Έφυγε από τη ζωή ο φιλόλογος – λογοτέχνης Κώστας Φωτεινός
Έφυγε από τη ζωή ο φιλόλογος – λογοτέχνης Κώστας Φωτεινός.
Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί αύριο Κυριακή 11/9 στις 6.00 μ.μ. στον Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Κατούνα.
Ο Κώστας Φωτεινός γεννήθηκε στην Κατούνα Λευκάδας. Σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, Υπηρέτησε καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση στη Λευκάδα.
Το πρώτο του έργο εκδόθηκε το 1983, Το Πορτόνι – τα Κακά Στενά, πεζογραφήματα, εκδόσεις Νεφέλη. Ακολούθησε το Πίσω απ’ την ομίχλη, πεζογραφήματα, Νεφέλη, 1985· Ανεβαίνοντας τη σκάλα, μυθιστόρημα, Νεφέλη, 1989. Ακολούθησαν τέσσερις ποιητικές συλλογές: Ο ρακοσυλλέκτης, ποίηση, Κατάρτι, 2004· Ανεμοδείκτης στη Νηνεμία, ποίηση, Κατάρτι, 2005· Οι δρόμοι της Αριάδνης, ποίηση, Κατάρτι, 2007· Της μικρής μας πόλης, ποίηση, Ροδάκινο, 2011.
θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του.
Αποσπάσματα από το έργο «Πίσω από την ομίχλη», μπορείτε να διαβάσετε στους παρακάτω συνδέσμους:
Σα μύριζε η Άνοιξη, η πολιτεία άλλαζε απότομα όψη στον πίσω μώλο
Από τη δώθε μεριά που βρίσκονταν τα χάνια…
Υπάρχει μια πόλη
The Author All posts
8 Σχόλια
” O μόνος τρόπος γιά νά ζήσει καί νά πεθάνει κανείς σάν ΑΝΘΡΩΠΟΣ είναι νά ζήσει καί νά πεθανει γιά ένα ΙΔΑΝΙΚΟ.’ Στο Καλό Αγαπημένε μας Κώστα.
O Κώστας Φωτεινός ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος.Σαν τέτοιος μπορούσε να γίνει ένας σπουδαίος δάσκαλος και έγινε, πορεύτηκε σε όλη του τη ζωή κρατώντας τους μαθητές του και τα γράμματα από το χέρι.Εμείς που ήμαστε μαθητές στο Γυμνάσιο Λευκάδος τις δεκαετίες 60-70 και ζούσαμε μοναχοί από 12 χρονών ,παιδάκια πράμα,χρωτάμε πολλά σε δασκάλους σαν το Φωτεινό που πάσχιζε γιά οτι ονειρευόμαστε.Καλό του ταξίδι.
Ένας υπέροχος άνθρωπος . ένας άξιος δάσκαλος. Ήμουν τυχερός που τον είχα δάσκαλο. Θα τον θυμάμαι πάντα. Να είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει. Συλλυπητήρια στην οικογένεια του.
Κούρτης Γιώργος
Ο Κώστας Φωτεινός δεν ήταν ένας απλός συνάδελφος ούτε απλά ένας άνθρωπος με υψηλό ήθος. Ο Κώστας ήταν δάσκαλος όλων μας, ήταν ο φίλος που θα ήθελε να έχει ο καθένας, ήταν ένας άνθρωπος που ξεπερνούσε το κοινό ανθρώπινο μέτρο. Ο Κώστας ήταν μια ευγενής ψυχή προικισμένη με τις μεγαλύτερες αρετές, με όλες τις αρετές που κοσμούν τους σπάνιους ανθρώπους.
Φίλε Κώστα, ποιος από τους φίλους και συναδέλφους σου δεν αισθάνεται ευγνωμοσύνη για όσα εμπράκτως μας δίδαξες; Ποιος αμφιβάλλει πως στο πρόσωπό σου ενσαρκώνονταν ο αλτρουισμός, η ευαισθησία και η ανθρωπιά; Ποιος απ’ τους μαθητές σου δεν γνωρίζει την αφοσίωση και την πολύτιμη προσφορά σου στα σχολεία στα οποία υπηρέτησες, όπου σε έτρεφε ο αγώνας να βοηθήσεις τους μαθητές σου, καταθέτοντας ψυχή, σαν να ήταν τα φυσικά σου παιδιά; Τώρα πλέον το φως του παραδείγματός σου φωτίζει από ψηλά τη σκοτεινή ζωή μας σ’ αυτούς τους δίσεκτους καιρούς, μας σηκώνει απ’ την ευτέλεια της καθημερινότητας και μας οδηγεί στο δρόμο του καθήκοντος και της ανθρωπιάς, όπως και όταν ήσουν κοντά μας.
Για όλα αυτά, που αφειδώλευτα μας προσέφερες, θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη και ευγνωμοσύνη.
Έκτορας Χόρτης
Καθηγητής μου στο Γυμνάσιο Καρυάς κι αργότερα στο Λύκειο Θηλέων Λευκάδας μαζί με τη σύζυγό του Ρουμπίνη. Πέρα από τη γνώση του χρωστάω την αυτοπεποίθηση που απέκτησα,να αγωνιστώ στη ζωή και να σπουδάσω! Συναντιόμαστε αργότερα και μιλούσαμε,μου χάρισε τα βιβλία του,ήταν γλυκός,ήρεμος,ανθρώπινος. Ο λόγος του Αθάνατος,θα τον θυμάμαι πάντα,θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του και ιδιαίτερα στην αγαπημένη μου καθηγήτρια Ρουμπίνη.
Είχα τη μεγάλη τύχη να έχω τον κύριο Φωτεινό καθηγητή-φιλόλογο στο 1ο Λύκειο Λευκάδος, στα μέσα της δεκαετίας του `80. Ήταν ένας χαρισματικός Δάσκαλος με βαθιά και ευρεία μόρφωση, πολύ προσιτός στους μαθητές, άνθρωπος χαμηλών τόνων, πράος και συνετός. Μου πρόσφερε πολλά και με βοήθησε πολύ. Τον αποχαιρετώ με αγάπη και ευγνωμοσύνη. Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του.
Αποχαιρετώ με θλίψη τον εξαιρετικό φιλόλογο, συνάδελφο και φίλο που για χρόνια συνυπηρετήσαμε στο Α Λύκειο Λευκάδας. Εκτός από το εκπαιδευτικό του έργο, από το οποίο ωφελήθηκαν παρα πολλοί μαθητές του, μας αφήνει παρακαταθήκη μια σειρά λογοτεχνικών έργων του, πεζών και ποιητικών, που θα “μείνουν”. Στο καλό, Ντίνο. Η Λευκάδα, που τόσες όψεις και κατόψεις της αποτύπωσες στα κείμενά σου, θα σε θυμάται πάντα. Τα θερμά συλλυπητήριά μου στην οικογένεια.
Πολύ λυπάμαι, ειλικρινά, για την απώλεια του Κώστα Φωτεινού. Δεν πρόλαβε να δει τί γράφω γι αυτόν τον εξαιρετικό καθηγητή , τον εμπνευσμένο ποιητή, τον χαμηλών τόνων λογοτέχνη , τον καλό πατέρα και τον νηφάλιο άνθρωπο. Μα αφήνει παρακαταθήκες πολλές ο Φωτεινός. Σπανίζουν αυτοί οι άνθρωποι, ίσως γι αυτό και φεύγουν !!! Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια.