Μερικές σκέψεις σχετικά με την προωθούμενη ζεύξη της Λευκάδας

Θωμάς Στραγαλινός

Αναρωτιέμαι αν προτού αποφασιστεί το σημαντικό αυτό έργο, έγιναν οι απαραίτητες επιστημονικές μελέτες όπως χωροταξική, περιβαλλοντική, ασφαλώς και κοινωνιολογική, για να εξετασθεί πρώτα η ανάγκη να γίνει και κατόπιν σε ποια θέση στο νησί θα γίνει και πως θα γίνει!

Για την ώρα τα μόνα που φαίνεται να οδηγούν στην ανάγκη της ζεύξης, είναι το μποτιλιάρισμα τους καλοκαιρινούς μήνες της οδού Γολέμη και τα σκάφη που χάνουν μερικά λεπτά από τις διακοπές τους. Αυτά ασφαλώς δεν αντικαθιστούν τις απαραίτητες μελέτες.

Γιατί έχουμε στη Λευκάδα αρκετά παραδείγματα έργων, που έγιναν χωρίς σωστή μελέτη και γι΄αυτό έχουν το αναμενόμενο κακό αποτέλεσμα.

 Μερικά:

Αμμόγλωσα:  Χωρίς ωκεανογραφική μελέτη τα τρία μπαστούνια σε θέση, μέγεθος. αριθμό, τρόπο που έγιναν, δεν κρατούν την άμμο. Ο δίαυλος κλείνει πάλι.

Άη Γιάννης:   Η θάλασσα καταστρέφει ακτή, δρόμο, αγωγό ύδρευσης, απειλεί και την ενδοχώρα. Αν και προ πολλών ετών υπάρχει μελέτη του Ελληνικού Κέντρου θαλασσίων Ερευνών για την αντιμετώπιση του προβλήματος, εμείς την αγνοούμε και ρίχνουμε άμμο στη θάλασσα για να καθυστερήσουμε το πρόβλημα!

Βιολογικός καθαρισμός:   Χρόνια ανεπαρκής βαθμός απόδοσης, έχει νεκρώσει τον θαλάσσιο αποδέκτη. Τώρα προετοιμάζεται σαν νέος αποδέκτης η θαλάσσια περιοχή της Γύρας, χωρίς να έχει γίνει μια ωκεανογραφική μελέτη της θαλάσσιας περιοχής.

Προτού μιλήσουμε λοιπόν για ζεύξη, μήπως πρέπει να δούμε και τα άλλα μεγάλα προβλήματα του νησιού όπως κυκλοφοριακό, ύδρευση, σκουπίδια, λύματα και τώρα το νέο πρόβλημα του υπερτουρισμού, που θεωρώ και μελλοντικά το σοβαρότερο.

Δεν έγινε ακόμη συνειδητός ο κίνδυνος αλλοίωσης φυσικού και ανθρώπινου περιβάλλοντος με ακόλουθες συνέπειες στο τουριστικό προϊόν του νησιού, δηλαδή στην μοναδική πλέον οικονομία του.    Ο ξένος έρχεται εδώ σ΄εμάς, για το φυσικό περιβάλλον, τον ανθρώπινο χαρακτήρα, την κουλτούρα μας.  Που πάνε όλα αυτά τους μήνες αιχμής; Όταν  η φιλοξενία μετριέται σε χρήμα, μια ντοματοσαλάτα κοστίζει 10 ευρώ και αυτός που δεν έχει ντομάτα και δωμάτια να πουλήσει μουρμουρίζει «δεν θα ΄ρθει κι ο Νοέμβρης;».

Ο υπερτουρισμός καταστρέφοντας λόγω άναρχης δόμησης το φυσικό περιβάλλον και εξαφάνισης της αξίας “filoxenia”, του ανθρώπινου χαρακτήρα που ζητάει εδώ, καταστρέφει και τον ίδιο τον εαυτό του.   Δηλαδή το τουριστικό προϊόν του νησιού θα αναζητήσει και θα βρει τότε ένα άλλο μέρος.   Εμείς;

Τώρα αν οι απαραίτητες μελέτες λαμβάνονται υπ΄όψιν, όλα τα παραπάνω θέματα κρίνουν μια νέα ζεύξη της Λευκάδας αναγκαία, τότε η προωθούμενη τώρα, θα γίνει μαλλον λόγω θέσης και τρόπου, όχι αποδεκτή.

Μερικές παρατηρήσεις:

Σχετικά με τη θέση.

1)  Αυτό το σημείο ζεύξης έχει επιλεγεί εδώ και αρκετά χρόνια, όταν τα όρια του σχεδίου πόλης ήταν στο πορτόνι των αλυκών και όχι στο ΚΤΕΛ που είναι τώρα!  Όταν στη θέση αυτή και στη γύρω περιοχή της υπήρχαν μόνο εγκαταλειμμένες αλυκές και περιβόλια.   Τώρα είναι εκεί ένα πολυάσχολο και πολυσύχναστο τμήμα της πόλης και το πιο γρήγορα αναπτυσσόμενο με σχολεία, γυμνάσια, ΚΤΕΛ, μαρίνα, σούπερ μάρκετ, χώρους στάθμευσης βαρέων οχημάτων, σκαφών κ.λ.π.   Έτσι με τη λύση που προωθείται μεταφέρεται το πρόβλημα του συνωστισμού από το βόρειο κομμάτι της πόλης στο νότιο. Πάλι μποτιλιάρισμα εκεί αντί στη Γολέμη.

