Μια μεγάλη αποικία γλάρων

Λίγο πριν φτάσουμε στην πλωτή γέφυρα συνάντησα σήμερα αυτή την μεγάλη αποικία γλάρων. Αμέτρητοι ήταν. Λες και ήταν στρωμένη η αμμουδιά. Αυτό όμως που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι όλοι έμοιαζαν μικροί και ήταν παραταγμένοι στην άμμο σχεδόν ακίνητοι. Τους φώναζα μήπως και πετάξουν αλλά αυτοί παρέμεναν ακίνητοι.

Κάθε τόσο έρχονταν μεγαλύτεροι γλάροι πετώντας, κατέβαιναν και έφευγαν. Αν σωστά ταυτοποίησα το είδος πρόκειται για Ασημόγλαρους. Το είδος έχει αυξηθεί κατακόρυφα τελευταία και είναι εξηγήσιμη η προτίμησή του για το μέρος μας.

Ο Ασημόγλαρους. προσαρμόζεται κι εκμεταλλεύεται πηγές τροφής που προσφέρουν οι άνθρωποι. Αιτία αυτής της αύξησης είναι η προσαρμοστικότητα του είδους και οι παμφάγες συνήθειές του καθώς από τη φύση του τρώει τα πάντα – ψάρια, έντομα, φυτική τροφή μεταναστευτικά πουλιά κλπ. Σήμερα οι δύο σημαντικότερες πηγές τροφής για τον Ασημόγλαρο είναι τα μη εμπορεύσιμα ψάρια που πετιούνται από τα αλιευτικά σκάφη και τα σκουπίδια που βρίσκονται εκτεθειμένα στις χωματερές.