«Δια γυναικός τα κρείττω» – κοινός , κενός λόγος; Όχι!

Γράφει η Παρασκευή Σιδερά-Λύτρα

Τὸ κείμενο που ακολουθεί, παρά τον τίτλο, δεν έχει θρησκευτικοηθοπλαστικό χαρακτήρα, είναι μόνο διήγηση μιας παράδοσης, στην οποία απλές γυναίκες παίζουν τον πρωτεύοντα ρόλο.

Τα περιγραφόμενα διαδραματίζονται  τον 12ο αιώνα σ᾽αυτή την μεγάλη σε έκταση χώρα, που σήμερα ονομάζεται ολόκληρη Γερμανία, όταν οι άρχοντες της μιας περιοχής πολεμούσαν την άλλη για διεύρυνση των ορίων τους.  

Γνωστή είναι η μικρή πόλη Βάινσμπεργκ (Weinsberg) στη νοτιοδυτική Γερμανία και κοντά σ᾽ αυτήν τα ερείπια παλαιού φρουρίου, το οποίο αποτελεί το κέντρο της ιστορίας που θα διηγηθούμε. Από αιώνες το φρούριο αυτό φέρει το όνομα “πίστη των γυναικών” (Weibertreu), οι οποίες έδρασαν σ᾽αυτό, και στην παραδειγματική δράση των οποίων, θαυμάζοντάς τες, στηρίζομε το απόφθεγμα που τιτλοφορεί το κείμενό μας – αποδιδόμενο κατά τη δική μας παράδοση στη βυζαντινή υμνογράφο Κασσιανή.

Το έτος 1140. ο βασιλιάς Konrad από τη δυναστεία των Στάουφερ με το στράτευμά του πολιόρκησε το φρούριο στο Βάινσμπεργκ, το οποίο μετά από εβδομάδες παραδόθηκε. Σύμφωνα με το χρονικό ο βασιλιάς υποσχέθηκε στις γυναίκες, ότι είναι ελεύθερες να εγκαταλείψουν το φρούριο και έχουν το δικαίωμα να πάρει η κάθε μία μαζί της, ὅ,τι πιο πολύτιμό της θα μπορούσε να κουβαλήσει στην πλάτη της.

Τους άνδρες τους περίμενε ο θάνατος. Οι γυναίκες ευνοημένες από τη χάρη του βασιλιά εφάρμοσαν κατά λέξη την εντολή του: Έκπληκτοι οι στρατιώτες του  βασιλιά παρακολούθησαν σε λίγο μια πομπή γυναικών να βγαίνει από το φρούριο, που η κάθε μια τους είχε φορτωθεί στην πλάτη της ὅ,τι θεώρησε ως το πιο πολύτιμό της: τον άνδρα της! Και ο βασιλιάς, κρατώντας τον λόγο του, μεγαλόψυχος άφησε τις γυναίκες ελεύθερες μαζί με το φορτίο τους!

Έκτοτε οι γυναίκες αυτές έγιναν γνωστές ως Πιστές γυναίκες του Βάινσμπεργκ, και το φρούριο πήρε το όνομα Πίστη των γυναικών (Weibertreu).

Πολλοί σημαίνοντες καλλιτέχνες εμπνεύσθηκαν από το γεγονός και δημιούργησαν. Η ιστορία έγινε θέμα λογοτεχνικών έργων (ποιητικών και θεατρικών), μουσικών (όπερα) και εικαστικών έργων, όπως η εδώ απεικόνιση πίνακα του Lovis Corinth.