2)  Η όδευση που προωθείται είναι με αποκοπή και καταστροφή μεγάλου μέρους του Αβλέμονα με νέο δρόμο σε μπάζωμα και απόσταση 150 μέτρα από τη λιθιά που χωρίζει τον δίαυλο από τον Αβλέμονα.  Στη συνέχεια περνάει μπροστά στην παραλία της πόλης πριν βυθιστεί για να περάσει στο νησί μας με το υποθαλάσσιο κομμάτι. Έτσι θα ΄μαστε στην παραλία της πόλης και δεν θα βλέπουμε τη θάλασσα και το Κάστρο αλλά θ΄ακούμε και θα βλέπουμε μπροστά μας να περνάνε οι νταλίκες, τα βυτία, τα λεωφορεία, τα Ι.Χ.

Η λύση που προωθείται, προβλέπει να φύγει η πλωτή γέφυρα στο Κάστρο. Έτσι εμείς δεν θα μπορούμε να περάσουμε απέναντι με τα πόδια ή το ποδήλατο, για να μπούμε στο Κάστρο και το εκκλησάκι της Αγίας Μαύρας όπως κάναμε πάντοτε.    Το θέλουμε αυτό;

Σχετικά με το υποθαλάσσιο κομμάτι.

1) Θα περνάμε κυριολεκτικά μέσα από την μούτελη (σε αντίθεση με το Άκτιο- Πρέβεζα όπου ο πάτος είναι στερεός), για να πάμε να φύγουμε απ΄τη Λευκάδα, με αίσθηση φόβου για το τι θα γίνει, σε περίπτωση που είμαστε μέσα και συμβεί μεγάλος σεισμός.   Και όλοι ξέρουμε καλά, ότι δεν υπάρχει σε κανένα τεχνικό έργο ασφάλεια 100%. Ειδικότερα δε σε ένα υποθαλάσσιο οχετό με πολλά επιμέρους κομμάτια που πατάνε επάνω στη γλίτσα και έχουν χωθεί από τις προσχώσεις. Και ενώ το νησί της Λευκάδας απομακρύνεται από τη στεριά μερικά εκατοστά σε κάθε μεγάλο σεισμό!    Τι θα κάνει ο οχετός; Θα τεντώνει;

2)  Θα δώσουμε κάπου 100 εκατομμύρια ευρώ σε σκαψίματα, μπαζώματα, τσιμέντα, υποστηρίγματα, πασσάλους, άσφαλτο σε μια λύση με υπέρογκο οικονομικό και οικολογικό κόστος και με μεγάλα προβλήματα λόγω της σεισμογένειας της Λευκάδας που είναι η μεγαλύτερη στην Ελλάδα.

Γνωρίζουμε ότι η λύση που προωθείται έχει αρνητικές γνωμοδοτήσεις από αρμόδιους κρατικούς φορείς που εκ του Νόμου γνωμοδοτούν υποχρεωτικά, διότι καταστρέφει τον Αβλέμονα που είναι προστατευόμενη περιοχή NATURA και ότι η λύση αυτή είναι δύσκολο να αδειοδοτηθεί.

Έτσι στην περίπτωση που το νησί χρειάζεται τεκμηριωμένα μια δεύτερη ζεύξη τότε υπάρχουν και άλλες λύσεις όπως μια δεύτερη πλωτή γέφυρα μετά τον Βιολογικό και προ του αρχαιολογικού χώρου στο Καλλιγόνι. Με όδευση από την ανατολική ακτή του Αβλέμονα μετά το κάστρο του Γρίβα και μέσω χαμηλής τοξωτής, χαλικοπασσαλωτής γέφυρας, (βλέπε Οθωμανικό Υδραγωγείο Αγίας Μαύρας), που δεν εμπόδιζε την κίνηση των νερών, όχι μπάζωμα Αβλέμονα, θα φτάνει κάποιος στο σημείο της νέας ζεύξης.

Η λύση με τις δυο πλωτές γέφυρες δεν έχει τα προβλήματα της λύσης που προωθείται. Η σύνδεση και ζεύξη με την νέα πλωτή γέφυρα είναι πολύ οικονομικότερη να κατασκευαστεί και θα αδειοδοτηθεί γρηγορότερα, γιατί δεν έχει τα οικολογικά και οικονομικά προβλήματα ασφάλειας της προηγούμενης υποθαλάσσιας. Με τη λύση αυτή, δηλαδή με τις δυο πλωτές γέφυρες μέρος της κυκλοφορίας θα οδηγείται με σηματοδότες μετά το κάστρο του Γρίβα προς την νέα γέφυρα.

Τα καλοκαίρια η κυκλοφορία των Ι.Χ. προς τη γέφυρα του Κάστρου θα ρυθμίζεται με φωτεινό σηματοδότη έτσι ώστε να μην δημιουργείται συνωστισμός στην πόλη. Τεχνικά εύκολο! Οι δυο πλωτές γέφυρες μπορούν να ανοίγουν συντονισμένα για τα σκάφη, έτσι ώστε να περιμένουν μόνο στη μια.

Ακόμα όμως και να περιμένουν περισσότερο! Πολλά μέρη στην υπόλοιπη Ευρώπη, βλέπε Βενετία, Βαρκελώνη, κ.λ. όπου ο υπερτουρισμός έχει ξεπεράσει την φέρουσα ικανότητα τους, όπως τώρα εδώ σε μας στη Λευκάδα, παίρνουν ριζικότερα μετρά για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Θωμάς Στραγαλινός

Οικονομολόγος – Μηχανολόγος Μηχανικός