Π. Διονύσιος Λάζαρης (+ 22/08/2022). Ένας χρόνος απουσίας
«Εν πίστει και αγάπη, και ελπίδι, και πραότητι, και αγνεία, και τω Ιερατικώ αξιώματι, ευσεβώς διέπρεψας, αείμνηστε πάτερ Διονύσιε. Διό σε ο προαιώνιος Θεός, ώ και εδούλευσας, αυτός κατατάξει το πνεύμα σου, εν τόπω φωτεινώ, και τερπνώ ένθα οι Δίκαιοι αναπαύονται.»
Ένας χρόνος συμπληρώθηκε από την ημέρα που η μακαρία ψυχή του αειμνήστου πατρός Διονυσίου Λάζαρη έφυγε για τον Δημιουργό της. Ένας χρόνος χωρίς την ευλογημένη παρουσία του ιερέα εκείνου ο οποίος αγκάλιασε το ποίμνιό του με τόση αγάπη, καθοδήγησε με γλυκιά αυστηρότητα, και κήρυξε τη βαθιά πίστη στον Θεό. Του ιερέα ο οποίος θυσίασε εαυτόν για τις πνευματικές ανάγκες των ενοριτών του. Του φιλακόλουθου, ελεήμονα, χαριτωμένου και χαρισματικού πατρός.
Το μεγαλείο της ψυχής του, το φωτεινό μυαλό του, η ταπεινότητα και η τρυφερότητά του μας άφησαν δυσαναπλήρωτο κενό. Θα θυμόμαστε πάντα την ευγένεια και την καλωσύνη του.
Ας ευχηθούμε ο Κύριος των Δυνάμεων, η των θλιβομένων παραμυθία, και των πενθούντων παράκλησις, να παρηγορεί τους οικείους και τα πνευματικά του τέκνα.
ένα πνευματικό τέκνο του
Δεν υπάρχουν σχόλια