«Μ’ αγαπά, δεν μ’ αγαπά… Πάντοτε είχα την απορία, αν οι μαργαρίτες λένε την αλήθεια στους ερωτευμένους. Αλλά όσο ο έρωτας κυριαρχούσε στη ζωή μου, με τη συμβατική μορφή του, δηλ. προς ένα πρόσωπο συγκεκριμένο, δεν ήθελα να μου απαντηθεί η απορία. Άφηνα ανοιχτή τη δυνατότητα να περιμένω την επιθυμητή απάντηση και να την τεκμηριώνω υπερβατικά με το μέτρημα των πετάλων ενός ταπεινού λουλουδιού. Μεγάλωσα πια……. Τώρα, εκείνο το δίκοπο μαχαίρι, μ’ αγαπά-δεν μ’ αγαπά, χάνει τη αιχμηρότητά του. Τώρα ξέρω ποιοι και αν μ’ αγαπούν και τους το ανταποδίδω με όλη την ωριμότητα της ηλικίας μου και με μεγάλη ευγνωμοσύνη. Όσοι δεν μ’ αγαπούν, ξέρω και πόσο και γιατί, και τους αγνοώ με όλη την επίγνωση της επιλεκτικής μου σοφίας…. Καθώς είναι άνοιξη και βρίθουν τα λιβάδια από μαργαρίτες, μάζεψα μερικές και άρχισα με μεγάλη προσοχή να μετράω τα λευκά τους πέταλα. Συνήθως μου έβγαινε μονός αριθμός, 21 πέταλα για τις μικρές και 23 για τις μεγαλύτερες. Μία ξέφυγε από τον κανόνα αλλά δεν με έπεισε ότι στη φύση τα πράγματα συμβαίνουν τυχαία, πότε έτσι πότε αλλιώς. …. Άρα, ο αριθμός των πετάλων της μαργαρίτας είναι πάντοτε μονός. Που σημαίνει ότι αν κανείς αρχίζει να τη ρωτάει αρνητικά, εκείνη θα απαντήσει επίσης αρνητικά, ή αντίθετα αν θέλουμε να απαντήσει καταφατικά πρέπει να ξεκινήσουμε την ερώτηση από το «μ’ αγαπά»…. Οι άνθρωποι από καταβολής κόσμου στηρίζουν τις ελπίδες τους στα λουλούδια ή …μάταια προσδοκούν την ευτυχία μετρώντας πέταλα; (Κατίνα Βλάχου).
1 Σχόλιο
«Μ’ αγαπά, δεν μ’ αγαπά… Πάντοτε είχα την απορία, αν οι μαργαρίτες λένε την αλήθεια στους ερωτευμένους. Αλλά όσο ο έρωτας κυριαρχούσε στη ζωή μου, με τη συμβατική μορφή του, δηλ. προς ένα πρόσωπο συγκεκριμένο, δεν ήθελα να μου απαντηθεί η απορία. Άφηνα ανοιχτή τη δυνατότητα να περιμένω την επιθυμητή απάντηση και να την τεκμηριώνω υπερβατικά με το μέτρημα των πετάλων ενός ταπεινού λουλουδιού. Μεγάλωσα πια…….
Τώρα, εκείνο το δίκοπο μαχαίρι, μ’ αγαπά-δεν μ’ αγαπά, χάνει τη αιχμηρότητά του. Τώρα ξέρω ποιοι και αν μ’ αγαπούν και τους το ανταποδίδω με όλη την ωριμότητα της ηλικίας μου και με μεγάλη ευγνωμοσύνη. Όσοι δεν μ’ αγαπούν, ξέρω και πόσο και γιατί, και τους αγνοώ με όλη την επίγνωση της επιλεκτικής μου σοφίας….
Καθώς είναι άνοιξη και βρίθουν τα λιβάδια από μαργαρίτες, μάζεψα μερικές και άρχισα με μεγάλη προσοχή να μετράω τα λευκά τους πέταλα. Συνήθως μου έβγαινε μονός αριθμός, 21 πέταλα για τις μικρές και 23 για τις μεγαλύτερες. Μία ξέφυγε από τον κανόνα αλλά δεν με έπεισε ότι στη φύση τα πράγματα συμβαίνουν τυχαία, πότε έτσι πότε αλλιώς. ….
Άρα, ο αριθμός των πετάλων της μαργαρίτας είναι πάντοτε μονός. Που σημαίνει ότι αν κανείς αρχίζει να τη ρωτάει αρνητικά, εκείνη θα απαντήσει επίσης αρνητικά, ή αντίθετα αν θέλουμε να απαντήσει καταφατικά πρέπει να ξεκινήσουμε την ερώτηση από το «μ’ αγαπά»…. Οι άνθρωποι από καταβολής κόσμου στηρίζουν τις ελπίδες τους στα λουλούδια ή …μάταια προσδοκούν την ευτυχία μετρώντας πέταλα; (Κατίνα Βλάχου).