανό που ξεδιπλώθηκε υπενθύμιζε τη δοκιμασμένη από την ζωντανή περίοδο της Κατοχής αλήθεια: «Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα — ΕΑΜ». Τα εγγλέζικα βόλια, σε συνεργασία με τους χτεσινούς συνεργάτες των Γερμανών, ξαναχτυπούν. Νέοι νεκροί…

    Βρετανοί στρατιώτες, ακροβολισμένοι στην Ακρόπολη
    Μέχρι εκείνες τις μέρες οι δολοφόνοι εμφανίζονταν σαν «δημοκράτες», σαν «απελευθερωτές». Στις 3 και 4 Δεκέμβρη του ’44 οι μάσκες έπεσαν. Οι δολοφόνοι, οι Εγγλέζοι «σύμμαχοι» και οι εγχώριοι πραιτοριανοί τους, δήλωσαν με τον πιο εγκληματικό τρόπο την απόφασή τους να περάσουν νέες αλυσίδες στον λαό, να συντρίψουν το ΕΑΜικό κίνημα, να ναρκοθετήσουν την παλλαϊκή απαίτηση για δημοκρατική αναδημιουργία της Ελλάδας.

    Έτσι ξεκίνησε το νέο μεγαλειώδες κεφάλαιο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, με το λαό να διαλέγει τα όπλα κόντρα στις αλυσίδες, σε μια πάλη άνιση και ηρωική, που κράτησε 33 μέρες απέναντι σε μια «πολιτισμένη» αυτοκρατορία που βομβάρδιζε από εδάφους και αέρος πυκνοκατοικημένες περιοχές, ανεξάρτητα από υλικές ζημιές ή θανάτους αμάχων.

    Για δεκαετίες η απάντηση στην ερώτηση «τι έγινε το Δεκέμβρη;» υπήρξε ασφαλής τρόπος για να χωρίζει η ήρα από το στάρι. Ανάλογα με τη «διήγηση» μπορούσες να διακρίνεις πότε μιλούσε η δουλοφροσύνη και πότε η αξιοπρέπεια. Ανάλογα με την απάντηση ερχόταν στην επιφάνεια το νήμα που συνέδεε τους μαυραγορίτες του χτες με τους μετέπειτα «κατσαπλιάδες», τους γερμανοτσολιάδες του τότε με τους κατοπινούς «αμερικανοτσολιάδες».

    Ο Δεκέμβρης σηματοδότησε την αρχή μιας ιστορικής περιόδου που περιλαμβάνει τα πάντα: Σελίδες τιμής, σελίδες χρέους, σελίδες τραγωδίας. Αποτελεί σημείο ορόσημο από το οποίο είναι αναγκασμένος να περάσει κανείς για να φτάσει στον Εμφύλιο, στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας και στις αμερικανικές βόμβες ναπάλμ του Βαν Φλιτ, στο ανθρώπινο μεγαλείο στα Μακρονήσια και στο «όχι» στις δηλώσεις μετανοίας, στον εξευτελισμό των στρατοδικών μέσα στα ίδια τους τα στρατοδικεία έως το «ΕΑΜ – ΕΛΑΣ – Πολυτεχνείο» των μεταπολιτευτικών χρόνων.

    Βρετανικό τανκ έχει εισβάλει στα γραφεία του ΕΑΜ στην οδό Πανεπιστημίου
    Οι μάχες του Δεκέμβρη έληξαν με νικητές και ηττημένους. Το έπαθλο των πρώτων η εξουσία. Το έπαθλο των δεύτερων οι φυλακές, οι εξορίες, οι εκτελέσεις, τα βασανιστήρια. Οι δεύτεροι, αυτοί που ηττήθηκαν στρατιωτικά, ισχυρίζονται ότι κατόρθωσαν κάτι περισσότερο από τους νικητές: Ότι υπέστησαν μια από τις «νικηφόρες» εκείνες ήττες που στην Ιστορία μόνο ένας ηττημένος που έχει το δίκιο με το μέρος του μπορεί να κατακτήσει. Νίκη όπως εκείνη των ηττημένων δημοκρατικών ταξιαρχιών της Ισπανίας, νίκη όπως εκείνη των ηττημένων της παρισινής κομμούνας: Νίκη ηθική, νίκη ιδεολογική έναντι των νικητών αντιπάλων τους! Συμφωνούμε…

    Ένα ερώτημα που συνήθιζε να επανέρχεται για δεκαετίες μετά τον Δεκέμβρη ήταν τούτο: Ναι αλλά «αν» τότε νικούσαν οι ηττημένοι και «αν» έχαναν οι νικητές, τι θα γινόταν; Που θα βρισκόταν σήμερα η Ελλάδα;

