Μια συγκέντρωση που άργησε πολλά χρόνια

Μια ζωηρή συγκέντρωση  πραγματοποιήθηκε στη Λυγιά την Τετάρτη 10 Απριλίου, με θέμα την αποχέτευση. Όπως πληροφορηθήκαμε έγινε παρουσία πολλών κατοίκων της Λυγιάς -Κατούνας, Καρυωτών αλλά και της Νικιάνας καθώς και όλων των τοπικών παραγόντων: βουλευτή, δημάρχου, αντιδημάρχων και επικεφαλής δημοτικών παρατάξεων. Το φλέγον θέμα της εποχής ήταν το μεγάλο έργο της αποχέτευσης, που θα έλυνε ένα τεράστιο πρόβλημα σχεδόν όλου του νησιού και το οποίο βρίσκεται ένα βήμα πριν την απένταξη από ελλιπείς χειρισμούς του προηγούμενου δημάρχου.

Προσπαθούμε πάντα, από θέμα αρχής, να αναζητούμε τις ρίζες των προβλημάτων. Δηλαδή  όχι τι κάνουν ή τι δεν κάνουν οι εκάστοτε Αρχές του νησιού, αλλά και τι κάνουμε εμείς οι πολίτες.  Μπορεί να γίνουμε  για μια ακόμα φορά δυσάρεστοι άλλα χρειάζεται αυτογνωσία.

Οι πολίτες στο νησί μας, σε όλες μας τις εκφάνσεις, από τον τρόπο που οδηγούμε το αυτοκίνητο μας, που το παρκάρουμε, από τα σκουπίδια που κατελώνουμε τον τόπο, μέχρι τον τρόπο που ψηφίζουμε, κοιτάμε το ατομικό μας συμφέρον και μόνο. Οι έννοιες του «γενικού καλού» και του «κοινού συμφέροντος» είναι άγνωστες λέξεις. Είμαστε μονίμως αθώοι και πάντα θύματα: Όπως αναφέρει, στη δεκαετία του 1990, ο μεγάλος Έλληνας  φιλόσοφος διανοητής Κορνήλιος Καστοριάδης: «Πάντα φταίει κάποιος άλλος. Ποτέ εμείς. Για κάθε καταστροφή υπεύθυνοι είναι άλλοι, οι οποίοι εισέβαλλαν, οι οποίοι μας ξεγέλασαν, οι οποίοι μας εκμεταλλεύτηκαν, κ.λπ. Ως πότε όμως; Ως πότε θα ρίχνουμε τις ευθύνες στους άλλους;»… «Εάν ο ελληνικός λαός δεν είναι υπεύθυνος για την ιστορία του, τότε, ας του ορίσουμε έναν κηδεμόνα…»

Γιατί άργησε τόσα πολλά χρόνια να γίνει αυτή η συγκέντρωση από τις άμεσα πληττόμενες περιοχές;  Τι έκαναν τόσα χρόνια οι κάτοικοι αυτών των περιοχών, τι περίμεναν; Γιατί, το σημαντικότερο ερώτημα που τέθηκε στη συγκέντρωση, αν δηλαδή ο υπάρχων Βιολογικός λειτουργεί, δεν τέθηκε πολλά χρόνια νωρίτερα;

Ο βιολογικός της Λευκάδας  «εγκαινιάστηκε» για πρώτη φορά το 1989,  παραμονές εκλογών, από τον τότε βουλευτή και υπουργό του ΠΑΣΟΚ, Γεώργιο Κτενά. Το έργο ήταν ημιτελές. Ολοκληρώθηκε  το 1997 στη θητεία του δημάρχου  κ. Σταματέλου και έγιναν  τα επίσημα εγκαίνια. Και στη θητεία των επόμενων δημάρχων κ.κ. Σκληρού και  Γληγόρη, χρειάστηκε να γίνουν δαπανηρές εργασίες για την αναβάθμισή του, θα ήταν, είχαμε ακούσει, δευτεροβάθμιος. Δεν γνωρίζουμε αν λειτούργησε σωστά ποτέ του, όσον αφορά στην επεξεργασία των λυμάτων της πόλης ή αφέθηκε στην τύχη του.  Τα πολλά τελευταία χρόνια δεν πρέπει να λειτουργούσε καθόλου, για την ακρίβεια θα λειτουργούσε ως… «σωλήνας» που μετέφερε τα λύματα κατευθείαν στη θάλασσα. Ένας υπάλληλος απασχολούνταν από την δημιουργία της μονάδας.

