Κοινός Νους: Δε μας φταίει κανένας νεοφιλευθερισμός…
(Το παρακάτω κείμενο έφτασε στην ιστοσελίδα μας με το ψευδώνυμο (Κοινός Νους), σαν σχόλιο στο άρθρο: Νεοφιλελευθερισμός και (ή) Δημοκρατία; Το παρουσιάζουμε σαν αυτοτελές άρθρο, θεωρώντας αξιοπρόσεκτες τις απόψεις που εκφράζει.)
Τον καιρό που δίναμε πανελλήνιες κι έπρεπε να τουλάχιστο 10 σελίδες στο μάθημε της έκθεσης, ο, υποτίθεται, οδηγός επιτυχίας για την ανάπτυξη κάθε θέματος ήταν να το φέρουμε σαν θέμα παιδείας, πνευματικών ανθρώπων, αξιοκρατίας, κι όλα αυτά τα υπέροχα που μας εδίδαξε η πολύ καλή κ Κοψιδά.
Με το που βρεθήκαμε στα υπέροχα Ελληνικά πανεπιστήμια, τα οποία φαντάζομαι εκεί στη δεκαετία του 90 όλοι συμφωνούν ότι ήταν κραταιά η οσμή της δημόσιας επένδυσης για την εκπαίδευση των μελλοντικών πολιτών και κάθε προσπάθεια για ιδιωτικές επενδύσεις για την εξασφάλιση οικονομικών αξιών και ατομικών εισοδημάτων γινόταν αφορμή για κατάληψη και (δημοκρατική πάντα) καταστροφή της περιουσίας τους, προκειμένου φυσικά να μην θιχτεί το δημόσιο της επένδυσης, ανακαλύψαμε ότι καλή η θεωρία περί παιδείας, πνευματικών ανθρώπων και σύγχρονης αριστερής σκέψης, αλλά η ανέλιξη στην ακαδημαϊκή, δηλαδή πνευματική, ιεραρχία, γινόταν όχι με κριτήριο την πνευματικότητα, αλλά τις συναλλαγές (πολιτικές, κομματικές, πολλές φορές οικονομικές). Αυτές οι συναλλαγές διάβρωναν το σύνολο της ακαδημαϊκής ζωής, καταρρακώνοντας κάθε έννοια αξιοκρατίας στην υπέροχη (δωρεάν και δημόσια) παιδεία.
Αργότερα, με την ένταξη στον κοινωνικό ιστό, κάθε προσπάθεια βελτίωσης της κοινωνικοοικονομικής θέσης του ατόμου πάλι απαιτούσε συναλλαγές. Από τον πολιτευτή για διορισμό, για μετάθεση, για το ότιδήποτε, έως τις συναλλαγές με το δημόσιο (κυρίως) και (δευτερευόντως) με τον ιδιωτικό τομέα. Συναλλαγές παντού και πάντα, ενδυόμενες κάποιο μανδύα νομιμοφροσύνης (πολιτικής, δημοκρατικής, ηθικής, αριστερής), αλλά πάντα με αποτέλεσμα όλα μεν τα ζώα να είναι είναι ίσα, αλλά μερικά ζώα να είναι πιο ίσα από τα άλλα (κυρίως αυτά με τη μεγαλύτερη συναλλακτική δυνατότητα).
Συν αυτώ, και η προσπάθεια της καθόλα αντιπαθούς τάξης των πολιτικών, οι οποίοι, μολονότι ονομαστικά ταγοί του έθνους, στην κυριολεξία διάβρωσαν κάθε κοινωνική λειτουργία, ούτως ώστε να θεωρούν (τα ανωτέρω ζώα, όχι τα κατά Λεβέντη) ότι τους έχουν ανάγκη από το να βρουν δωμάτιο σε νοσοκομείο μέχρι να βγάλουν άδεια επαιτείας.
Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί αφού όλοι μας ευδοκιμούμε με τις συναλλαγές σε όλες τις εκφάνσεις του βίου μας, απεχθανόμαστε (ο πληθυντικός είναι της ευγενίας) μετά βγελυγμίας το νεοφιλελευθερισμό, ο οποίος απλώς νομιμοποιεί όλες τις συναλλαγές και θέτει ισχυρό κράτος δικαίου, προκειμένου ο ζαβολιάρης (στις συναλλαγές) να τιμωρείται αυστηρά. Έκλεψες (το διπλανό σου, το κράτος, τους υπολοίπους); Τιμωρία. Κατέστρεψες (το μαγαζί του διπλανού σου, το πανεπιστήμιο, το περιβάλλον); Τιμωρία. Είσαι πιο όμορφος, πιο έξυπνος, πιο εργατικός; Πας μπροστά. Δεν είσαι τα ανωτέρω; Μένεις πίσω.