    Η απάντηση από τα ανιστόρητα θρασίμια του συστήματος, με πρώτους και καλύτερους τους «πρώην» αριστερούς και νυν γενίτσαρους, είναι γνωστή: «Αλβανία θα είχαμε γίνει», «θα πεινάγαμε», «δεν θα είχαμε ελευθερία», «θα είχαμε καταρρεύσει όπως οι άλλοι και οι γυναίκες μας θα είχαν γίνει πουτάνες»…

    Φυσικά η Ιστορία δεν γράφεται με «αν». Γι’ αυτό για εμάς δεν έχει σημασία να μπούμε στο φανταστικό σενάριο τι θα είχε γίνει «αν». Για εμάς έχει μεγάλη σημασία να σταθούμε στο πραγματικό σενάριο που γράφτηκε με βάση τα όσα πραγματικά έγιναν.

    Η απάντηση στο ερώτηση αν τότε νικούσαμε εμείς, όχι μόνο ηθικά αλλά και πολιτικά, αν νικούσαμε όχι μόνο ιδεολογικά αλλά και στρατιωτικά, είναι αυτή:

    Επειδή τότε νίκησαν αυτοί που νίκησαν και επειδή ακριβώς χάσαμε εμείς, επειδή ο λαός έχασε, γι’ αυτό η Ελλάδα, που μέσα στην Κατοχή «το ΕΑΜ την έσωσε από την πείνα», έφτασε να πεινάει μετά τον Εμφύλιο και να στέλνει τα παιδιά της μετανάστες για ένα κομμάτι ψωμί.
    Επειδή χάσαμε εμείς, επειδή έχασε ο λαός, και επειδή νίκησαν αυτοί, γι’ αυτό η Ελλάδα, από την πρωτόγνωρη λευτεριά και δημοκρατία του Βουνού, πέρασε στη βία, στη νοθεία, στα πραξικοπήματα και στις χούντες.
    Επειδή νίκησαν αυτοί και επειδή χάσαμε εμείς, επειδή έχασε ο λαός, γι’ αυτό η Ελλάδα από έμβλημα της αντάρτισσας χειραφετημένης γυναίκας έγινε για δεκαετίες η «Τρούμπα» του αμερικάνικου στόλου.
    Αυτή είναι η αλήθεια που την έγραψε με το αίμα του ο ανθός του ελληνικού λαού: Ναι, αν είχαμε νικήσει εμείς, η Ελλάδα θα είχε κερδίσει. Ο λαός της θα είχε κερδίσει.

  8. Ιστοριομνήμων
    4 Δεκεμβρίου 2017 at 15:56 — Απάντηση

    Καλό είναι όταν θέλουμε να αντικρούσουμε ένα άρθρο, το οποίο περιλαμβάνει ιστορικά γεγονότα: 1,2,3, να χρησιμοποιούμε κάτι ανάλογο. Μόνο έτσι προχωράει ο διάλογος. Τα περί Άδωνι και Βαξεβάνη εκτός των κραυγών και του λαϊκισμού ελάχιστα προσφέρουν.
    Αν είστε ο γνωστός σχολιαστής «Μιχάλης» δεν με εκπλήσσει ότι βρήκες αυτά τα επιχειρήματα. Αν σ΄ ενδιέφερε να ενημερωθείς για την επέτειο, θα έβλεπες ότι χτες σε όλο το διαδίκτυο υπήρχαν άφθονα άρθρα για το θέμα. Αν λέω σ’ ενδιέφερε, έπρεπε να σταθείς περισσότερο, όχι σ΄ αυτά που σου αρέσουν, αλλά και σ΄ αυτά που κομίζουν και νέα στοιχεία.
    Αν είσαι ο γνωστός Μιχάλης, δεν ξέρω αν κάνω καλά που ασχολούμαι μαζί σου. Δεν έχεις δώσει δείγματα λογικής… φαντάζομαι πως δεν διάβασες το άρθρο, δεν έχεις ιδέα για το θέμα, ούτε σ ενδιαφέρει να αποκτήσεις. Άρπαξες αυτά που σου πέταξε ο Βαξεβάνης από ένα κομματικό έντυπο.
    Και για να σε κοντράρω λίγο, παρότι το θέμα είναι σοβαρό, θα σου τσιγκλήσω λίγο τα θεολογικά σου πιστεύο, αν έχεις. Ξέρεις Μιχάλη, οι Γερμανοί έφυγαν μόνοι τους από την Ελλάδα, δεν τους έδιωξε το ΕΑΜ! Αν δεν γνωρίζεις τίποτα θα το θέμα, δώστο στο google, όλο και κάτι θα σου βγάλει. Αν πάλι βαριέσαι να ψάχνεις, μπορώ να σου δώσω κάποια επιχειρήματα για την απάντηση σου. (φασίστες, γερμανοτσολιάδες, δωσίλογοι, συνεργάτες των Γερμανών)!!
    Μπορείς να διαβάσεις ένα ενδιαφέρον άρθρο για τα Δεκεμβριανά. Αν βεβαίως αντέχεις, σε ενδιαφέρει και δεν σε τρέφουν μόνο οι κόντρες.
    http://www.iefimerida.gr/news/181158/1944-dekemvriana-mahes-sto-kentro-tis-athinas-ekei-poy-xekinise-o-emfylios-eikones

