HomeΠΡΟΒΕΒΛΗΜΕΝΑΊριδα το μάτι του Ουρανού, το λουλούδι του Χειμώνα
Προηγουμενο αρθρο
Το ατμόπλοιο  «Γλάρος» εισέρχεται στο δίαυλο της Λευκάδας
Επομενο αρθρο
Διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος την Τέταρτη 7/2

1 Σχόλιο

  1. Χ.Μ
    6 Φεβρουαρίου 2024 at 15:19 — Απάντηση

    Εκπληκτικές φωτογραφίες .

    Η ίριδα με τη λεπτή και ελκυστική της εμφάνιση, έχει την ικανότητα να μαγνητίζει τα βλέμματα. Είτε όταν προσφέρεται μόνη της, είτε σε συνδυασμό με άλλα λουλούδια καταφέρνει να τραβήξει την προσοχή και το θαυμασμό μας.

    Η Θεότητα Ίρις

    Η Ίρις ήταν δευτερεύουσα θεότητα του Ολύμπου, αναφερόμενη και ως μία από τις Άρπυιες. Οι αρχαίοι Έλληνες φαντάζονταν την Ίριδα ακριβώς όπως αγιογραφούνται σήμερα από τους χριστιανούς οι αρχάγγελοι (Μιχαήλ ψυχοπομπός -Ερμής και Γαβριήλ -Ίρις): νέα με πλούσιο βραχύ χιτώνα, με μεγάλες πτέρυγες στους ώμους και χρυσά φτερωτά σανδάλια. Ήταν φτερωτή και ορμητική σαν θύελλα, γνωστή ως πιστή και γοργοπόδαρη αγγελιαφόρος των θεών φέροντας στο χέρι το κηρύκειο όπως ο Ερμής. Γενικά από όλες τις μυθολογικές ιστορίες φαίνεται πως η Ίρις ήταν η ιδεατή ανθρωπόμορφη ιπτάμενη θεότητα (αλληγορική) της έννοιας του ατμοσφαιρικού φαινομένου, του ουράνιου τόξου, για αυτό είχε και στενή σχέση με την Ήρα , θεότητα του αέρα και των καιρικών φαινομένων.

    Ονομασία και Συμβολισμός:

    Έτσι στην ελληνική μυθολογία, η Ίρις ήταν η θεά του ουράνιου τόξου και αγγελιοφόρος του Δία και της Ήρας. Οδηγούσε το ουράνιο τόξο σαν μια πολύχρωμη γέφυρα από τον ουρανό στη γη και μετέφερε μηνύματα. Από εκεί έμεινε και η λέξη ίρις που σημαίνει “μάτι του ουρανού”. Αυτό το όνομα δόθηκε επίσης στο χρωματιστό μέρος των ματιών μας, ίσως επειδή ο καθένας από μας κουβαλάει μαζί του ένα κομμάτι ουρανού.

    Είναι το σύμβολο της ιδέας και της επικοινωνίας. Οι αρχαίοι Έλληνες φύτευαν συχνά ίριδες στους τάφους των συζύγων τους ως φόρο τιμής στη θεά Ίρις, της οποίας καθήκον ήταν να μεταφέρει τις ψυχές των γυναικών στα Ηλύσια Πεδία. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η ίριδα συνδέθηκε με τη γαλλική μοναρχία. Το Fleur-de-Lis, που αποτελεί σύμβολο της Γαλλίας από τον 13o αιώνα, είναι ένα στυλιζαρισμένο μοτίβο ίριδας.

