Η σύλληψη της φωτογραφίας είναι σημαντική. Την γεωμετρική διάσταση του απείρου στην οριζόντια εκδοχή της που εκπροσωπεί η θάλασσα, την αποτυπώνει ως τέτοια, καδράροντας τους τετραγωνισμένους όγκους των των φωτοσκιάσεων. Το σημείο φυγής ( σε μια βιτρουβιανή ανάλυση) του θέματος είναι στο κέντρο , όπου ο σκιασμένος όγκος που εξέρχεται μπροστά έρχεται σε επαφή με το συνεχές όσο πιό σκούρο στο κέντρο της θάλασσας, και το άπειρο στην ματιά- ως οριζόντιο άπειρο- επέρχεται. Το φωτισμένο τετραγωνικό τμήμα γραμμικός όγκος στην αρχή της φωτό, μετά το σκοτεινό μέρος σε όλο το αρχικό μέρος της φωτό, λειτουργεί κύρια σαν πηγή φωτός , απ την οποία φωτίζεται το θέμα. Η μονοτονία του Μαύρου μέσα στην θάλασσα φωτίζεται αμυδρά από μια έπτή ανεπαίσθητη οριζόντια φωτεινή αχνή γραμμή, για να αποφευχθεί έτσι η πυκνότητα του μαύρου που θα περιόριζε τον ορίζοντα της φωτογραφίας, ως άπειρο.
1 Σχόλιο
Η γεωμετρία και η τέχνη
Η σύλληψη της φωτογραφίας είναι σημαντική.
Την γεωμετρική διάσταση του απείρου στην οριζόντια εκδοχή της που εκπροσωπεί η θάλασσα, την αποτυπώνει ως τέτοια, καδράροντας τους τετραγωνισμένους όγκους των
των φωτοσκιάσεων. Το σημείο φυγής ( σε μια βιτρουβιανή ανάλυση) του θέματος είναι στο κέντρο , όπου ο σκιασμένος όγκος που εξέρχεται μπροστά έρχεται σε επαφή με το συνεχές όσο πιό σκούρο στο κέντρο της θάλασσας, και το άπειρο στην ματιά- ως οριζόντιο άπειρο- επέρχεται.
Το φωτισμένο τετραγωνικό τμήμα γραμμικός όγκος στην αρχή της φωτό, μετά το σκοτεινό μέρος σε όλο το αρχικό μέρος της φωτό, λειτουργεί κύρια σαν πηγή φωτός , απ την οποία φωτίζεται το θέμα.
Η μονοτονία του Μαύρου μέσα στην θάλασσα φωτίζεται αμυδρά από μια έπτή ανεπαίσθητη οριζόντια φωτεινή αχνή γραμμή, για να αποφευχθεί έτσι η πυκνότητα του μαύρου που θα περιόριζε τον ορίζοντα της φωτογραφίας, ως άπειρο.