Αφού ήδη συναλλασόμαστε κάτω από το τραπέζι, γιατί μας τρομάζουν οι συναλλαγές στο φως, στην ελεύθερη αγορά; Γιατί τότε φαίνεται η κάθε μας αδυναμία, δεν έχουμε τον προστάτη κράτος/πολιτικό/διαμεσολαβητή να συναλλαχθεί για εμάς (και να πάρει και την προμήθειά του- να γίνει βουλευτής, υπουργός, καθηγητής, πρύτανης, διοικητής σε νοσοκομείο, κλπ…). Η ελεύθερη αγορά δεν ευνοεί τους παντώς είδους φτωχούς, γιατί το κεφάλαιο (κάθε είδους, οικονομικό, πνευματικό) πάντα υπερτερεί. Γιαυτό θέλουμε το κράτος: να συμπληρώνει την ανικανότητά μας. Κι ας μας τραβάει προς το μέσο όρο, το δημοκρατικό 5: Δεν θέλουμε σχολεία για ελιτ, έλεγε ο όνομα και πράμα μπαλτάς…
Γιατί πρέπει σαν κοινωνία να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας όταν αγωνιούμε να πληρώσουμε συντάξεις, επειδή μερικοί «πιο ίσοι» φρόντισαν να πληρώσουν λίγα και να πάρουν πολλά; Το γεγονός ότι αυτοί οι μερικοί είναι μερικές δεκάδες (ή και εκατοντάδες) χιλιάδες, είναι (επί το πλείστον) πιο ίσοι, δεξιοί κι αριστεροί, και βγάζουν κυβέρνηση, δε σημαίνει ότι για την κατάστασή μας φταίει η εξουθένωση της δημοκρατίας, με το πλήγμα που έχει δεχτεί κατευθείαν στην καρδιά της, πέρα από τις άλλες καταστατικές της αρχές, ισότητα, κατανομή πλούτου και εξουσίας, ισονομία… Ούτε φταίει ο νεοφιλελευθερισμός, που αμφιβάλλω αν το 1/10 όσων τον καταριούνται ξέρουν τι είναι (εδώ βέβαια δεν ξέρουν τι είναι αριστερά, και θεωρούν ότι είναι το να τα παίρνουμε από τους κακούς πλούσιους, επιχειρηματίες, γενικώς επιτυχημένους, και να τα δίνουμε σε εμάς τους φτωχούς, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση…).
Όσοι υποτίθεται αγωνίστηκαν για την αριστερά (και πλούτισαν, γιατί να κρυβόμαστε), προσπαθούν να δικαιολογήσουν τη συλλογική μας αποτυχία σαν έθνος με έξωθεν (και έσωθεν) επιβουλές, και ξαναμασημένες ιδεολογίες. Η μόνη όμως αλήθεια είναι αυτή του μπακάλη: ένα κι ένα κάνουν δυο, ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος, και η ισχύς εν τη ενώσει. Όλες οι υπόλοιπες μπούρδες περί κακού καπιταλισμού και νεοφιλελευθερισμού, και της αθώας αριστεράς, ας τα λέμε στα παιδιά μας παραμύθια για να κοιμηθούν.
Έχω την εντύπωση ότι με την αδράνεια (και όχι με την κακή ένοια) των ιδεών, και το βόλεμα με τις ανωτέρω συναλλαγές (με την εγγύηση του Ελληνικού δημοσίου), ένθεν και ένθεν, μας φοβίζει η άμιλλα, η καινοτομία, επιτυχία του ατόμου, όταν αυτό δε συμβαίνει με την εγγύηση του κράτους. Το γιατί, ας το βρει ο καθένας μόνος του, όπως μόνος του πρέπει να υπερασπιστεί και το κάθε τι δημόσιο.
