ΝΕ ΠΑΣΟΚ Λευκάδας: ο ΣΥΡΙΖΑ εξαφάνισε το ευρώ από τις τσέπες των Ελλήνων
Ο ΣΥΡΙΖΑ εξαφάνισε το ευρώ από τις τσέπες των Ελλήνων
Στο επίκεντρο της πρόσφατης συνεδρίασης του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ υπό τον πρωθυπουργό, τέθηκε ο προγραμματισμός εορταστικών εκδηλώσεων, με αφορμή τη συμπλήρωση δύο χρόνων του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση.
Αξίζει όμως να πραγματοποιηθούν αυτές οι φιέστες; Πέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ τους στόχους που είχε θέσει;
Τον Ιανουάριο του 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δεσμευτεί για τα εξής:
1. Αξιοπρεπείς συντάξεις.
2. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ
3. Αναστολή κάθε πλειστηριασμού πρώτης κατοικίας.
4. Επαναφορά της 13ης σύνταξης.
5. Επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ.
6. Επαναφορά του αφορολογήτου στα 12.00 ευρώ.
Σήμερα, Ιανουάριος του 2017, γνωρίζουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει νομοθετήσει τα ακόλουθα:
1. Καθιέρωσε νέες φορολογικές κλίμακες για μισθωτούς, συνταξιούχους, επαγγελματίες, με αποτέλεσμα οι επιβαρύνσεις να αυξηθούν σημαντικά.
2. Αυξήθηκε ο ΦΠΑ από 23 σε 24%.
3. Αυξήθηκε ο φόρος στο λογαριασμό της συνδρομητικής τηλεόρασης.
4. Αυξήθηκε ο φόρος στο λογαριασμό της σταθερής τηλεφωνίας, περιλαμβανομένων και των υπηρεσιών internet.
5. Αυξήθηκε ο φόρος στα τσιγάρα, στο αλκοόλ και στον καφέ.
6. Αυξήθηκαν οι συντελεστές του συμπληρωματικού ΕΝΦΙΑ και ο φόρος επιβάλλεται πλέον σε ακίνητα αξίας από 200.000 ευρώ και πάνω. Επίσης αυξήθηκαν οι συντελεστές ΕΝΦΙΑ για τα οικόπεδα.
7. Αυξήθηκε ο ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης, στο ντιζελ κίνησης και στο υγραέριο κίνησης.
8. Από την 01/01/18 επιβάλλεται φόρος διαμονής στα ξενοδοχεία και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Από τον σύντομο αυτό απολογισμό, το συμπέρασμα που αβίαστα συνάγεται, είναι πως οπωσδήποτε δεν είναι καιρός για φιέστες.
Από τις προεκλογικές δεσμεύσεις του κ. Τσίπρα, το μόνο που έχει μείνει αναλλοίωτο, είναι οι υπερφίαλες δηλώσεις όπως:
’’Αν είναι για κολοτούμπες και υποχωρήσεις εξευτελισμού, υπάρχουν άλλοι να το κάνουν, εγώ δεν μπορώ να το κάνω, γιατί το ψέμα έχει κοντά ποδάρια’’.
24/01/2017,
ΝΕ ΠΑΣΟΚ Λευκάδας.
The Author All posts
9 Σχόλια
Ειρηνάρα μου, μαζί σου! Σου είπα εγώ ότι είσαι ΣΥΡΙΖΑ? Μπα σε καλό σου! Από που κι ως που! Εγώ είπα για τον εαυτό μου δαγκωτό ΣΥΡΙΖΑ! Και θα πάρω και τα αντικαταλιπτικά…μια και εσύ δεν τα χρειάζεσαι!
Εγω που ειμαι γεννημα θρεμα του Πειραια (καφεκοπτειο Λουμιδη Τσαμαδου 10) τον πινω σκετο.Αμα θελω γλυκο τρωω εναν μπακλαβα.
