Το παράπονο του ποιητή…
Ανδρέας Γεωργάκης
παιδίατρος
Αν ανάπτυξη-ανάπλαση σημαίνει σάρωμα και κατεδάφιση όλων όσων χαρακτηρίζουν έναν τόπο και του προσδιορίζουν την πολιτιστική του ταυτότητα με σκοπό να μας προσαρμόσουν στο νέο μοντέλο τουριστικής έλξης, ευχαριστώ, δε θα πάρω…
Η εικόνα του αποκαθηλωμένου ποιητή ριγμένου άτακτα με ιμάντες και ανάμεσα σε πέτρες στο χώμα, με εξοργίζει, με αποκαρδιώνει και με βεβαιότητα πια κι ύστερα κι απ’ τα τελευταία γεγονότα με το Κάστρο έχω να πω ότι οι κύριοι της δημοτικής Αρχής είναι ακατάλληλοι για τον θεσμό που υπηρετούν.
Πού ακούστηκε να γίνεται μια ανάπλαση και να κατεδαφίζεται ένα μνημείο, έμβλημα του λευκαδίτικου πολιτισμού βαλμένο εκεί από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα? Υπάρχει λόγος που ο ποιητής βρίσκεται στη θέση αυτή, υπάρχει λόγος που η προτομή του στηρίζεται τόσα χρόνια σ’ αυτές τις πέτρες, όμως η δική σας απρονοησία ή παρανόηση δεν σας άφησαν περιθώρια να σκεφτείτε ότι η εν λόγω ανάπλαση στην οποία δεν είμαι αντίθετος, θα μπορούσε να γίνει αρχικά στα σχέδια και τις μακέτες σας χωρίς απαραίτητα να μετακινηθεί η προτομή του ποιητή. Θα μπορούσαν να γίνουν τα έργα σας γύρω απ’ τον ποιητή κι όχι να αποτελεί εμπόδιο στα αρχιτεκτονικά σας εγχειρήματα.
Σαν παλιός Λευκαδίτης δεμένος με το νησί μου πολιτισμικά και συναισθηματικά, και πιστέψτε με εκπροσωπώ ένα πολύ μεγάλο μέρος του κόσμου που με διαβάζει αυτή τη στιγμή, δεν έχω λόγια να περιγράψω την θλίψη που ένοιωσα βλέποντας αυτό το θέαμα. Για ορισμένους από εμάς κάποια πράγματα χρειάζονται ειδικούς χειρισμούς κι όχι πρακτικές άδειες συναισθημάτων και βιωμάτων…αυτά δε τα τελευταία πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη, δεν γίνεται να αλλάξουμε τα πάντα και να καταλήξουμε να ζούμε σ’ ένα αγνώριστο τόπο γιατί κάποτε αγκαλιάσαμε μια ποθητή ανάπτυξη.
Κύριοι μην είστε ασεβείς, μην προχωράτε γκρεμίζοντας αλλά φτιάχνοντας και με γνώμονα το λαϊκό αίσθημα, μην ξεχνάτε ότι για όλα υπάρχει ένα μέτρο και εσείς οφείλετε να μη το ξεπερνάτε και να μη μας απαξιώνετε σαν λαό.
Αφήστε και κάτι για μας, αφήστε μας κάτι να θυμόμαστε…
The Author All posts
4 Σχόλια
Εύγε και Μπράβο σου Αντρέα!
Εκτός από εξαίρετος Παιδίατρος, είσαι και φοβερός Οφθαλμίατρος!
Και ξέρεις γιατί;
Γιατί τους έβαλες τα γυαλιά!
Έβαλες τα γυαλιά σε όλους αυτούς τους (λαλίστατους κατά τ’ άλλα) πνευματικούς ανθρώπους αυτής της μικρής νήσου που, πάμε να κλείσουμε βδομάδα, και δεν έβγαλαν μπαμπαξά, γι’ αυτό το Αίσχος!
Τους έβαλες τα γυαλιά, κι ας μην έχεις τόσες περγαμηνές όσες έχουν αυτοί (και αυτές) τις οποίες (περγαμηνές) μας τις μοστράρουν σε κάθε ευκαιρία…
Τελικά, η μόνη άξια περγαμηνή, είναι η αγνή, ανεπιτήδευτη και ανιδιοτελής Αγάπη προς τη Λευκάδα. Και αυτήν, την κατέχεις επάξια!
“Απλώστε τα ξερά σας και αρπάξτε ότι βρείτε!” (Ατάκα από την ταινία “Καλώς μας ήρθε το δολλάριο”)
Βάλτε τις τσάπες και διαλύστε τα πάντα.