Γιατί δε μας φταίει κανένας νεοφιλευθερισμός σε κανένα τομέα, όπως δεν έφταιξε κι ο κομμουνισμός για τα εγκλήματα που διαπράχθησαν στο όνομά του. Και τότε, αυτά που λέγαμε περί παιδείας, πνευματικών ανθρώπων και άλλων τέτοιων τινών (ώστε να γεμίσουμε αυτές τις ρημάδες τις σελίδες, με τις πιο υπέροχες κενολογίες…) θα έχουν μια κάποια σημασία. Μέχρι τότε, ας απολαύσουμε τις τελευταίες ώρες της ντεμέκ αριστερής μας αθωότητας, κι ας προετοιμαστούμε για μια ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα της ελεύθερης αγοράς, όπως κι όλος ο ανεπτυγμένος κόσμος δηλαδή…
The Author All posts
8 Σχόλια
Αγαπητή/αγαπητέ ΑΜΙΣ ενθουσιάστηκα με το σχόλιό σου! Ναι, αυτή είναι η λύση! Ξέρουμε (τρομάρα μας και στραβωμάρα μας!) τι δεν είναι Αριστερά. Για να μάθουμε τι είναι Αριστερά, να γίνουμε παπατζήδες να παίξουμε τον παπά! Και όποτε το βρούμε, γράψε μου! Ουάουα!!!
Αγαπητέ Άγγελε Σταγιάννο, δεν παίζουμε καλύτερα την κολοκυθιά, μήπως και βρούμε απάντηση; Εδώ η Αριστερά, εκεί η Αριστερά, πού είναι η Αριστερά, πουθενά δεν είναι η Αριστερα;
ΑΜΙΣ (ΜΕ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ!)
Ένα αριστερόμετρο βρε παιδιά!!!!
Φαντάσου να κυβερνούσε τόσα χρόνια και η πιο αριστερά που επιθυμεις που θα είχαμε καταλήξει.
Βόρειος Κορέα.
Τι διαφορά νομίζεις ότι έχει η ακρο καμένη δεξια με την ακρο καμένη αριστερά?
Όλοι είναι διατεταγμένοι, ξεπουλούν, και κλέβουν εκτός από την αθώα αριστερά. Οι αριστεροί πολίτες τόσα χρόνια νομίζεις ότι δεν καρπώνονται? Για κοίτα γύρω σου να δεις νεοπλουτους και παλαιοπλουτους σε όλες τις αριστερές που υπάρχουν. Μην πας μακρυα. Δες σε τοπικό επίπεδο. Και αυτοι που φευγουν για εξωτερικό δεν πάνε σε κομμουνιστικά και αριστερά καθεστώτα από ότι βλέπεις.
Δε βαριεσαι κι εμεις αριστεροί βρε. Όλοι μας. Κορόιδα είμαστε? Κι όποτε πάει να γίνει μεταρυθμιση όλοι αριστεροί και αντίθετοι. Από συγκεκριμένες εφαρμόσιμες προτάσεις τίποτα. Μόνιμα οι άλλοι οι κακοί ξεπουλάνε και κλέβουν. Εμείς στην απέξω…
Αγαπητέ ξέρουμε και συμφωνούμε ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ αριστερά γιατί δεν τη βλέπουμε να έχει την ευθύνη σε κάτι. Όποτε εκτίθεται υπάρχει μόνιμα και ισχυρισμός ότι δεν είναι αυτό αριστερά και ότι η αριστερά είναι άλλη, κάτι άλλο κλπ κλπ.. Δεν ξέρει όμως κάνεις και ΤΙ ΕΙΝΑΙ αριστερά και δεν προκειται να μάθουμε σε αυτόν τον πλανήτη. Ξέρουμε όμως και συναναστρεφόμαστε αριστερούς λαϊκιστες όπως και δεξιούς σε οποιοδήποτε ρόλο. Αυτοί είναι σίγουρο ότι ευθύνονται για τις κατάντιες και παθογένειες που περιγράφεις.
Αφού η πραγματική και γνήσια αριστερά που επικαλείσαι δεν ευθύνεται για τίποτα το κακό γιατί δεν απολαμβάνει αποδοχής και προτίμησης? Η αποδοχή κριτικής και αυτοκριτικής δεν υπάρχουν στη γνήσια και αγαστή αυτή αριστερά?
