Η άλλη Λευκάδα: Αναστασία Σταματέλου και Παναγιώτης Τζέμος

Συνεχίζοντας το οδοιπορικό μας στην ενδοχώρα φτάσαμε «συστημένοι» στους Τσουκαλάδες. Η προσπάθεια του Παναγιώτη και της Αναστασίας που θα σας παρουσιάσουμε παρακάτω ξεφεύγει από τα όρια της ενδοχώρας της Λευκάδας. Μπορεί να αποτελέσει στις μέρες μας ένα καλό παράδειγμα τόλμης, επιμονής, και προσπάθειας, αν σκεφτούμε ότι το παραπάνω ζευγάρι το 2011 αντίκρισε το φάσμα της ανεργίας και κατάφερε να δημιουργήσει μια ξεχωριστή επιχείρηση στο είδος της.

Ο Παναγιώτης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Η Αναστασία κατάγεται από τους Τσουκαλάδες. Βρέθηκε στην Αθήνα για σπουδές, γνώρισε τον Παναγιώτη παντρεύτηκαν και απέκτησαν δυο παιδιά. Ο Παναγιώτης μέχρι το 2011 δούλευε στην ΤOSHIBA για 22 χρόνια. Η Αναστασία έχοντας τελειώσει το φιλολογικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, παρέδιδε ιδιαίτερα μαθήματα. Το 2011 με δικαιολογία την κρίση ο Παναγιώτης απολύθηκε από τη δουλειά του.

Η επιχείρηση του ζευγαριού στους Τσουκαλάδες είναι μια ψησταριά – ταβέρνα. Βρίσκεται δίπλα στον κεντρικό δρόμο και ονομάζεται «Ψητοπωλείο ο Τζέμος». Άρχισε να λειτουργεί το 2012 και μέχρι σήμερα πηγαίνει από το «καλό στο καλύτερο». Προσφέρει σουβλάκια, γύρο, κοκορέτσι, φρυγαδέλι, κοντοσούβλι, σαλάτες και όλα τα φαγητά της ώρας, ψημένα στα κάρβουνα.

Ήταν μια τολμηρή απόφαση και μεγάλο ρίσκο, για το ζευγάρι να εγκαταλείψει την Αθήνα και να μετακομίσει στους Τσουκαλάδες ξεκινώντας μια δουλειά για την οποία ελάχιστα γνώριζαν. Δεν θέλησαν όμως να δημιουργήσουν μια επιχείρηση σαν τις παρόμοιες του είδους της. Ο Παναγιώτης μαθήτευσε 4 μήνες κοντά σ’ ένα φίλο του που είχε αντίστοιχη επιχείρηση.

Στην καινούργια δουλειά που ξεκίνησαν προσθέσανε όλα τα καλά στοιχεία του χαρακτήρα τους. Προσφέρουν στους πελάτες φαγητά που και οι ίδιοι βάζουν στο σπίτι τους. Δουλεύουν όλοι μέρα δίπλα – δίπλα, σε μια επίπονη προσπάθεια, αφού όλα όσα σερβίρει το κατάστημα τα φτιάχνουν με τα χέρια τους. Χρησιμοποιούν ντόπια προσεγμένα υλικά και φτιάχνουν ακόμα και τα σουβλάκια ένα-ένα στο χέρι. Καθαρίζουν και τηγανίζουν τόνους πατάτες.

Η δουλειά τους είναι πολύ κοπιαστική, αλλά έχει βρει ανταπόκριση από τον κόσμο. Δεν έχουν σκεφτεί ούτε στιγμή να αλλάξουν το παραμικρό σε ότι έχει να κάνει με την ποιότητα των υλικών και τον τρόπο παρασκευής των φαγητών. Απασχολούν 4 άτομα προσωπικό και στις «δύσκολες» μέρες βοηθούν και οι γονείς. Το κατάστημα είναι πεντακάθαρο.

Είναι αρκετά πέντε λεπτά στο χώρο της ψησταριάς, για να θαυμάσεις το ζήλο και την εργατικότητα αυτού του ζευγαριού. Η επιτυχία τους δεν προέκυψε ξαφνικά. Είναι αποτέλεσμα προσεκτικών κινήσεων και σεβασμού στον κόσμο. Έχουν τα μάτια και τ’ αυτιά τους ανοιχτά, μαθαίνουν από τις εμπειρίες της κάθε μέρας και προσπαθούν να γίνονται καλύτεροι. Έχουν σχέδια και όνειρα για το μέλλον, είναι χαρούμενοι και αισιόδοξοι για το αύριο.

Είναι πράγματι όμορφο συναίσθημα να βλέπουν κάθε μέρα ότι αναγνωρίζεται ο κόπος και η ξεχωριστή προσπάθεια που κάνουν. Έχουν φανατικούς φίλους πελάτες απ’ όλο το νησί αλλά και έξω απ’ αυτό. Τους αναζητούν πελάτες – τουρίστες από διάφορες χώρες, σταλμένοι από φίλους που δοκίμασαν τις γεύσεις τους την προηγούμενη χρονιά. Η ποιότητα και οι γεύσεις που προσφέρουν έγιναν η καλύτερη διαφήμιση για την επιχείρηση, πράγμα που τους δημιουργεί περισσότερες ευθύνες και υποχρεώσεις.

Χαίρομαι που γνώρισα τον Παναγιώτη και την Αναστασία. Η περίπτωσή τους επιβεβαιώνει τον κανόνα ότι τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Χάρηκα την τόλμη τους να ξεκινήσουν μια δουλειά με ελάχιστο κεφάλαιο, αλλά πολύ μεράκι. Θαύμασα τις προσεκτικές και προσγειωμένες κινήσεις τους. Η κουβέντα μαζί τους με γέμισε αισιοδοξία. Επιτέλους υπάρχουν και κάποιοι που δεν «μιζεριάζουν» και δεν «κλαίγονται» μέρα νύχτα. Κοιτάζουν μπροστά, δουλεύουν πολύ σκληρά.

Η επιχείρηση δουλεύει και έχει πολύ καλές προοπτικές, αλλά το ζευγάρι δεν είχε να μου δείξει ούτε ακριβή κούρσα, ούτε πλούτο. Είδα όμως τα χέρια τους, κουρασμένα και πρησμένα από την πολλή δουλειά…