    Η ίριδα και τα χρώματά της

    Μετέφερε μέσω του Ουρανού το νερό «ιερό ύδωρ» από τις πηγές της Στύγας (με τα νερά της οποίας έγινε «αθάνατος» και ο Αχιλλέας) μέσα σε χρυσή υδροδόχη, στους Θεούς. Η διαδρομή που ακολουθούσε στον Ουρανό «χαρασσόταν» τα χρώματα της ίριδας, δηλαδή το ουράνιο τόξο. Για αυτό και το όνομα «ίριδες» (“Iris”) από τα χρώματα των ανθέων, που έχουν διάφορες αποχρώσεις. Αποχρώσεις

    Το γένος Iris περιλαμβάνει περίπου 300 είδη. Στην Ελλάδα βρίσκουμε 10 από αυτά. Ανθίζει το χειμώνα και συνεχίζει και την άνοιξη στις πιο κρύες περιοχές.

    Οι πιο δημοφιλείς είναι οι μπλε ίριδες, όμως υπάρχουν και σε πολλά άλλα χρώματα, όπως λευκές, κίτρινές, ροζ, πορτοκαλί, κόκκινες, ακόμη και μαύρες.

    Η μαύρη ίριδα είναι από τα σπανιότερα λουλούδια στον κόσμο καθώς εμφανίζει ένα μοναδικό συνδυασμό χρωμάτων, που χαρακτηρίζεται από ένα σκούρο πορφυρό χρώμα (σχεδόν μαύρο) με μια μαγευτική απόχρωση λιλά και μια λευκή κηλίδα στο κέντρο του λουλουδιού.

    Η ίριδα ήταν το αγαπημένο θέμα ζωγραφικής σε πολλούς πίνακες και ιδιαίτερα από μεγάλους καλλιτέχνες. Μετά το τριαντάφυλλο που είναι στην πρώτη θέση, οι ίριδες εμφανίζονται σε έργα ζωγραφικής του Λεονάρντο daVinci, του Vincent van Gogh, του Claude Monet, του Paul Cezanne και φυσικά σε πολλούς ακόμα μεγάλους καλλιτέχνες.

    Ερμηνεία Χρωμάτων

    Με βάση το χρώμα τους, οι ίριδες μεταφέρουν ποικίλα μηνύματα.

    o οι μπλε την πίστη και την ελπίδα

    o οι ροζ εκφράζουν το θαυμασμό

    o οι κίτρινες αντιπροσωπεύουν το πάθος

    o οι λευκές συμβολίζουν την αγνότητα

    ΠΗΓΗ: Ειρήνη Χατζοπούλου, Απόφοιτος Τμήματος Δασοπονίας & Δ.Φ.Π. Καρπενησίου////// votaniki.gr

    Ποιητικός μονόλογος: “Ίρις”

    Της Στέλλας Αξιώτη

    Θα μοιάζεις με λουλούδι, σου είπαν. Θα έχεις το όνομα της θεάς του ουράνιου τόξου.

    Θα είσαι ξεχωριστή, πολύχρωμη, μοναδική. Θ’ ανθίσεις, ως το τρίτο λουλούδι, στον μικρό αυτό κήπο.

    Μα δε θα προλάβεις να δεις πολλά από τα χρώματα του ουράνιου τόξου, με το οποίο ταυτίστηκες.

    Δε θα προλάβεις καν να διασχίσεις τις τέσσερις εποχές και να ξανάρθει η Άνοιξη,

    η εποχή που διάλεξες να γεννηθείς.…………………Όμως, σας υπόσχομαι. Δε θα ξαναπροσφέρω μπουκέτο. Ούτε και θα ξαναδεχτώ.

    Μόνο τους κήπους θα λαχταρώ. Ιδιαίτερα τους κήπους με τα μπουμπούκια.

    Σ’ αυτούς θα’ χω το νου και τα μάτια καρφωμένα εκεί.

    Και στα χέρια. Στα χέρια, που τα φροντίζουν.

    Όσο πιο καθαρά θα’ ναι, τόσο πιο επίμονα θα κοιτώ. Και όσο μεγαλύτερη είναι η επιμονή μου,

    τόσο πιο δυνατή θα ‘ναι η κραυγή μου.

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.