    • ΜΙΧΑΛΗΣ
      4 Δεκεμβρίου 2017 at 18:25 — Απάντηση

      Ιστοριομνήμων αυτό είναι το “ενδιαφέρον” ‘αρθρο;;;; Είσαι σοβαρός;;; Και έχεις και το απύθμενο θράσος και μιλάς για τον “γνωστό σχολιαστή Μιχάλη”!!!
      Τι έχετε πάθει εκεί στο aromalefkadas;;; Σας χαλάω την μανέστρα ότι για όλα φταίει η ΣΥΡΙΖΑ και η αριστερά;;; Σας κατηγόρησα το άθλιο πολιτικό σύστημα που καταχρέωσε την χώρα και έφαγε το καταπέτασμα (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) και ενοχληθήκατε;;;
      Επίσης τι βλακείες είναι αυτές που αραδιάζεις:
      “Ξέρεις Μιχάλη, οι Γερμανοί έφυγαν μόνοι τους από την Ελλάδα, δεν τους έδιωξε το ΕΑΜ! “!!!!!
      Δηλαδή κακώς έκανε αντίσταση το ΕΑΜ;;;
      Τι φαιδρά επιχειρήματα έχεις άνθρωπε μου και έχεις το απύθμενο θράσος και λες ότι δεν έχω δείξει δείγματα λογικής!!!

      ΥΓ. Για να σας μιλήσω στη γλώσσα που σας αξίζει δεν φτάνει που το σινάφι σας τα έκανε πλακάκια με τους κατακτητές, δεν φτάνει που εξορίσατε, βασανίσατε και αποκλείσατε την μισή και πλέον ελληνική κοινωνία με το πρόσχημα του κομουνιστικού κινδύνου, δεν φτάνει που φάγατε το καταπέτασμα, φτίαξατε το πελατειακό κράτος και καταχρεώσατε την χώρα ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΠΑΝΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
      ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΠΕΡΑΣΕΙ!!!!!

  9. ΜΙΧΑΛΗΣ
    4 Δεκεμβρίου 2017 at 14:19 — Απάντηση

    ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ:

    Δεκεμβριανά: Οι Βρετανοί ντρέπονται και ο Άδωνις με τους φασίστες ηδονίζονται

    Γράφει ο Κωνσταντίνος Ταχτσίδης

    Την Κυριακή, 3 Δεκεμβρίου του 1944, στην Αθήνα λαμβάνει χώρα μία από τις πιο μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις που έχουν γίνει ποτέ στην Ελλάδα. Εκατομμύρια κόσμου, μετά από κάλεσμα του ΕΑΜ, ξεχύνονται στους δρόμους και διαδηλώνουν… “απηχώντας τη γενική απαίτηση του ελληνικού λαού να προστατευθούν οι ελευθερίες του, να εξασφαλιστεί η ομαλή δημοκρατική εξέλιξη της χώρας, να συλληφθούν όλοι οι προδότες και οι δοσίλογοι, να πέσει η κυβέρνηση του εμφυλίου πολέμου και να σχηματιστεί κυβέρνηση πραγματικής εθνικής ενότητας”.

    Μόλις 2 μήνες πριν, ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ είχε μπει απελευθερωτής στην Αθήνα (ο λόγος που η Ελλάδα η μόνη χώρα που δε γιορτάζει την απελευθέρωση της από τους ναζί). Οι Βρετανοί, η ελληνική αστική ελίτ και το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα με μπροστάρη τον Γεώργιο Παπανδρέου, δεν μπορούσαν να αποδεχθούν την μαζική και ειρηνική κατάληψη της εξουσίας από το λαό.

    Δωσίλογοι, ταγματασφαλίτες, ΧΙΤΕΣ, ακόμα και φυλακισμένοι προδότες, την 3η Δεκέμβρη του 1944, έβγαλαν τις σβάστικες και τις γερμανικές γαλότσες, φόρεσαν τη γαλανόλευκη ή την εγγλέζικη φορεσιά… και μετατράπηκαν εν μία νυκτί σε πατριώτες, δολοφονώντας μαζί με τους χωροφύλακες και τους βρετανούς στρατιώτες, άοπλους αγωνιστές και διαδηλωτές. Τα Δεκεμβριανά, είχαν ήδη ξεκινήσει. Απολογισμός, περίπου 30 νεκροί και 148 τραυματίες.