Όπως χωρίς ταυτότητα εσείς, έτσι, χωρίς ταυτότητα να απομείνει και η Λευκάδα! Απογυμνωμένη και φτωχιά από κάθε είδους πολιτισμό, σεβασμό και αγάπη προς τον τόπο.
Καταδικασμένος αυτός ο τόπος στην υποβάθμιση. Κάθε επίδοξος σωτήρας δε μπορεί ένα υπάρχον πάρκο να το αναβαθμίσει, να καθαρίσει την υπέροχη λιθόφραξη που υπήρχε, να το εξσυγχρονίσει και από το 2 να πάμε στο 5. Όοοοοχι!! Από τον εγωισμό και την απληστία θα γκρεμίσουμε τα πάντα. Θα πάμε στο -500 για να τα ξαναφτάσουμε, να πάμε πάλι στο 1, και μετά να πούμε πως τάχα προσφέραμε έργο!
Το μόνο που προσφέρετε είναι θλίψη. Θλίψη, για τα όσα βλέπουν τα μάτια μας και ζούμε στη διάρκεια της εξουσίας σας, χωρίς να φαίνεται τίποτα ικανό να σας σταματήσει. Θλίψη, που γκρεμίζετε αυτό που εμείς οι πολίτες τόσα χρόνια έχουμε χτίσει με τα λεφτά μας και τώρα πετάτε ξανά τα λεφτά μας για να ξαναφτιάξετε κάτι που ήταν εκεί έτοιμο και λειτουργικό.
Δεν έχετε προτεραιότητα τα αναγκαία έργα που ΔΕΝ υπάρχουν, χαλάτε αυτά που υπάρχουν για να τα ξαναφτιάξετε! Τόση βλακεία; Ή τόση αδιαφορία; Σήμερα που έβρεξε όλη η πόλη έγινε για μια φορά ακόμα Βενετία. Άνθρώποι και κυρίως παιδιά έμειναν για ώρες με βρεγμένα πόδια προσπαθώντας να πάνε στις δουλειές και τα σχολεία. Γιατί λοιπόν, δεν είναι προτεραιότητα για έργο 7 εκατομμυρίων ευρώ το να γίνουν έργα ώστε να μην πλυμμυρίζει η πόλη κάθε φορά που βρέχει;-και βρέχει πολύ στη Λευκάδα! (για να μην αναφερθώ και στους προηγούμενους που έκαναν πλακωστρώσεις χωρίς σωλήνες για βρόχινα νερά. Όλοι για κλωτσιές, χρόνια τώρα! )
Αν είχατε φιλότιμο, όχι μόνο θα είχατε παραιτηθεί αλλά θα ζούσατε και σε άλλη πόλη. Όμως καλά μας κάνετε! Αφού για κάποιο λόγο βρίσκεστε είστε εσείς εκεί, προφανώς φταίμε εμείς από δω που ρίξαμε τις ψήφους. Προχωρήστε βάλτε τις τσάπες και στις αυλές μας. Μόνο έργο σας η καταστροφή! Συνεχίστε!!!!
Δείτε τον ποιητη ανάσκελα με λερομενα τα μαλιά του απ το πέταμα και δίπλα το εργαλείο!! Το σιδεράνιο άκρο μιας τσάπας. Δεν το φαβταζοταν ποτε κανενας αυτο.Φταιει δε φταιει ο δημαρχος, ωφειλε να το προλάβει και τέλος να καμει αναπλαση χωρις ν ακουμπησει τα μνημεια. εδω σε θελω μάστορα… Αλλα μαλλον δεν το ειχε υπ οψη του..Δεν το μπορω πιά. Υπάρχει σωτηρία?
Το θλιβερό θέμα φέρνει στο νου το έξοχο ποίημα ΦΩΤΕΙΝΟΣ Ο ΖΕΥΓΟΛΑΤΗΣ του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη και τους δυναμικούς του στίχους αποκαθαρμένους από υπερβολές «Πάρ’ ένα σβώλο, Μήτρο, και διώξ’ εκείνα τα σκυλιά που μου χαλούν το φύτρο…». Ίσως στην είσοδο κάθε πόλης θα έπρεπε να υπάρχει μια κρήνη με το ρητό επάνω της: “Νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν”. Να ξεπλένεις δηλαδή τα ανομήματά σου και όχι μόνο το πρόσωπό σου». Επιλογικά θα έλεγα πως τα μνημεία δεν ταπεινώνονται, αλλά ταπεινώνουν εκείνους που δεν τα σέβονται.