Ακτιβισταρα μου απο που συμπερανες οτι ειμαι Συριζα δεν εχω καταλαβει.Εκτος αν νομιζεις οτι οποιος δεν ειναι Πασοκ η Νδ ειναι συριζα.Οσο για τα αντικαταθλιπτικα παρτα εσυ γιατι σε βλεπω ,δεν ξεχωριζεις το σοβαρο απο την πλακα.Οσο για το σοβαρο της υποθεσης εχω να σου πω οτι το Πασοκ και η ΝΔ κατεστρεψαν την χωρα γιατι απλουστατα κυβερνουσαν,Τοσο απλα.
Στο κατάστημα Λουμίδη στην Πλατεία Ομονοίας στην Πρωτεύουσα ( ακριβώς οδός Πανεπιστημίου και Αιόλου γωνία) υπάρχει στην ποικιλία καφέδων και το αρωματικό χαρμάνι Ελληνικού καφέ.
Με αυτό το χαρμάνι φκιάχνεται ο Ελληνικός καφές βαρύ γλυκός ( πάντα στο παραδοσιακό μέγεθος φλυτζανιού), που ονομάζεται ” Μερακλαντάν” κατά μια παλαιότερη λησμονημένη έκφραση.
Το να προσπαθούμε συνεχώς να βρούμε καταφύγιο σε λάθη του παρελθόντος που πιθανόν να έγιναν, για να δικαιολογήσουμε την ανικανότητά μας να διαχειριστούμε τα ζητήματα της σκληρής καθημερινότητας, οπωσδήποτε δεν προσφέρει τίποτα σε μια προσπάθεια υπέρβασης των μνημονιακών πολιτικών και στη συγκρότηση ενός ρεαλιστικού σχεδίου εξόδου από την κρίση.
Για την αποκατάσταση όμως της ιστορικής αλήθειας, οφείλω να επισημάνω τα εξής:
1. Όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παρέδωσε την εξουσία το 1989, το δημόσιο χρέος της χώρας ήταν ως ποσοστό του ΑΕΠ 55,9%.
2. Όταν η κυβέρνηση της ΝΔ παρέδωσε την εξουσία το 1993, το δημόσιο χρέος είχε εκτιναχθεί στο 99,4%.
3. Τη χρονιά εισαγωγής στην ευρωζώνη, βρέθηκε στο 103%.
4. Με την ολοκλήρωση της κυβερνητικής θητείας του κ. Σημίτη (2004), το χρέος ήταν 98,6%.
5. Την πενταετία 2004 – 2009 (κυβέρνηση ΝΔ), το χρέος εκτοξεύτηκε εκ νέου και έφτασε στο 129.7% του ΑΕΠ.
Τα στοιχεία αυτά δεν είναι στοιχεία ΠΑΣΟΚ, είναι στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος.
Το οικονομικό πρόγραμμα σύγκλισης που εφάρμοσε ο κ. Σημίτης και που μας επέτρεψε την είσοδό μας στο σκληρό πυρήνα της ζώνης του ευρώ, εκπονήθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου την περίοδο 1993 -1996.
Η συμμετοχή μας στη ζώνη του ευρώ, δεν ήταν μόνο οικονομική επιλογή, αλλά σχετίζονταν και με τη γενικότερη γεωπολιτική θεώρηση της χώρας τη περίοδο εκείνη. Νομίζω είναι εύκολο σήμερα να κατανοήσει κανείς, σε ένα περιβάλλον γενικευμένης γεωπολιτικής αστάθειας, τι επιπλέον κινδύνους θα είχαμε να αντιμετωπίσουμε, αν δεν ήμασταν μέλη της Ε.Ε.
Τα έργα των ολυμπιακών αγώνων, έδωσαν ώθηση στην Ελληνική οικονομία και συνέβαλαν σημαντικά στο να πετύχει η χώρα υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Το συνολικό κόστος εκτέλεσης αυτών των έργων, ως ποσοστό επί του συνολικού χρέους της χώρας, είναι αμελητέο. Αν η κυβέρνηση της ΝΔ που ακολούθησε την περίοδο Σημίτη, αξιοποιούσε αυτά τα έργα και τα ενέτασσε ομαλά στην οικονομική ζωή αντί να τα απαξιώσει, όχι μόνο θα είχαμε αποσβέσει το κόστος, αλλά θα μπορούσαν να είχαν γίνει και ισχυρός μοχλός ανάπτυξης.