    Το βρώμικο μυστικό της Βρετανίας

    Για αυτή την αποφράδα ημέρα, η βρετανική εφημερίδα Guardian, έχει δημοσιεύσει ένα από τα πιο παρεμβατικά της άρθρα για την εξωτερική πολιτική της Μεγάλης Βρετανίας μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Το άρθρο έχει τίτλο “Αθήνα 1944: Το βρώμικο μυστικό της Βρετανίας”.

    Ο πρόλογος του άρθρου είναι συγκλονιστικός: “Όταν 28 νεκροί πολίτες δολοφονήθηκαν στην Αθήνα, δεν ήταν υπεύθυνοι οι Ναζί, ήταν οι Βρετανοί. Οι (δημοσιογράφοι) Ed Vulliamy και Helena Smith, αποκαλύπτουν πως η ντροπιαστική απόφαση του Τσώρτσιλ να προδώσει, τότε, τους αντάρτες που πολέμησαν πλάι στη Βρετανία στον πόλεμο, έριξε τους σπόρους για την άνοδο της ακροδεξιάς (και των νεοναζί), σήμερα στην Ελλάδα”.

    Ο Άδωνις, οι νεοναζί και οι νεοφιλελεύθεροι ακροδεξιοί… ηδονίζονται

    Απόδειξη όλων των παραπάνω, οι σημερινές και χθεσινές δημοσιεύσεις και “τιτιβίσματα” στο twitter… από τον Άδωνη Γεωργιάδη και το liberal.gr μέχρι τον Ηλία Κασιδιάρη και την “Ελεύθερη Ώρα”.

    O Άδωνις Γεωργιάδης, γεμάτος καμάρι, δημοσιεύει άρθρο του Σάκη Μουμπτζή στο liberal.gr, με τίτλο “3 Δεκεμβρίου 1944: ο μεγάλος μύθος της Αριστεράς”. Δε χρειάζεται να πούμε πολλά, μόνο να παραθέσουμε τον επίλογο του άρθρου: “Σήμερα, 73 χρόνια μετά, με καθαρή ματιά, ας αντιληφθούμε τι διακυβεύθηκε τον Δεκέμβριο του 1944 στους δρόμους της Αθήνας και ας κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ στους χωροφύλακες του Μακρυγιάννη, στους άνδρες της Γ΄ Ορεινής Ταξιαρχίας του Θρ. Τσακαλώτου και στον «πατέρα της νίκης» Ουίνστων Τσώρτσιλ, που κράτησαν την Ελλάδα στον Ελεύθερο Κόσμο.”

    Η “εγκληματική οργάνωση” που απομυζεί τη χώρα από την εποχή του “Σχεδίου Μάρσαλ” μέχρι και τη χρεοκοπία της στο “Καστελόριζο” του ΓΑΠ, έχει πολύ συγκεκριμένες ιδέες για το πως και κυρίως το ποιος πρέπει να κυβερνάει.

    Η ακροδεξιά και ο φασισμός, είναι το οξυγόνο στο υδρογόνο του νεοφιλευθερισμού, για να μπορεί να κυλάει ο μύλος των ανισοτήτων και του μίσους… και η πεποίθηση πως αυτό είναι κάτι φυσιολογικό, είναι η μεγαλύτερη ήττα που έχουμε υποστεί ως κοινωνία.

  10. Λευκαδιος
    3 Δεκεμβρίου 2017 at 10:47 — Απάντηση

    Για να έχουν πληρέστερη ενημέρωση οι αναγνώστες σας για τα γεγονότα της εποχής, να αναφέρετε κάτι για το βιβλιο “ΕΥΤΥΧΩΣ ΗΤΤΗΘΗΚΑΜΕ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ” του Τάκη Λαζαρίδη (εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ), το οποίο η μεν ελληνική αμοράλ Αριστερά κατόρθωσε να το θάψει ενώ η ελληνική αγράμματη και κομπλεξική Δεξιά…να μη το διαβάσει (γιατί στο νου της είχε να ζητάει πιστοποιητικά φρονημάτων από κάνα ταλαίπωρο συγγενή κάποιου Εαμίτη, για οποιαδήποτε σχέση με το Δημόσιο!)
    Για το ποιος ήταν ο Τάκης Λαζαρίδης πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο. Και θα θα δείτε πράματα και θάματα!
    http://www.kathimerini.gr/709380/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/takhs-lazaridhs-eytyxws-htth8hkame-syntrofoi

    Ευχαριστώ

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.