Άδεια υλοτομίας από τον παπά του χωριού – Κηδεία σε ένα πεύκο

Κάποιοι ίσως ξέρετε πως η μόνη μάνα που έχω γνωρίσει, ήταν η γιαγιά μου. Πέθανε πριν 30 χρόνια, όταν τη χτύπησε αυτοκίνητο στην εθνική οδό, στο Χαϊδάρι. Ήμουν τότε 17 ετών.

Φέτος  10 Φεβρουαρίου, κλείνουν 30 χρόνια από την απουσία της και είχα το θράσος να κάνω τρισάγιο στη μνήμη της. Πηγαίνοντας στο μνημείο, για να καθαρίσω, βρήκα το μεγάλο πεύκο πάνω από τον τάφο κομμένο. Το πεύκο αυτό, το θυμάμαι ήδη ψηλό δέντρο εδώ και 30 χρόνια. Έτσι, γιατί κάποιου του «ήρθε», εκεί που πήγα να τιμήσω τη μάνα μου, βρέθηκα να θρηνώ την αδικία σε ένα αθώο δέντρο.

Τελείωσε το τρισάγιο και σε πολύ ήρεμο τόνο, ρώτησα τον πάτερ τι έγινε με το δέντρο.

Μου είπε με αυτοπεποίθηση, πως εκείνος έδωσε εντολή να κοπεί το πεύκο!
–  Ελάτε να δείτε τι ζημιά προκαλούσε!
–  Πάτερ, εγώ έρχομαι 30 χρόνια εδώ και ξέρω πως καμία ζημιά δεν προκαλούσε!

Ακολούθησαν στιγμές που ένοιωσα ντροπή  για τη συμπεριφορά άλλου. Εμείς, τρεις μεσήλικες άνθρωποι μιλάγαμε με ηρεμία για το παράπονό μας σχετικά με την αναίτια κοπή του δέντρου, ενώ ο πάτερ μας απευθυνόταν σε ύφος οξύ που δεν είχα ξαναδεί σε κληρικό. Μεταξύ της γυρισμένης της πλάτης του για να φύγει απαξιωτικά και της φραστικής επίθεσης που μας έκανε ακούσαμε πως ο χώρος είναι της εκκλησίας και η απόφαση δική του να κάνει ότι θέλει, οπότε για αυτό και έδωσε εντολή να κοπεί το δέντρο (μήπως όμως ο χώρος είναι της κοινότητας και νομαρχίας, εφόσον δεν πρόκειται για μοναστηριακό χώρο;;).

-Πάτερ, το δέντρο ήταν της φύσης και δασαρχείου, όχι δικό σας, του απάντησα

 Μας είπε επίσης, πως το δέντρο κόπηκε τον Οκτώβρη, ενώ κόπηκε τέλος Νοέμβρη. Στη συνέχεια της διαφωνίας, ο πάτερ ανασκεύασε το «εγώ έδωσα εντολή να κοπεί» και μας είπε πως το δέντρο κόπηκε με ομόφωνη απόφαση επιτροπής.

-Ποιάς επιτροπής;; Οι άμεσα εμπλεκόμενοι, το δασαρχείο και η οικογένειά μου λοιπόν, γιατί δεν ερωτηθήκαμε; Το μόνο μνημείο με μάρμαρο δίπλα στο δέντρο, είναι αυτό της γιαγιάς μου! Οι υπόλοιποι ταλαίπωροι άνθρωποι εκεί γύρω, είναι θαμμένοι στο χώμα. Ποιο ακριβώς πρόβλημα δημιουργούσε το δέντρο; Το σπασμένο μάρμαρο στις φωτογραφίες δημιουργήθηκε όταν κάποιος ΈΚΟΒΕ το δέντρο. Όχι, όσα χρόνια το δέντρο μας έριχνε απλόχερα τη σκιά του τα καλοκαίρια που επισκεπτόμασταν τον άνθρωπό μας. Το έρμο το δέντρο τόσα χρόνια ούτε καν οι ρίζες του δεν φαίνονταν για να πεις θα σκοντάψει κάποιος. Ακόμα όμως, κι αν το πεύκο χάλαγε τα μάρμαρα-που δεν τα χάλαγε όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες- να ξέρετε πως δε θα κόβαμε σε καμία περίπτωση το δέντρο. Θα αλλάζαμε τα μάρμαρα. 

Τελικά, σύμφωνα με τον πάτερ, περισσότεροι του ενός άνθρωποι (επιτροπή) συμφώνησαν ομόφωνα, στην καταδίκη ενός δέντρου.

