Στον αγαπητό φίλο και συμμαθητή Γιάννη Τυπάλδο

Στον αγαπητό φίλο και συμμαθητή Γιάννη Τυπάλδο,

Εντελώς τυχαία μια μέρα στην κεντρική αγορά της πόλης έμαθα φίλε μου για το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζες.

Επιχείρησα πολλές φορές να επικοινωνήσω μαζί σου αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Γνώριζα βέβαια ότι δεν βρισκόσουν στην Λευκάδα και δεν ήταν εύκολο να έρθω εκεί που ήσουν. 

Μέχρι που ενημερώθηκα για τον αναπάντεχο θάνατό σου. 

Δυστυχώς δεν σε αποχαιρέτισα επειδή δεν το έμαθα έγκαιρα διότι μεσολάβησε το Σαββατοκύριακο που δεν κατέβηκα στην πόλη. 

Φίλε μου έφυγες πολύ νωρίς αλλά και πολύ σύντομα. Δεν μπόρεσα να συνειδητοποιήσω πόσο ξαφνικά μας άφησες όταν πριν λίγο καιρό ήμασταν ακόμα μαζί.

Γιάννη μου εσύ που ήσουν η ψυχή της παρέας, με τα καλαμπούρια σου και τα όμορφα αστεία σου. Πάντα ήπιος, καταδεκτικός και προπαντός χιουμορίστας. Κάθε φορά που σε έπαιρνα τηλέφωνο εσύ απαντούσες με την στεντόρεια φωνή σου: «γειά σου Ιωάννη, πώς είσαι;»

Θυμάμαι τις συναντήσεις μας στον Άγιο Βλάση στα Σκλάβαινα όπου έψελνες και η μελωδία σου με καθήλωνε καθήμενος  απέναντί σου και καμαρώνοντάς σε.

Θυμάμαι τις υπέροχες αγιογραφίες στο εργαστήριό σου αλλά και τα τελευταία κηπευτικά προϊόντα τα οποία καλλιεργούσες με μεράκι και με καμάρι και χαρά μου έδωσες να δοκιμάσω. Ακόμη την κοινή μας αγάπη και μέριμνα που είχαμε για τα κατοικίδια. 

Σε προσκαλούσα συχνά για καφέ επειδή ήσουν τόσο χαρισματικός ώστε απολάμβανα την καλή σου παρέα θαυμάζοντάς σε για το απίστευτο και ταλαντούχο θυμητικό σου σχετικά με τα μακρινά μαθητικά μας χρόνια. 

Επίσης, στις καλοκαιρινές συμμαθητικές συναντήσεις μας, ήσουν ο πρώτος που ειδοποιούσα και μάλιστα κατά κάποιο τρόπο σε παρακαλούσα να παραβρεθείς οπωσδήποτε. Κατά την διάρκεια δε των συναντήσεων αυτών χαιρόμουν τόσο πολύ το ρεσιτάλ που έδινες μέχρι που έφευγαν όλοι και εμείς τελευταίοι.    

Πάντα χαμογελαστός, φιλικός και μια μεγάλη και ανοιχτή αγκαλιά για όλους μας.

Να είσαι σίγουρος ότι στην πρώτη συνάντηση που θα βρεθούμε με τους άλλους συμμαθητές θα πούμε πολλά για σένα και θα υπάρχει η καρέκλα, το πιάτο και το ποτήρι σου. 

Θα σε θυμάμαι με αγάπη.

Καλό παράδεισο καλέ μου φίλε και συμμαθητή.

Γιάννης Σκλαβενίτης