Προοδευτικός και γενικά Μορφωτικός Σύλλογος. Μικρή αναφορά σε Αγιοπετρίτικο Σύλλογο

(Μικρή αναφορά σε Αγιοπετρίτικο Σύλλογο)

Πρόκειται για τον Προοδευτικό Σύλλογο, τον οποίο ίδρυσαν στο διάστημα του Μεσοπολέμου κάποιοι προοδευτικοί Αγιοπετρίτες με σκοπό να αναβαθμίσουν το πνευματικό επίπεδο των συγχωριανών τους.
Έψαξα αλλά δε βρήκα πουθενά τα ονόματα των ιδρυτών και τα ονόματα των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, ούτε το καταστατικό ίδρυσης στο οποίο θα γράφονταν οι σκοποί, οι οποίοι θα εξυπηρετούνταν από το Σύλλογο. Βρήκα όμως γι’ αυτόν, κάπου, το ξεχασμένο βιβλίο της εικόνας:

ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΔΑΣΚΑΛΟΣ
Ιωάννου Κονδυλάκη

Στην πρώτη του σελίδα υπάρχει κολλημένο το χειρόγραφο γράμμα, χωρίς ημερομηνία που ακολουθεί:

Αποστολέας του βιβλίου και του αφιερώματος ο αείμνηστος Τάσσος Σίδερης. Ένας επιφανής Αγιοπετρίτης ο οποίος αναγκάστηκε να φύγει από το χωριό, σε μικρή ηλικία, γιατί  ζητούσε κάτι καλύτερο για τη ζωή του, το οποίο και πέτυχε, με την εργατικότητα και την  ευσυνειδησία του. 

Ο αείμνηστος Τάσσος(*) Σίδερης γεννήθηκε στον Άγιο Πέτρο το 1912. Στην Αθήνα στην  οποία έφτασε μπόρεσε και τελείωσε το Γυμνάσιο. Στη συνέχεια γράφτηκε και τελείωσε  τη Γεωργοοικονομική Σχολή Αθηνών και αργότερα την Πάντειο Σχολή. Με τα προσόντα αυτά βρήκε εργασία στην ΚΥΔΕΠ. Παντρεύτηκε και δημιούργησε μια εξαιρετική  οικογένεια. Ασχολήθηκε με τα γράμματα και καλλιέργησε πολύ την ικανότητά του να  συνθέτει ωραίους στίχους. Έγραψε αρκετές ποιητικές συλλογές στις οποίες υμνεί τη  Λευκάδα και βεβαίως το χωριό του το οποίο πάντα νοσταλγούσε. Ένα μικρό δείγμα: 

Λευκάδα 

Στο κάστρο ένας ψαράς αγιομαυρίτης 
στ΄ αγγίστρι του έχει πιάσει το φεγγάρι 
το δόλωμα τσιμπάει κι’ ο αποσπερίτης. 
-Ψαρά, χωρούν τα δυο μες το πριάρι; 

Επάνω στην Κουζούντελη στ’ αμπέλι 
μια κοπελιά έχει ξέφραγα τα στήθια 
κι ένας ξωμάχος της τρυγάει το μέλι. 
-Τρυγόνια, γράφετε ώρια παραμύθια…
Απόψε η Ρούμελη είναι μεθυσμένη 
στο κάστρο πλέκει μάγια και πλεμάτια 
και ξόρκια, του νησιού αγαπημένη. 
-Εικοσιένα, πούχτιζες παλάτια… 

Στις φυλακές ακούγεται ένας βόγγος 
μυρίζει ο αγέρας χαμομήλια και δυόσμο 
βαριανασαίνει η θάλασσα κι ο λόγγος. 
-Ελευθερία, θαρθείς σ’ όλο τον κόσμο; 

Ο Τάσσος Σίδερης γράφει: «μη μπορώντας να ενισχύσω υλικά την καλή σας προσπάθεια  θα σας στέλνω που και που κανένα βιβλίο…..». Πόση αγάπη δείχνουν τα λόγια αυτά για το  χωριό του!!! Μήπως θα μπορούσαμε και εμείς, που αγαπάμε τον τόπο μας, να κάνουμε  ότι είναι δυνατό για την πρόοδό του και την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του; 

Θ.Μελάς 

(*) ακολουθώ την ορθογραφία του γράφοντος.