Ανάπτυξη ή σκουπίδια στην παραλία του Κάστρου

(Το παρακάτω κείμενο είναι μέρος άρθρου, που είχε δημοσιευτεί τον Φεβρουάριο του 2021, μετά από το δημοτικό συμβούλιο, στο οποίο συζητήθηκε το θέμα του Κάστρου, μόλις είχε γίνει γνωστή  η πρώτη απόφαση καταπέλτης της Αρχιτεκτονικής επιτροπής Λευκάδας. Για να γίνει κατανοητό σήμερα, σημειώνουμε, πως τότε, μέσα από την απόφαση της  Αρχιτεκτονικής επιτροπής πληροφορηθήκαμε για την επιδίωξη του επενδυτή, ώστε τα «μπούμστρα», οι καμπίνες, να μετατραπούν  σε χώρους για διανυκτέρευση, δηλαδή ξενοδοχειακοί, το οποίο αποτέλεσε έναν από τους πολλούς λόγους απόρριψης της πρότασης από την επιτροπή.   Δες ολόκληρο το άρθρο: ΕΔΩ)

«Πολλά και ποικίλα ακούστηκαν στο δημοτικό συμβούλιο για την παραλία στο Κάστρο και την θρυλούμενη ανάπτυξή της.

Πριν όμως αναφερθούμε σε αυτά, κάνοντας για μια ακόμα φορά το κακό παιδί του συστήματος,  θα θίξουμε κάτι γενικότερο που ακούγεται και δεν αντικρούεται. Αυτό είναι η βρώμα και η κατελωμάρα της παραλίας γενικότερα. Μπαίνει τεχνηέντως το δίλημμα: ή βρώμα ή ανάπτυξη. Λαθεμένη, επικίνδυνη και ύποπτη τακτική.

Όποιος κολυμπάει στην παραλία τα καλοκαίρια αλλά και όποιος την επισκεφτεί και τις άλλες εποχές, θα βρεθεί ανάμεσα σε πλήθος σκουπιδιών. Το καλοκαίρι οι κάδοι του Δήμου είναι  μονίμως ξέχειλοι.  Σε κάθε απίθανο και πιθανό σημείο υπάρχουν πλαστικά μπουκάλια νερού, ποτήρια από καφέδες, άφθονες πλαστικές σακούλες και ό,τι μπορεί να βάλει ο ανθρωπινός νους.

Αλλά, έτσι δεν είναι όλο το νησί;  Πνιγμένο στα σκουπίδια. Όσοι λόγω της καραντίνας πήραν τα ποδαράκια τους και περπάτησαν το νησί, το ίδιο θέαμα και χειρότερο, συνάντησαν σε κάθε βουνό, δρόμο, λαγκάδι και ραχούλα του νησιού.

Επειδή δηλαδή γέμισε ο τόπος βρωμιάριδες, επειδή ο Δήμος δεν τιμωρεί αυτούς που βρωμίζουν, αλλά ούτε και  καθαρίζει, ως οφείλει, πρέπει, να μισθώσουμε το νησί από άκρη σε άκρη για να καθαριστεί; Γιατί αυτό υπονοείται,  όταν από την μια βάζουν την καθαριότητα και από την άλλη την εκχώρηση της παραλίας.

Είναι πράγματι δύσκολοι καιροί για τα αυτονόητα και οφείλει να κάνει την προσπάθειά του ο καθένας, ώστε να μην οδηγηθούμε στον παραλογισμό.

Ναι, αισθανόμαστε ντροπή κάθε φορά που βρισκόμαστε σε περιοχές του νησιού με μοναδικές ομορφιές και πρέπει είτε να μαζέψουμε τα σκουπίδια είτε να τα μεριάσουμε για να τραβήξουμε μια φωτογραφία.

Ντροπή ανέφερε και ο Δήμαρχος στο ΔΣ, πως νοιώθει, κάθε που βλέπει το τουριστικό περίπτερο στην κατάσταση που βρίσκεται. Δεν είδαμε όμως το καλοκαίρι του 2020 να καθαρίσει την παραλία του Κάστρου. Ήταν πνιγμένη στα σκουπίδια, όπως ήταν και το 2019 και το 2018 και κάθε χρόνο. Και δεν αναφέρουμε στις ερειπωμένες εγκαταστάσεις, αλλά τα απλά καλαθάκια της αμμουδιάς και το δρόμο. Αφού ντρεπόταν, γιατί στη θητεία του δεν έδωσε ένα άλλο στίγμα στην καθαριότητα. Μήπως ασπάζεται την άποψη, ό,τι βρωμίζουμε το… «αξιοποιούμε»;

Ας μην πέσουμε λοιπόν στην παγίδα: καθαριότητα ή εκχώρηση στο Κάστρο, τουλάχιστον όσοι ασπαζόμαστε την λογική….

Γνωρίζουμε και από αυτά που συμβαίνουν στο νησί μας αλλά και στη υπόλοιπη χώρα πως οι συμφωνίες παραχωρήσεων είναι κουρελόχαρτα.  Οι συμβάσεις μίσθωσης της παραλίας  στο Πόρτο Κατσίκι και άλλων παραλιών είναι αυστηρότατες. Περιλαμβάνουν ρήτρες και ποινές. Νοικιάζονται 300 μέτρα και ο επιχειρηματίας τοποθετεί ομπρελοξαπλώστρες σε 1300. Είδατε να έχει πάθει κανένας τίποτα, παρόλα τα ντροπιαστικά και θλιβερά που συμβαίνουν κάθε καλοκαίρι;  Όχι, βέβαια… Για να βεβαιωθεί μια παράβαση, πρέπει να κληθεί η Αστυνομία,η κτηματική Εταιρεία, να γίνουν χίλια δυο διαδικαστικά, που κανένας δεν έχει διάθεση να ξεκινήσει.
Κι όπως  ο Δήμος προφασίζεται, πως δεν έχει προσωπικό για την καθαριότητα της παραλίας του Κάστρου, έτσι  δεν θα έχει προσωπικό για την αστυνόμευσή της…»