Χορεύουν τα μπλε, χορεύουν τα κόκκινα

Της Παναγιώτας Παρίση

«Και μεσ’ σ’αυτό το χαλασμό,
στο μασκαροκρυφτούλι,
ανακωχή, για ν’ακουστεί
η Σάτυρα του… Βούλη…»

«…Η φωνή του κομπέρ επιτακτική
προσκαλούσε τα ζευγάρια στην πίστα˙
τί τουαλέτες, τί μπιζού, τί φλερτ και υποκλίσεις,
αδρά χειροφιλήματα ονείρου εμφανίσεις,
χορεύουν τα μπλε, χορεύουν τα κόκκινα…»

Ψυχή της Αποκριάς όλα αυτά τα χρόνια ήταν ο φίλος μου ο Βούλης˙ βέρος Μπουρανέλος, Λευκαδολάτρης, χορευτής, ταγκό, βαλς φοξ, ρούμπα, μαζούρκα.

Η Αποκριά για τον Βούλη ήταν όλη του η ζωή˙ οι μασκαράτες του άφησαν εποχή, η σάτιρά του, που αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι του καρναβαλιού, υπήρξε καυστική, καθώς δεν άφηνε τίποτα και κανέναν που να μην σατιρίσει.

«Κι αν θέλετε με έμπνευση μάσκαρες να ντυθείτε
με χιούμορ ή με σάτιρα στον Βούλη αποταθείτε
που πρόθυμα θα σας δεχτεί και με χαρά μεγάλη
και θα σας μάθει τι θα πει γλέντι και καρναβάλι….»