Όταν στα τοπικά έθιμα συμμετέχουν και τουρίστες το αποτέλεσμα λέγεται «χαβαλές»

Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, στη θητεία μάλλον του δημάρχου κ. Μαργέλη, το Πνευματικό Κέντρο ανέλαβε την αναβίωση του εθίμου «το κομμάτι», με την παρουσία της Φιλαρμονικής και κοντά στο μεσημέρι, για να υπάρχει  η δυνατότητα να το παρακολουθεί όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος.  Είχε σταματήσει  πολλά χρόνια πριν η παρουσία της Φιλαρμονικής κατά μήκος της κεντρικής αγοράς νωρίς το πρωί, όπως γινόταν παλιά.

Ξεκίνησε επίσης ο Δήμος να μοιράζει πήλινα μόνο στα καταστήματα του πεζόδρομου. Αν διάβαινες την κεντρική αγορά νωρίς το πρωί του Μ. Σαββάτου, έβλεπες, πριν ακόμα ανοίξουν τα καταστήματα, τα πήλινα έξω από κάθε πόρτα. Οι καταστηματάρχες τα πετούσαν με το πέρασμα της Φιλαρμονικής καθώς επίσης και οι ένοικοι των σπιτιών κατά μήκος του δρόμου πετούσαν τα δικά τους. Τότε ακόμα κατοικούνταν όλα σχεδόν τα σπίτια του πεζόδρομου.

Αυτό το τελετουργικό ακολούθησαν όλοι οι δήμαρχοι μέχρι το 2017, ανελλιπώς.

Ερώτηση: λέτε ο τότε Δήμος και όλοι  οι δήμαρχοι που ακολούθησαν μέχρι το 2017, να μην είχαν χρήματα να αγοράσουν και να μοιράσουν πήλινα στους τουρίστες και επισκέπτες;

Η διανομή των πήλινων σε ντόπιους και ξένους συνδυάστηκε με το πέταγμα μπότη στην πλατεία από το δήμαρχο. Ξεκίνησε στη θητεία του κ. Δρακονταειδή. Συνεχίστηκε με τον κύριο Καλό, αυτός απέφυγε να πετάξει μπότη στην κεντρική πλατεία, προτίμησε το Πνευματικό κέντρο, αποφορτίζοντας την κεντρική πλατεία.   Συνεχίστηκε όπως είδαμε φέτος με τον κ. Βεργίνη, μοιράζοντας τα περισσότερα πήλινα από κάθε άλλη φορά, αδιακρίτως.

Ο πάγκος του Δήμου μοίραζε από το πρωί πήλινα στον καθένα που άπλωνε το χέρι του.

Το Μ. Σάββατο το πρωί  από τις 10  (δηλαδή, πολύ πριν την εμφάνιση της Φιλαρμονικής), η πλατεία και ο πεζοδρόμος μετατράπηκαν σε τσίρκο. Η πλατεία κυρίως, μεταβλήθηκε σε αλάνα, με τους μεγάλους να σπάνε τα πήλινα για πλάκα και τα παιδιά να τα ποδοπατούν. Εικόνες που προσβάλουν την αισθητική των ντόπιων κατοίκων.

Κάθε χρόνο το επισημαίνουμε. Δεν έχουν σχέση οι ξένοι με το έθιμο. Φέτος ιδίως με την κοσμοσυρροή που κατέκλυσε κάθε ελεύθερο χώρο της πόλης, οι ντόπιοι έψαχναν χώρο να κρυφτούν από τον «τζερτζελέ» που επικρατούσε με πρωταγωνιστές τα πήλινα, πολύ πριν την εμφάνιση  της Φιλαρμονικής, το ξαναγράφουμε.

Ή πως ένα έθιμο ευτελίζεται.

Η τήρηση ή αναβίωση ενός εθίμου είναι υπόθεση μόνο των ντόπιων κατοίκων. Συνάδει με τις μνήμες, τα ακούσματα, τις διηγήσεις των παλαιοτέρων και τα διαβάσματά τους. Το πέταγμα πήλινων από τους επισκέπτες, όποτε τους αρέσει, μετατρέπει την παράδοση σε ατραξιόν, την πλατεία σε αλάνα και το έθιμο σε ομαδικό χαβαλέ.

Διαβάστε σχετικά:

Το έθιμο «το κομμάτι» είναι στις σκέψεις μας… χίλια κομμάτια! (2023)
Για τρίτη χρονιά ο Δήμος μετατρέπει «το Κομμάτι» σε ομαδικό χαβαλέ (2019)
Πως γινόταν το κομμάτι πριν από 45 χρόνια (2018)