Ουδείς ενόχλησε τους Δημάρχους διαχρονικά τι γίνεται στο Βιολογικό, αν δουλεύει, αν έχει την κατάλληλη χωρητικότητα, αν διαθέτει τον κατάλληλο εξοπλισμό, αν αρκεί ένας εργαζόμενος…

Όσα χρόνια  παρακολουθούμε τα τοπικά πράγματα, δεν θυμόμαστε το θέμα της λειτουργίας του Βιολογικού  να απασχόλησε δημόσια τους δημότες των περιοχών που βλάπτονται άμεσα, ενώ είχαν ορατά δείγματα. Για τους κατοίκους της πόλης ούτε συζήτηση, ήταν πολύ μακριά…  Υπήρχε μια κοινή συνενοχή, ένα ένοχο μυστικό, ο τουρισμός βλέπετε, μην μαθευτούν οι πομπές μας.   Δεν θέλαμε να γνωρίζουμε ούτε την ύπαρξή του Βιολογικού.

 Και αφού οι πολίτες αδιαφορούσαν, η λειτουργία του Βιολογικού δεν βρέθηκε ποτέ στις προτεραιότητες των πολιτικών.

Το 2014, που το πορτόνι ήταν αβέρτο, επισκεφτήκαμε τον Βιολογικό και είδαμε τα ποταμάκια με ακαθαρσίες να τρέχουν προς τη θάλασσα. Είχαμε γράψει τότε, όσο πιο κομψά μπορούσαμε, ήταν και καλοκαίρι, μόνοι μπροστά στην τοπική αφωνία: «Ο χώρος που στεγάζεται ο Βιολογικός καθαρισμός της Λευκάδας αποτελεί συνέχεια του σκουπιδότοπου;»  Την ίδια χρονιά μετά από 3 μήνες ξαναβρεθήκαμε στο χώρο του Βιολογικού με αφορμή το έργο της διάνοιξης -διαπλάτυνσης του Διαύλου. Εκβάθυνση έγινε και μπροστά από τον Βιολογικό. Πηχτή «λάσπη», που είχε κλείσει τον δίαυλο, σήκωνε η κουτάλα της μαούνας. Και πάλι κανένας δεν αναρωτήθηκε μα τι κάνει αυτός ο Βιολογικός, υπάρχει, λειτουργεί;

Επειδή στην κατανόηση κειμένου έχουν δυσκολέψει τα πράγματα, εξηγώ: πολύ σωστά οι κάτοικοι ψάχνουν και αναρωτιούνται και πρέπει να πιέσουν και να επιμείνουν. Είναι αξιέπαινοι. Αν όμως αυτό το ενδιαφέρον εκδηλωνόταν 10 -15 χρόνια νωρίτερα, θα ήταν αλλιώς τα πράγματα. Αν  μέχρι να γίνει το μεγάλο έργο του απαγωγού στη Γύρα, είχαν ενδιαφερθεί ώστε ο υπάρχων Βιολογικός να λειτουργήσει κανονικά  και όχι ως «σωλήνας», τα πράγματα θα ήταν καλύτερα. Θα είχαμε τουλάχιστον… υγρά λήμματα και όχι… στερεά, όπως αναφέρθηκε στη συγκέντρωση!

Τίποτα δεν χαρίζεται» παρά μόνο κατακτιέται…

John Kennedy*: Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για σένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για τη χώρα σου. * John Kennedy  1917-1963, Αμερικανός πρόεδρος [1961-1963]