Παρουσίαση βιβλίου του  αείμνηστου συμπατριώτη μας Χρίστου Σολδάτου

Βιβλιοπαρουσίαση

Β Υ Ζ Α Ν Τ Ι Ν Η   Τ Ε Χ Ν Η

Η «αβασίλευτη» δόξα του Βυζαντινού Ελληνισμού

 Χρίστου Σπ. Σολδάτου

Τόμος Β΄- Μεταβυζαντινή περίοδος

Εκδόσεις ΟΑSIS

Ο αείμνηστος Χρίστος Σπ. Σολδάτος, φιλόλογος,  Διευθυντής  Δευτεροβάθμιας  Εκπαίδευσης Πειραιά, επί πολλά χρόνια μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Λευκαδικών  Μελετών και  Πρόεδρος αυτού, άφησε μια πλουσιότατη συλλογή ιστορικών  έργων  από τα οποία ο φιλίστορας αναγνώστης,  αλλά περισσότερο ο ειδικός ιστορικός μπορεί να συλλέξει πλήθος ιστορικών  πληροφοριών  για τους Έλληνες της Μικράς Ασίας,  οι οποίοι ασχολήθηκαν πολύ με το εμπόριο και ανέπτυξαν  έναν ιδιαιτέρου μεγέθους  πολιτισμό.

Πληροφοριακά, για τους ενδιαφερομένους, αναφέρω τα έργα του:

– Γεώργιος Γεμιστός «Πλήθων», ιστορικό-φιλοσοφικό  έργο.

– Η εκπαιδευτική και πνευματική κίνηση του ελληνισμού της  Μικράς Ασίας.

    (1800-1922) Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.

• Οικονομικός βίος των Ελλήνων της Δυτικής Μ. Ασίας.

       Έπαθλο Χατζηλουκά από την Ένωση Σμυρναίων.

• Πρόλογος- εισαγωγή- σχόλια στην οικονομική μελέτη  του  Γεωργίου Τρικάκη.

       Η Βιομηχανία εν Σμύρνη και εν τη ελληνική Μικρά Ασία, ,Σμύρνη 1920.

– Το Ιεροδιδασκαλείο της Αποκαλύψεως στην  Πάτμο 1995.

– Ιστορία του Ναυτικού Γυμνασίου Οινουσών, τα πρώτα 40 χρόνια της λειτουργίας του 1954-1994.

– Χριστιανική Ζωγραφική. Η μεταβυζαντινή και επτανησιακή  τέχνη  στις εκκλησίες και τα μοναστήρια της Λευκάδας (15^ος-20ός αι.).

– Σπυρίδων Ζαμπέλιος , Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών. 

Η λεπτομερειακή αναφορά στο πλουσιότατο  συγγραφικό έργο  του Χ.Σ καταδεικνύει το πνευματικό του μέγεθος. Η ενασχόλησή του με τον πολιτισμό και την οικονομική ζωή των Μικρασιατών αδελφών μας  δικαιολογείται εκ του γεγονότος  ότι τα πρώτα χρόνια της διδασκαλικής του υπηρεσίας  υπηρέτησε σε νησιά του Αιγαίου, που γειτονεύουν με τη Μικρά Ασία, αλλά και   από το ενδιαφέρον που του προκαλούσε η ζωή, η παιδεία, η τέχνη  και γενικά ο  πολιτισμός των Ελλήνων  των  απέναντι μικρασιατικών ακτών.

Στο τελευταίο 2τομο  έργο του με τον τίτλο «Βυζαντινή Τέχνη», το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα, από την οικογένειά του, παρουσιάζεται από το συγγραφέα η τέχνη  (αρχιτεκτονική—αγιογραφία) της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (330-1453) και στο 2^ο τόμο η τέχνη των μεταβυζαντινών χρόνων (15^ος -19^ος  αι).

Όπως αναφέρεται  στο οπίσθιο εξώφυλλο του 2^ου τόμου,  « Η βυζαντινή τέχνη  ήταν το πλέον αντιπροσωπευτικό, το πιο επώνυμο, το  διαρκέστερο, το πλέον αιώνιο επίτευγμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.  Ήταν μαζί έργο ελληνικό  και χριστιανικό που αναπτύχθηκε και γιγαντώθηκε  μέσα στο  αιώνια κινούμενο  φως της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, μέσα  από την πάγια επαναλαμβανόμενη  ενδιάθετη καλλιτεχνική αδυναμία των Ελλήνων από την αυγή της ιστορικής πορείας  του κόσμου.»

Πέραν των όσων  αναφέρονται για τη Μεταβυζαντινή Τέχνη για τη Λευκάδα, την Ελλάδα, τη Βαλκανική  Χερσόνησο αλλά και τον Ευρωπαϊκό χώρο   στα δεκατέσσερα κεφάλαια του κυρίως κειμένου συμπεριλαμβάνονται  ακόμα: γλωσσάριο, (π.χ καλίγια= Αυτοκρατορικά υποδήματα και σανδάλια), συντομογραφίες, κατάλογος όλων  των βυζαντινών αυτοκρατόρων από 306-1453 κατά Δυναστεία, βιβλιογραφία (ελληνική και ξενόγλωσση)  και πολυσέλιδο παράρτημα με 223 ασπρόμαυρες φωτογραφίες, χαρτών, κάστρων, αγγείων, ναών   και πολλών αγίων.

Θ. Μελάς