Flying to the Stars με τους ήχους της Φιλαρμονικής

Ένα μεγάλο κεφάλαιο για το νησί μας αποτελεί η Φιλαρμονική. Ένα κεφάλαιο που συνεχώς αποδίδει. Ένας θεσμός που παρά την γενική παρακμή ακολουθεί ανοδική πορεία. Όλη η κοινωνία της Λευκάδας αντάμα είναι η Φιλαρμονική. Εμείς, οι φίλοι μας, τα παιδιά μας, σε μια αέναη συνέχεια στο χρόνο. Η ύπαρξή της, η λειτουργία της, η διαχρονική παρουσία της, περικλείει έναν τεράστιο συμβολισμό: Η φιλαρμονική είναι αυτό που μας ενώνει.

Γεμίζουμε ενθουσιασμό κάθε φορά που αυτός ο συνδετικός κρίκος όλου του νησιού ανεβαίνει και ψηλότερα. Και χτες το βράδυ στο ανοιχτό Θέατρο η φιλαρμονική μας ανέβασε στα αστέρια. Το δροσερό αεράκι που φυσούσε, ενώθηκε με τη μουσική. Μας πήραν μαζί τους και μας ταξίδεψαν πολύ ψηλά.

Παρακολουθήσαμε ένα εκπληκτικό πρόγραμμα και ένα ρεπερτόριο υψηλών απαιτήσεων όπως αρμόζει στις μεγάλες μπάντες. Η συγκίνηση, ο ενθουσιασμός και το αυθόρμητο χειροκρότημα συνόδεψαν τη Φιλαρμονική μας μέχρι το τέλος του προγράμματος.

Για μια ακόμα χρονιά οι παλιοί μαθητές της Φιλαρμονικής, φτασμένοι μουσικοί και ώριμοι άντρες σήμερα, έδωσαν το παρόν και έπαιξαν με την Μπάντα, χαρούμενοι και συγκινημένοι που φορούσαν τη στολή του σωματείου. Ο Μιχάλης Κόγκας, ο Δημήτρης Καμινάρης, ο Σπύρος Γλένης, ο Δημήτρης Μαλακάσης και ο Γιάννης Καλλίας ήταν ανάμεσα στους μουσικούς που από κάθε γωνιά της Ελλάδας έδωσαν το ραντεβού τους στη Λευκάδα.

Την Μπάντα διηύθυνε ο αρχιμουσικός, ο σεμνός και εκπληκτικός, Κώστας Μεσσήνης.

Η καλοκαιρινή συναυλία της Φιλαρμονικής αποτελεί και το άνοιγμα των Γιορτών Λόγου και Τέχνης για τις οποίες μίλησε στο ξεκίνημα της εκδήλωσης, ο Δήμαρχος κ. Δρακονταειδής. Ο πρόεδρος της Φιλαρμονικής κ. Προδρομίτης καλωσόρισε τους παριστάμενους και άνοιξε την εκδήλωση. Η Σοφία Μεσσήνη παρουσίασε το πρόγραμμα με μεγάλη άνεση.

Πριν αρχίσει η συναυλία η Φιλαρμονική διέσχισε τους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Ξεκίνησε από το ανοιχτό θέατρο και διαμέσου του Αγίου Μηνά διέσχισε την κεντρική αγορά παιανίζοντας τα γνωστά εμβατήρια «Ταξιαρχία» και «Colonel» (Η γέφυρα του ποταμού Κβάι), για να καταλήξει στο θέατρο μέσω της οδού Άγγελου Σικελιανού.