Ήταν μέρες Χριστουγέννων. Πολλά χρόνια πίσω. Έχω ξεχάσει πόσα. Κι όμως έχουν χαραχθεί στη μνήμη μου

Δημήτρης Χ. Παξινός

Μου ‘λεγε ο δάσκαλός μου: Τα πράγματα είναι απλά. 1+1 κάνουν 2. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να φθάσεις στο 2. Πάρε τον απλό,  ίσο, τον ευθύ δρόμο που σε βγάζει στον προορισμό σου. Μην δολιχοδρομείς. Η πολυπλοκότητα δημιουργεί νέες οδούς. Δήθεν καλύτερους. Με λοξοδρομήσεις. Που σε βγάζει εκτός. Και χάνεσαι. Κι αναζητείς τον ξεχασμένο δρόμο. Και κουράζεσαι. Κι όλο ψάχνεις. Και έχεις ξεχάσει τι ψάχνεις. Τον προορισμό σου. Κι όταν τον βρείς αναρωτιέσαι: Γιατί τόση φαιά ουσία. Τόση καταπόνηση. Τόση ταλαιπωρία: Μα γιατί εσύ δημιούργησες αυτόν τον φαύλο κύκλο. Αυτές τις ψευδαισθήσεις. Με τις αισθήσεις. Με τον επηρεασμό του

Μου ‘λεγε ο δάσκαλός μου: Τα πράγματα είναι απλά. 1+1 κάνουν 2. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να φθάσεις στο 2. Πάρε τον απλό,  ίσο, τον ευθύ δρόμο που σε βγάζει στον προορισμό σου. Μην δολιχοδρομείς. Η πολυπλοκότητα δημιουργεί νέες οδούς. Δήθεν καλύτερους. Με λοξοδρομήσεις. Που σε βγάζει εκτός. Και χάνεσαι. Κι αναζητείς τον ξεχασμένο δρόμο. Και κουράζεσαι. Κι όλο ψάχνεις. Και έχεις ξεχάσει τι ψάχνεις. Τον προορισμό σου. Κι όταν τον βρείς αναρωτιέσαι: Γιατί τόση φαιά ουσία. Τόση καταπόνηση. Τόση ταλαιπωρία: Μα γιατί εσύ δημιούργησες αυτόν τον φαύλο κύκλο. Αυτές τις ψευδαισθήσεις. Με τις αισθήσεις. Με τον επηρεασμό του νου.                                          

Η φύση τα έχει κάνει απλά. Κι όμως ψάχνουμε να βρούμε τι κρύβεται. Πίσω απ τις λέξεις. Και κατασκευάζουμε σενάρια. Και φαντασιωνόμαστε. Κι έτσι φεύγουμε απ την ουσία. “Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίκλησις”. Τόσο απλά, το διατύπωναν οι αρχαίοι Έλληνες. Οι οποίοι κατείχαν την γνώση, την σοφία. Κι ήξεραν να διακρίνουν. Κι αναζητώντας την Αλήθεια δημιούργησαν την κλασσική παιδεία. Μονάκριβη και δυσεύρετη.

Την κατέχουν όμως οι πνευματικοί ηγέτες. Την κατέχουν οι δημιουργοί της  κοσμογονικής τεχνολογίας. Την αρχέγονη και αναλλοίωτη. Την γνώση.

Κι εμείς ψάχνουμε. Ματαίως. Ακολουθούμε, σαν τυφλοί, τυφλό οδηγό. Μας έπεισαν ότι είναι ηγέτες. Και κυριάρχησαν. Παντού. Με τη βία. Με υποδούλωση λαών. Με ψεύτικα στοιχεία. Κι ακολουθεί ο κόσμος όλος. Που όλα τα μετρά με την ύλη. Το χρήμα. Όλα τα εξαγοράζει. Κι όλα τα σκορπάει. Εδώ και κει. Χωρίς φρόνηση. Χωρίς σοφία. Μακριά από πνευματικούς ηγέτες. Τους απαρνηθήκαμε. Με κόστος. Όλα κοστίζουν. Βραχυχρόνια η  Μακροχρόνια. Όλα είναι σύντομα στην γή. Που την θέλουμε κατάδικη μας. Να την αλώσουμε. Να την λεηλατήσουμε απ τα στολίδια της. Να τα κάνουμε άνθρακες. Για να συντομεύσουμε στο τέλος τις ζωές μας. Και να μείνει τι; Αποξηραμένη ύλη. Άχρηστη. Ανώφελη. Γιατί απλώς χάσαμε την σοφία. Την απλότητα. Την κινητήρια. Την δημιουργό σκέψη. Την αμόλυντη.

Θελήσαμε να πάμε στον προορισμό μας. Αλλά από λάθος δρόμο. Κι όμως νομίζουμε ότι είναι ο αληθινός. Τίποτε δεν μας πείθει για το αντίθετο. Αντιθέτως. Είμαστε πεπεισμένοι ότι βρήκαμε τον δρόμο μας. Τον προορισμό μας. Με τις γνωστές,  όμως, λοξοδρομίες. Τις απέραντες.    

   Δημήτρης Χ. Παξινός

Πηγή: Τα Νέα.