Χάθηκε χωρίς λόγο, ένα πανύψηλο, υγιέστατο, πεύκο στα Χορτάτα, σε περιοχή Natura 2000, πάνω στο βουνό στα 1000 μέτρα υψόμετρο, σε ένα κοιμητήριο που θάβεται ένας άνθρωπος κάθε 3 χρόνια!  Ένα αγέρωχο δέντρο που δεν ενοχλούσε κανέναν κατατεμαχίστηκε για το “έτσι θέλω”

Βέβαια, αν κατάλαβα καλά, το πεύκο τελικά θυσιάστηκε, ώστε κάποιος πονηρός χωριάτης να εξασφαλίσει ανέξοδα τα ξύλα της σόμπας του τον άλλο χειμώνα. Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι στη χώρα μας. Νομίζουν πως τους ανήκουν τα πάντα. Δυστυχώς, η έλλειψη ελέγχου από τη μιά και το σκεπτικό από το μύθο του Αισώπου Κόραξ και Αλώπιξ από την άλλη, βοηθάνε στη γενικότερη αυθαιρεσία που υπάρχει στον τόπο μας. Επειδή όμως, υπάρχουν και κυπαρίσσια τριγύρω, που μπορεί να εξυπηρετούν κάποιον να κάψει στη σόμπα του σύντομα, ας γίνει μια ενημέρωση για το θέμα….

Στη συνέχεια, ο πάτερ μας είπε πως, όπως δεν επεμβαίνει στη δουλειά μας να μην επεμβαίνουμε στη δική του και πως για αυτό δεν πάει μπροστά αυτός ο τόπος, γιατί όταν βλέπουμε κάποιον να κάνει έργο το πολεμάμε!

-Πάτερ, μιλάμε για το δέντρο, όχι για τη λειτουργία που κάνατε. Μπράβο για το έργο που κάνετε και χρειάζονται ειλικρινά νέοι άνθρωποι με όρεξη να προσφέρουν, αλλά το δέντρο δεν έπρεπε να κοπεί. Κατ’ εμέ, αυτή η χώρα δεν πάει μπροστά γιατί οι άνθρωποί της δεν ξέρουν το σεβασμό στη φύση. Σε ένα φτωχικό εκκλησάκι που χρήζει επισκευών, το πεύκο σας έφταιγε!

Φανερά εκνευρισμένος ο εφημέριος που πήγαμε να του δημιουργήσουμε προβλήματα όπως είπε – λες κι εμείς φύγαμε από το σπίτι μας για να υπερασπιστούμε το πεύκο και όχι για να τιμήσουμε τη μνήμη της γιαγιάς μου και να ξαναγυρίσουμε σπίτι μας ήρεμοι- μας είπε πως αν δε μας αρέσει, να του κάνουμε καταγγελία στο δασαρχείο και μάλιστα, μου είπε επιτακτικά να φυτέψω 5 δέντρα!!   

-Και να περιμένω 150 χρόνια να γίνουν σαν εκείνο που κόψατε! του απάντησα. Λυπάμαι πάτερ, λυπάμαι ειλικρινά.

Γίνονται λάθη, στο ζήλο για προσφορά από κάποιον άνθρωπο. Ούτε και έχει υπάρξει ποτέ κανείς χωρίς να κάνει λάθος. Αλλά, καλό είναι να υπάρχει αξιοπρεπής τόνος σε μια  διαφωνία. Καλύτερο είναι να αναγνωρίζει κάποιος τα λάθη του, ίσως να μάθει και τη λέξη συγνώμη. Η δημοφιλής εγωιστική συμπεριφορά στη χώρα μας του τύπου, η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση πρέπει να αντικατασταθεί από το σεβασμό και την ευγένεια. Πόσο συχνά, δεν αξίζει ο τόπος μας τη συμπεριφορά μας.

Η εκκλησία για αιώνες πρεσβεύει στη χώρα μας την αγάπη, το σεβασμό, την οικογένεια…. κι εμένα εδώ και 30 χρόνια αυτό το πεύκο αγκάλιαζε την οικογένειά μου.

Το δέντρο αυτό, μέσα από τις ρίζες του επικοινωνούσε με άλλα 30 δέντρα, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Το δέντρο αυτό, αποτελούσε μέρος ενός προστατευόμενου οικοσυστήματος, δίνοντας τροφή και στέγη στα πουλιά.

Σας καλώ και σας παρακαλώ, όπως άμεσα ξαναφυτευτεί πεύκο πάνω από τον τάφο της οικογένειάς μου στον Άη Ταξάρχη στα Χορτάτα και μαζί με το δέντρο αυτό να φυτευτούν κι άλλα 10 δέντρα. Για να δοθεί ηχηρό παράδειγμα στην κοινωνία μας, πως…                                                                                                                                 ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ, ΔΕΝ ΚΟΒΟΥΜΕ ΔΕΝΤΡΑ – ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ – ΦΥΤΕΥΟΥΜΕ ΔΕΝΤΡΑ

ΥΓ: Μετά από αρκετό διάβασμα και για να ακριβολογώ όσο μου επιτρέπουν οι λίγες γνώσεις μου, το πεύκο πρέπει τελικά είναι περίπου 50 ετών (αν κάποιος γνωρίζει περισσότερα ας μας πει). Όχι πως αλλάζει κάτι

Μαυρωνά Δώρα