Είναι η ώρα της αυτοκριτικής για όλους
Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.Πόσο μάλλον, αφού κι εσείς λέτε, πως πήρε από το παλαιολιθικό ΠΑΣΟΚ και την Άκρο-καμένη Δεξιά όλα τα κατακάθια. Δεν είναι αριστεροί αυτοί που έβαλαν την ταφόπλακα στον Ελληνικό λαό και ξεπουλούν ότι υπάρχει και δεν υπάρχει.Τα σπίτια δεν τα παίρνει η αριστερά. Τις δουλειές και τις εταιρίες μας , που ήταν υγιείς για πολλές δεκαετίες ,άλλοι μας τις έκλεψαν εξυπηρετώντας τους σκοπούς που είναι διατεταγμένοι. Η ανεργία δεν αυξήθηκε από την αριστερά. Τα νοσοκομεία έχουν έλλειψη από υλικά και προσωπικό,όχι από την αριστερά, αλλά από εκείνους που κάνουν κουμάντο τόσα χρόνια, αλλάζοντας προσωπεία. Ο κόσμος δεν τρώει από τα σκουπίδια εξαιτίας της αριστεράς. Τα παιδιά μας δεν φεύγουν στο εξωτερικό εξ αιτίας της αριστεράς ,ενώ έχουν τελειώσει το πανεπιστήμιο με άριστα και είχαν όνειρό τους να κάνουν κάποια πράγματα στον τόπο τους και τους το ”απαγορεύει” η ίδια τους η πατρίδα. ΑΛΟΙΜΟΝΟ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΨΑΝ ΟΤΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
φιλικά
Άγγελος Σταγιάνος
(και όχι με ψευδόνυμο)
Να προστεθώ στους προηγούμενους: 1. Τα εγκλήματα του κομμουνισμού είναι απολύτως ταιριαστά με την ιδεολογία του! Έγιναν εξ αιτίας της “καλής εφαρμογής” του και όχι εξ αιτίας της “κακής”! Ο αντίπαλος πρέπει να πεθάνει! 2. Και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι “κακή εφαρμογή” της Αριστεράς. Καμιά μάσκα δεν έπεσε! Ορίτζιναλ Αριστερά είναι! Γιαυτό ακριβώς μαζεύει όλα τα κατακάθια από Ακρο-καμένη Δεξιά μέχρι παλαιολιθικό ΠΑΣΟΚ! Ο έρωτας της εξουσίας από την Αριστερά αγιάζει ΟΛΑ τα μέσα! Απλώς, επειδή εδώ είναι Ελλάδα (δηλαδή χώρα του Δυτικού Κόσμου) και όχι χώρα του Υπαρκτού Σοσιαλισμού, δεν τους παίρνει να εφαρμόσουν όσα εφάρμοσαν τα ινδάλματά τους σε βάρος των δυστυχισμένων λαών τους! Τα ονειρεύονται πάντως. Μέχρι να τους πάρει και να τους σηκώσει για πάντα! Πολύ συντομότερα από ότι νομίζουν και αυτοί και οι πολλοί Έλληνες!
το ένα πιο σωστό από το άλλο
Θα διαφωνήσω μαζί σας μόνο σε ένα θέμα. Γράφετε: «όπως δεν έφταιξε κι ο κομμουνισμός για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στο όνομά του».
Κάποια στιγμή πρέπει επιτέλους να ενηλικιωθούμε, να μάθουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Τα εγκλήματα που διαπράχτηκαν από τον κουμμουνισμό δεν οφείλονται σε λάθος εφαρμογή του. Ενυπάρχει στα σπλάχνα της ιδεολογίας η εξόντωση κάθε αντιπάλου για την επικράτηση της.
Προχωρώντας ακόμα παραπέρα θα έλεγα επίσης, πως αυτό που παρουσιάζεται στην Ελλάδα σήμερα σαν αριστερά, δεν είναι μια αποτυχημένη έκφανση της. Είτε μας αρέσει, είτε όχι, αυτή είναι η αριστερά, δεν υπάρχει άλλη. Όσο νωρίτερα το καταλάβουμε, τόσο το καλύτερο για όλους μας.
Ο καλλιεργούμενος σε όλη την Μεταπολίτευση, μύθος της άμεμπτης και αγνής πολιτικής παράταξης που κρατούσε στα χέρια της το κλειδί της αλήθειας και του καλού, δεν αντέχει σε καμία επιστημονική θεώρηση. «Το 2015 υπήρξε η χρονιά που έπεσαν οι μάσκες και αποδείχθηκε πανηγυρικά πως το αφήγημα αυτό δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα φύλο συκής που επέτρεψε σε μια ομάδα πολιτικών να χρησιμοποιήσουν την κρίση για να αδράξουν την εξουσία με πραγματικό στόχο τη νομή των αγαθών της.»
Άντε, “κοινέ νου”, πέστα αυτά (τα ομολογουμένως πολύ σωστά) (…). Μην της χαλάς του παραμύθι! Κοινός νους και ορθολογισμός είναι έννοιες μισητές στο βασίλειο της αερολογίας! Κάτι σαν τον Σατανά στο βασίλειο των θρησκόληπτων.