Περιμένοντας τον «επενδυτή» να βάψει την καμπίνα στο Κάστρο!

Η καμπίνα,  η ντουζιέρα και ο πίνακας ανακοινώσεων βρίσκονται πάρα πολλά χρόνια στο ίδιο σημείο στην παραλία του Κάστρου, μπροστά από το ΤΑΟΛ. Αν θυμάμαι καλά, τοποθετήθηκαν ως απαραίτητα αξεσουάρ για την χορήγηση της γαλάζιας σημαίας.  Τα πρώτα χρόνια, όσο δηλαδή διατηρήθηκε το χρώμα  τους, -ήταν βαμμένα σε απόχρωση του ξύλου-  ήταν μια όμορφη εικόνα όπως άρμοζε σε μια όμορφη παραλία.

Άντεξαν πολλά χρόνια, πρέπει να ομολογήσω, σε αντίθεση με άλλες τέτοιου είδους κατασκευές πέριξ του ιβαριού, που καταστράφηκαν στα δυο χρόνια.

Το ξύλο, όπως γνωρίζουν και τα μικρά παιδιά, χρειάζεται  συντήρηση όχι μόνο για την μακροζωία του αλλά και για την εμφάνιση του. Ουδέποτε μέχρι σήμερα ο Δήμος αξιώθηκε να πάρει λίγο χρώμα, ένα ρολό και να βάλει κάποιον να τα βάψει. Η εικόνα που δίνουν σήμερα είναι άθλια. Κανένας σεβασμός στους λουόμενους, που κατακλύζουν την παραλία, στη φύση, στην εικόνα του Δήμου, βρε αδελφέ.

Αν δεν είχαμε τον «επενδυτή σε αναμονή» και επειδή ο Δήμος διαχρονικά ούτε σέβεται ούτε προστατεύει την περιουσία του, σε λίγα χρόνια θα ακούγαμε για…. νέο έργο για την αντικατάσταση τους. Θα χαιρόμαστε και θα επιβραβεύαμε κιόλας για τα πεταμένα λεφτά…

Δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα από αυτό που έχει παγιωθεί. Εμείς και ο Δήμος ζούμε σε διαφορετικούς κόσμους, το χάσμα όλο και μεγαλώνει, έχουμε διαφορετικές προτεραιότητες, αισθητική, ανάγκες…