11 χρόνια, 3 δήμαρχοι δεν κατάφεραν να φροντίσουν και να αναδείξουν μια συστάδα δέντρων

Ο δρόμος κατά μήκος της μαρίνας αλλά και όλη η περιοχή από το ΚΤΕΛ μέχρι τον κόμβο της Αστυνομίας είναι φορτωμένος με άφθονο μπετόν και πλήθος αυτοκίνητα, είτε σταθμευμένα είτε κινούμενα. Χρειαζόταν πράσινο.  Στο παρελθόν, το 2012 ή το 2013,   κατά μήκος  του δρόμου φυτεύτηκε μια συστοιχία από δέντρα. Η πορεία τους μέχρι σήμερα πέρασε από την αδιαφορία στην εγκατάλειψη, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.

Σήμερα  παρατηρήσαμε κάποια ανθισμένα, για πρώτη φορά αν δεν κάνουμε λάθος και θυμώσαμε πολύ.
Φανταστήκαμε μετά από 11 χρόνια πόσο όμορφη θα μπορούσε να είναι όλη η  περιοχή αν τα δέντρα είχαν προσεχθεί. Καθώς μάλιστα βρίσκονται δίπλα από τον ποδηλατόδρομο θα του έδιναν προστιθεμένη αξία.

Το πανέμορφο δέντρο που άνθισε, όπως πληροφορηθήκαμε από το διαδίκτυο, ονομάζεται γιακαράντα ή τζακαράντα.

Σε όσες τοποθεσίες, δρόμοι και πάρκα ανά την Ελλάδα έχουν φυτευτεί τέτοια δέντρα, έχουν γίνει οι πλέον φωτογραφημένες.

Για να φτάσουμε στο σπίτι μας διασχίζουμε την περιοχή κάθε μέρα. Παρακολουθήσαμε την περιπέτεια των δέντρων σχεδόν από όταν φυτεύτηκαν. Τα είδαμε απολύτως εγκαταλελειμμένα στον άνεμο να γέρνουν επικίνδυνα χωρίς στηρίγματα και κυρίως χωρίς τροφή, αφού είχαν φυτευτεί μέσα σε μούτελη της μαρίνας και σε μπάζα.

Τι έγινε; Μόλις φυτεύτηκαν σύντομα άλλαξε ο δήμαρχος. Τα δέντρα αφέθηκαν στην τύχη τους από τους επόμενους. Γράψαμε αρκετές φορές από αυτή την ιστοσελίδα: τα δέντρα βρίσκονται σε σημείο με πολύ αέρα και χρειάζονται στηρίγματα, επίσης ίσως χρειάζονται τροφή, κοπριά, λίπασμα…

Κάναμε δυο τουλάχιστον φορές επισημάνσεις. Δες ΕΔΩ και ΕΔΩ

Μετά από καιρό τοποθετήθηκαν κάποια στηρίγματα, τώρα  υπάρχουν ελάχιστα. Επίσης στην πορεία και εξαιτίας της αδιαφορίας χάθηκαν πολλά δέντρα, χωρίς να αντικατασταθούν, ενώ τα περισσότερα είναι καχεκτικά, παρότι ανθισμένα Σήμερα το λάστιχο του ποτίσματος, σε κάποια σημεία, ήταν μακριά από τους κορμούς των δέντρων.

Μέχρι το μέσον περίπου της απόστασης από το ΚΤΕΛ μέχρι τη μαρίνα η κατάσταση είναι κάπως υποφερτή. Από κει και μετά και κυρίως κοντά στο Διοικητήριο υπάρχουν οι μεγαλύτερες απώλειες και καταστροφές.

Αν αυτή η συστοιχία των δέντρων είχε φροντιστεί και προσεχθεί, διαχρονικά, με ζήλο και ενδιαφέρον, θα μπορούσε να δημιουργήσει μια όμορφη εικόνα σε μια επιβαρημένη με μπετόν και άσφαλτο περιοχή. Αν ο Δήμος φρόντιζε να υπάρχει συνέχεια και οι δήμαρχοι άνοιγαν που και που το παράθυρο του γραφείου τους στην καθημερινότητα της πόλης.

Αυτό που καταλαβαίνουμε είναι πως οι δήμαρχοι μας, διαχρονικά, δεν διαφέρουν μεταξύ τους. Έχουν την νοοτροπία του κομματάρχη της δεκαετίας του 1950. Είναι «κολλημένοι» με  τα… μεγάλα έργα. Αντίθετα οι πολίτες αλλά και οι επισκέπτες του νησιού έχουν προχωρήσει πολλά βήματα μπροστά. Αυτό που επιζητούν είναι η διαχείριση της καθημερινότητας και ο ευπρεπισμός της πόλης.

11 χρόνια, 3 δήμαρχοι και δεν κατάφεραν να μεγαλώσουν και να αναδείξουν μια ολοκληρωμένη συστάδα δέντρων.