Αποχαιρετισμός στην Στέλλα Γιαννουλάτου
Η Στέλλα Γιαννουλάτου πριν λίγες ημέρες «έφυγε» ξαφνικά, για όσους την ήξεραν και την αγαπούσαν, μια και πάντοτε ευχόντουσαν, ότι «κάτι» θα σταματούσε τους πόνους που τόσο καιρό την είχαν καταβάλει. Οι γείτονες και οι φίλοι της που μοιραζόμαστε την μικρή οδό Βονίτσης την πολύτιμη κοινή καθημερινότητα την αποχαιρετούμε με αγάπη και βαθιά θλίψη για τις Καλημέρες που δεν θα ανταλλάξουμε και για τον καλοπροαίρετο και πάντα παρηγορητικό λόγο που τις συνόδευε.
Χαμογελαστή απέπεμπε και με τον τόνο της φωνής της μόνο πολιτισμό και ευπρέπεια και στις εύκολες και στις δύσκολες στιγμές της ζωής. Δίχως υπεροψία διάβηκε τα χρόνια της ζωής της νικηφόρα, με κόπο, φροντίδα, υπομονή και αφοσίωση, σιωπηλή σταθερή δύναμη από τότε που πολύ νέα και πολύ όμορφη αφήνοντας την γερμανική μεταναστευτική εμπειρία της, έφθασε με τον Μπάμπη και το κοριτσάκι τους στην Λευκάδα, στην Νέα Πατρίδα της.
Στέριωσε το σπιτικό της, μεγάλωσε δυο καλές και χρήσιμες κόρες με αδιάκοπη σκληρή δουλειά και στάθηκε χρήσιμη, δημιουργική, φιλοπρόοδη και ανθρώπινα παρούσα αγαπητή στους πάντες τιμώντας σε κάθε στιγμή την Νέα μικρή της πατρίδα.
Αυτή την στιγμή οι γείτονες και οι φίλοι της την αγαπούμε με τα πιο βαθιά και αληθινά μας αισθήματα.
Δια χειρός
Λίντα Παπαγαλάνη-Καλαφάτη
1 Σχόλιο
Θερμά συλλυπητήρια στους γειτόνους.
Εξαίρετο κείμενο. Δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς γραμμένο. Συγκηνητικό και με ορθότατη γραφή καθότι εγγράμματη η συντάκτης.
Οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν όσο τους μνημονεύουμε. Καλό ξημέρωμα.