Το να υπάρχουν κυβερνητικά στελέχη που να παροτρύνουν τους απλούς πολίτες να επενδύσουν στο χρηματιστήριο, οπωσδήποτε είναι κατακριτέο, εφόσον δεχτούμε ότι πρόκειται για ένα κερδοσκοπικό (τζόγος) και μάλιστα δύσκολο παιχνίδι. Όλοι γνωρίζουμε ότι σε τέτοιου είδους παιχνίδια, μακροπρόθεσμα, οι μικροί παίχτες βρίσκονται να είναι πάντα ‘’χαμένοι’’.
Συνεπώς, δεν πρέπει να λησμονούμε και τις ευθύνες του καθενός από εμάς, που εντελώς στα ξαφνικά αποφάσισε, χωρίς να γνωρίζει σε βάθος τους κανόνες του παιχνιδιού, να γίνει θεσμικός επενδυτής στο χρηματιστήριο.
Η βασική διαφορά του ΠΑΣΟΚ σε σύγκριση με την συντηρητική παράταξη στο πεδίο της οικονομίας, ήταν και είναι, πως εμείς υποστηρίζουμε και υπερασπιζόμαστε το μοντέλο της μικτής οικονομίας κι όχι τη λογική της πλήρους και χωρίς όρους απελευθέρωση της αγοράς. Τόσο η Ευρώπη, όσο και η Ελλάδα, κατάφεραν να θεσμοθετήσουν το κοινωνικό κράτος και να φτάσουν στο μέγιστο της οικονομικής τους απόδοσης, ασκώντας πολιτικές όπου το κράτους και ο ιδιωτικός τομέας συμβίωναν αρμονικά.
Τα τελευταία 8 χρόνια απέδειξαν, πως οι βασικοί λόγοι που δεν μπορούμε να υπερβούμε τις μνημονιακές πολιτικές και να επιστρέψουμε στην κανονικότητα, είναι οι εξής:
1. Ο διαχρονικά (και πριν την ΟΝΕ) υψηλός βαθμός εξάρτησης της πολιτικής και οικονομικής ζωής του τόπου, από το ξένο παράγοντα.
2. Το στρεβλό παραγωγικό μοντέλο που εφαρμόζει η χώρα.
Προσωπική μου πεποίθηση είναι, πως αν θέλουμε κάποια στιγμή να εξέλθουμε με αξιώσεις από τη κρίση, οι ηγεσίες όλων των κομμάτων οφείλουν να δουλέψουν σοβαρά πάνω σε αυτές τις αιτίες, να προστατέψουν του δημοκρατικούς θεσμούς και να συναινέσουν σε ένα ρεαλιστικό εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης.
Είναι απαράδεκτο π.χ. κάθε φορά που γίνονται εκλογές, να παραλύει ο κρατικός μηχανισμός και κατ’ επέκταση ολόκληρη η οικονομική ζωή. Θα μπορούσε δηλαδή ένας εθνικός στόχος να είναι, πέρα από την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, η θέσμιση ενός δίκαιου κράτους που θα λειτουργεί αποτελεσματικά προς όφελος του πολίτη, ανεξάρτητα από την εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία.
Φίλιππος Βουκελάτος
Αν. Γραμματέας ΝΕ ΠΑΣΟΚ Λευκάδας.
Ειρηνάρα μου, μαζί σου! Δαγκωτό ΣΥΡΙΖΑ!. Για 20 χρόνια ΣΥΡΙΖΑ! Για να μη μείνει κολυμπιθρόξυλο και λίθο επί λίθου! Για να το γλεντάμε βλέποντας εσένα και όλα τα Συριζάκια (που χορεύατε καλαματιανό για το ΟΧΙ, για το σκίσιμο των Μνημονίων, για τη κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, για την αύξηση των συντάξεων κλπ κλπ) να κάνετε βλακώδη τρολάκια με την ουρά στα σκέλια και να κατεβάζετε τα αντικαταθλιπτικά με τη φούχτα!
