Λαχανόπιτα ντόπια

Αλλά τι Λαχανόπιτα… Μεγανησιώτικη ,όπως την έφτιαχναν οι  μανάδες κι οι γιαγιάδες μου εδώ στο χωριό.

Την καλύτερη Λαχανόπιτα για μένα τουλάχιστον έφτιαχνε η πεθερά μου. Χωρίς πολύ λάδι να σε τσακώνει και ισορροπημένη στα υλικά. Αυτό ήταν το μυστικό της. Την έψηνε πάντα στα θράκια (κάρβουνα) πάνω σε προστιά, όπως όλες οι παλιές κι αυτό την έκανε ιδιαίτερη.

Το κακό με αυτή τη συνταγή είναι ότι δεν μπορούσαν με ακρίβεια να σου πουν τις ποσότητες. Τις μετρούσαν με μάτσα, και πλοχέρια. Η ακόμα  με αγκαλιά, και με το μάτι,που δεν τις ξεγέλασε ποτέ.

Εξηγώ: Ένα πλοχέρι αλάτι,μια αγκαλιά σέσκλα, ένα μάτσο παπαρούνα κ.λ.π. Τα χόρτα επίσης ήταν όλα από τον κήπο τους και οι ονομασίες τους μεγανησιώτικες. ( Δεν έχω μάθει ακόμα το «Σκατζίκι»πώς το λέτε εσείς εκεί…) Εμείς εδώ απλά το γνωρίζουμε.

Ας δούμε τη συνταγή:

Για τη γέμιση, θα χρειαστείτε:

Σέσκουλα , λάπατα, αντίδια σε πιο μεγάλες και ίσες ποσότητες.
Σε μικρότερες ζωχούς, χεροβότανα, γουρουνάκια, πράσα μεγάλα, κρεμμύδια χλωρά μεγάλα, σκόρδα χλωρά και τσουκνίδα.

Σαν αρωματικά θα προσθέσετε σε ματσάκια,  μάραθο,κοκκοτούς κουκίστρα, παπαρούνα, σκατζίκι. (Μπορείτε να βάλετε και  ότι  άλλο χορταρικό σας αρέσει αρκεί να μην πικρίζει)

Λάδι, αλάτι, ρύζι.

4 φύλλα χωριάτικα.

Καθαρίζουμε  και πλένουμε πολύ καλά τα χόρτα . Τα ψιλοκόβουμε.  Για να κόψουμε την τσουκνίδα φοράμε γάντια κουζίνας. Τα βάζουμε σε μεγάλη λεκάνη και τα ανακατεύουμε.

Ανοίγουμε σε 4 φύλλα τη ζύμη που έχουμε αφήσει να  ξεκουραστεί. Λαδώνουμε το ταψί και στρώνουμε τα 2 φύλλα λαδώνοντας τα μεταξύ τους και με αρκετό να περισσεύει από το ταψί.

Απλώνουμε τα χόρτα  και σκεπάζουμε με τα άλλα δύο φύλλα λαδωμένα ελαφρώς μεταξύ τους κατά τον ίδιο τρόπο.

Με το πλάστη κόβουμε τα φύλλα που περισσεύουν και κλείνουμε καλά τις άκρες . Ρίχνουμε λαδάκι από πάνω και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς . Σε μια ώρα περίπου ανοίξτε το φούρνο και σείστε κυκλικά το ταψί. Αν η πίτα ξεκολλάει εύκολα και έχει ροδίσει η πάνω πλευρά είναι έτοιμη. Εδώ εάν θέλετε βγάλτε την και αναποδογυρίστε την με τη βοήθεια μιας πλαστήρας. Έτσι θα ψηθεί και ομοιόμορφα και δεν θα ξεραθεί το φύλλο.

ΠΗΓΗ: https://meganisilife.wordpress.com/