Όσο εμείς ψηφίζαμε, αυτοί έπαιζαν petanque

Την Κυριακή των εκλογών στον ακάλυπτο χώρο πίσω από το συγκρότημα των σχολείων στις Αλυκές -εκλογικό τμήμα- ακριβώς απέναντι από το Δημαρχείο, μια ομάδα αλλοδαπών έπαιζαν ένα παιχνίδι με μπάλες. Βλέποντάς τους, μου θύμισαν όλα όσα έχω ακούσει και διαβάσει για το παιχνίδι που παιζόταν παλιότερα στην πόλη της Λευκάδας, το Αμπαλί. Το παιχνίδι έμοιαζε πάρα πολύ.

Οι παίχτες όπως έμαθα, κουβεντιάζοντας για λίγο μαζί τους, είναι όλοι ένοικοι της μαρίνας και είναι Ουαλοί, Σκωτσέζοι και Βρετανοί. Ο χώρος πίσω από το εκλογικό κέντρο προσφέρεται γιατί είναι στρωμένος με άμμο. Έδειχναν να απολαμβάνουν το παιχνίδι. Μπορούν να παίξουν άντρες και γυναίκες κάθε ηλικίας γιατί δεν χρειάζεται μυική δύναμη παρά μόνο επιδεξιότητα.

Το petanque είναι ένα άθλημα που παίζεται με μεταλλικές μπάλες σε χωμάτινους χώρους ή γήπεδο. Είναι αναγνωρισμένο από την διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, και είναι Γαλλικής προέλευσης που έχει ωστόσο αρχαίες Ελληνικές ρίζες.
Χαρακτηρίζεται συχνά ως το πλέον μεσογειακό άθλημα και δεν είναι τυχαίο πως σε χώρες όπως η Γαλλία (κύριος νότια) Ιταλία, Ισπανία, Μαρόκο, Τυνήσια, αλλά και σε όλες τις χώρες γύρο από την από τη μεσόγειο το άθλημα είναι ιδιαίτερα δημοφιλές.

Σήμερα το petanque αριθμεί 100 διεθνείς ομοσπονδίες και ο συνολικός αριθμός των παικτών/αθλητών του petanque ανά την υφήλιο υπολογίζεται μεταξύ 17 και 20 εκατομμύρια.

Παρακολουθώντας το παιχνίδι κατάλαβα πολύ καλά γιατί το δικό μας το Αμπαλί δεν είχε μέλλον. Ακόμα κι αν υπήρχε γήπεδο, ακόμα κι αν δεν είχε σβήσει, πολύ φοβάμαι πως στις μέρες μας δεν θα είχε ούτε παίχτες ούτε οπαδούς. Το παιχνίδι είναι ομαδικό, δεν έχει ιδιαίτερες εξάρσεις, δεν υπάρχει δυνατότητα προσωπικής προβολής και επίδειξης, χρειάζεται ηρεμία και αυτοσυγκέντρωση, μυαλό και τεχνική. Προσόντα που δεν έχουν οπαδούς στις μέρες μας.

Άρθρα σχετικά με το Αμπαλί: Αμπαλί ένα παλιό παιχνίδι της Λευκάδας που χάθηκε
Δυο λόγια για το (Α)μπαλί – Γράφει ο Νίκος Βαγενάς