Πολυ ωραιο το αρθρο σας κε Αραβανη αλλα για να το διαβασει καποιος απλος επισκεπτης της ηλεκτρονικης αυτης σελιδας πρεπει να πιει πεντε διπλους καφεδες απο αυτους που αναφερεται ανωτερω. Λιγο πιο απλα για να καταλαβαινουν και οι πολλοι.Χωρις παρεξηγηση.
Την 31/12/2001 το πακέτο χαρτομάντηλα κόστιζε 50 μονάδες ιστορικού νομίσματος ( δραχμές).
Την 02/01/2002 το ίδιο πακέτο χαρτομάντηλα κόστιζε 0,50 ευρώ δηλαδή 170, 375 μονάδες ιστορικού νομίσματος ( δραχμές που είχαν αντικατασταθεί από το νέοεισαχθέν νόμισμα ευρώ).
Στο ίδιο καφενείο, ο ίδιος μονός ( στο κλασικό μικρό φλυτζάνι ) καφές Ελληνικός την 30/12/2001 κόστιζε 150 μονάδες Ιστορικού νομίσματος. Την 02/01/2002 στο ίδιο καφενείο ο ίδιος καφές κόστιζε 1,00 ευρώ ( δηλαδή 340, 00 μονάδες ιστορικού νομίσματος).
Είχε προηγηθεί η υπερεκσυγχρονιστική εποχή του ιστορικού νομίσματος να τζογάρεται -μέσω των εταιρειών λήψης και διαβίβασης εντολών (ΕΛΔΕ τότε)- σε ένα κτίριο στην οδό Σοφοκλέους στην πρωτεύουσα στην χώρα. Δηλαδή ηλεκτρονικά το ιστορικό νόμισμα ως γενικό νομισματικό ισοδύναμο, μεταφερόνταν αστραπιαία και γινόνταν ά’υ’λοι τίτλοι ,χωρίς επ αυτού να εφαρμόζεται η κοινωνική συναλλακτική ανταλλακτική του καθημερινή διάσταση. Δηλαδή η έννοια του χρήματος ( χρήσης του νομίσματος) είχε χάσει την αίσθηση της παραγωγικής ή καταναλωτικής χρονικής διάστασής του. Τι νόμισμα έτσι είχε γίνει μέγεθος που απλά αποκοινωνικοποιημένα προστίθονταν ή αφαιρούνταν σε χρόνο dt ή όσο χρόνο διαρκούσε η εκτέλεση μιας αριθμητικής πράξης υπολογισμού αριθμών , μειωμένος αυτός και μέχρι αστραπιαίος μια και οι πράξεις εκτελούνταν ταχύτητα έως αυτόματα απ τα ηλεκτρονικά μέσα . Δηλαδή ή υπερεκσυγχρονιστική άποψη του πλουτισμού, μέσα από πράξεις που εκτελούνταν ηλεκτρονικά στιγμιαία, είχε αντικαταστήσει την αίσθηση της παραγωγικής διασποράς και κατανομής χρήματος.
Το παραγωγικό χρήμα έτσι είχε εξοβελιστεί. υπερ της ηλεκτρονικής υπολογιστικής του μεγέθους των νομισμάτων, για την σώρευση και την οικονομισιά.
Από τότε η ”υπερεκσυγχρονιστική” και ”υπερεκσυγχρονίζουσα” άποψη και πολιτική θέσμιση και πρακτική της χώρας, έχει ξεχάσει ακόμη κοντά χρόνια μετά , να αναφέρει πότε, ποιοι, με ποια κριτήρια και πού καθορίστηκε η ισοτιμία αντικατάστασης του ιστορικού νομίσματος με την νέα κατ επίφαση ” νομισματική μονάδα”. Και είναι κατ επίφαση νομισματική μονάδα, αυτό που ονομάστηκε ευρώ, μια και αποτελεί πρωτοφανές φαινόμενο του πολιτισμού, ένα μέγεθος που απαιτεί να παίξει τον ρόλο του γενικού συναλλακτικού ισοδυνάμου να πληθωρίζει τις ανταλλακτικές αξίες των αγαθών ή υπηρεσιών (στη κοινωνική συναλλακτική λειτουργία του ως νόμισμα ) για μια βραδυά 31/12/2001-01/01/2002 σε επίπεδο 100-200%.
