HomeΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑΤο 1ο Γυμνάσιο τιμά τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη

Το 1ο Γυμνάσιο τιμά τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη

Χριστούγεννα με τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη,ζήσαμε το Σάββατο στις 15 Δεκεμβρίου, από τους μαθητές της Γ’ τάξης του σχολείου μας, οι οποίοι μας χάρισαν μια ιδιαίτερα λαμπρή βραδιά στο κατάμεστο από κόσμο αμφιθέατρο του σχολείου μας.

Μικροί και μεγάλοι μεταφερθήκαμε με κατάνυξη και συγκίνηση στη Σκιάθο, μια νύχτα Χριστουγέννων του 1860, μέσα από τη δραματοποίηση του διηγήματος του μεγάλου μας συγγραφέα Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Στο Χριστό στο Κάστρο», βιώσαμε εικόνες που μύριζαν Ελλάδα, υποβληθήκαμε από τους ήχους της μανιασμένης θάλασσας, του αέρα του πελάγους, φωτιστήκαμε από το φως των κεριών, ακούσαμε γλυκούς βυζαντινούς ψαλμούς, αλλά και τους χαρμόσυνους ήχους της καμπάνας και νιώσαμε τη πλήρωση των ψυχών από το τάμα της προσκυνήσεως της εικόνας της Γέννησης του Χριστού, σε μια έρημη εκκλησιά πάνω σε ένα κάστρο.

Ο Διευθυντής του σχολείου και ο σύλλογος διδασκόντων συγχαίρει τους μαθητές μας, για την υπέροχη βραδιά που μας χάρισαν, ευχαριστεί ιδιαίτερα τον καλεσμένο μας καθηγητή Πανεπιστημίου κ. Φώτη Δημητρακόπουλο και πρόεδρο του Ιδρύματος Παπαδιαμαντικών μελετών, που παρευρέθη μίλησε για τον Παπαδιαμάντη και παρουσίασε αυθεντικά χειρόγραφα του συγγραφέα και γενικά όλους όσους ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή μας, τιμώντας μας με την παρουσία τους.

Ο Διευθυντής
Α. Μήτσουρας

Προηγουμενο αρθρο
Ένα χωριατόπουλο στην Αθήνα κάποτε
Επομενο αρθρο
Bazaar από τον Σύλλογο απανταχού Δραγανιτών

2 Σχόλια

  1. KASIANI
    23 Δεκεμβρίου 2018 at 15:42 — Απάντηση

    ΥΠΕΡΟΧΟΙ-ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΙ.ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ

  2. Αγνωστος
    21 Δεκεμβρίου 2018 at 15:42 — Απάντηση

    ΣΤΟΝ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ

    Συχνά, σε εξωκκλήσια μακρινά,
    τη σκέψη μας την σπρώχνεις για σεργιάνι,
    με λόγια ταπεινά, λιτά, αγνά,
    και λέξεις που μυρίζουνε λιβάνι.

    Τη θάλασσα, με λύπες ή χαρές
    την έμπλεξες με ναυτικών τη μοίρα,
    και οι εικόνες σου τόσο “θαλασσινές”
    όπου τα λόγια σου μυρίζουνε αλμύρα.
    ——————————
    Κοσμοκαλόγερε, καλέ μου γητευτή,
    για ότι πρόσφερες θερμά σ’ ευχαριστούμε.
    Το είναι μας, θαρρώ, θ’ αναστηθεί,
    το έργο σου, λιγάκι, αν γευτούμε.

Γράψτε το σχόλιό σας

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.