Το με ποια κριτήρια καθορίστηκε η συναλλακτική ισοτιμία του ευρώ/ δραχμής = 340,75 !!!!!! , καλά θα ήταν δημοκρατικά – από κάποιον φορέα πολιτικό- κομματικό , μέσα στο πλαίσιο της μεταπολιτευτικής κοινοβουλευτικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατιας και αντιπροσωπευτικόητητας ( την οποία επεδίωξε η χώρα και οι πολίτες με στόχο την κοινωνική διαφάνεια και πιότερη ποσότητα συναπόφασης στην διαχείρηση του πλούτου της χώρας) καλά θα ήταν λοιπόν κάποιος φορέας να ενημερώσει τους πολίτες.
Και ο πρώτος φορέας κομματικοιδεολογική πολιτική οντότητα που προηγείται να κάμει αυτή την ενημέρωση στους πολίτες , είναι αυτός ο κομματικός συλλογικός χώρος συνταγματικά θεσμισμένα , που διαχειρίστηκε την μεταβατική από το ιστορικό νόμισμα στο μέγεθος που το αντικατέστησε.
Και αν αυτό δεν το έκανε χρόνια , δεν σημαίνει ότι απεμπολεί αυτή την ευθύνη και την αναγκαιότητα στο πλαίσιο εξήγησης των πολιτικών-κοινωνικών-ιδεολογικών-και οικονομικών επιλογών του, να το πράξει ως στοιχείο της ιστορικής ευθύνης και γνώσης γεννεαλογικά για την ίδια την χώρα και το μέλλον της, και ως μέλλον των πολιτών, αυτών που για μια βραδυά είδαν την τιμή του Ελληνικού καφενέ και του κουτιού των χαρτομάντηλων να υπερδιπλασιάζονται.
Και αυτή η ενημέρωση, δεν πρόκειται να γίνει, ας μην περιμένουν οι πολίτες – αυτό είναι προσωπική άποψη- , διότι οι λήψεις των αποφάσεων μέσα στο συλλογικό ταυτόχρονα νομιμοποιεί ( αν έτσι νοιώθουν οι συμμετέχοντες στην λήψη των αποφάσεων αυτών) και την ασυμμετοχικότητα του εγώ που συμμετέχει, στο όνομα του συλλογικού όλου, που καλύπτει δήθεν το εγώ μέσα στο συλλογικό όλον.
Μόνο που η Ελληνικότητα για το συλλογικό, αιώνες τώρα καθορίζεται από το Σωκρατικό :” η πολιτική αρχίζει με την επιμέλεια του εγώ”.
Και η αίσθηση του ” όλου πασοκ” χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον τα επόμενα χρόνια , μόνο και μόνο για να επισημαίνει συμβολικά και να υπομνήσκει την παραπάνω διάσταση απ την Σωκρατική αρχή.
Είναι και αυτό ένα σημείο ανάγνωσης της συγκεκριμένης ιδεολογικής μανιέρας που ονομάστηκε ” εκσυγχρονισμός ” στην διαβατική της πολιτικής και κοινωνικής ιστορίας της χώρας. Και που θεράποντές του και κήνσορες ( του εκσυγχρονισμού) αυτοονομάστηκαν ομαδοποιημένα – ως μπουλούκι- ” εκσυγχρονιστές”.
Ξεχασατε βρε καφροι ποιος εφτασε την ελλαδα σε αυτη την καταντια ? Με την κλεψια και την ρεμουλα τοσων χρονων? Το ΔΝΤ ποιος το εφερε και μετα την εκανε με ελαφρα πηδηματακια? Τις εργασιακες σχεσεις ποιος τις διελυσε? Τα δανεια ποθ πηρε το Πασοκ ακομα και σε χρονια κρισης ποιος τα εφαγε? Καφροι,