Στέλιος Κατωπόδης, Χορευτής Εθνικής Λυρικής Σκηνής

siteadmin • 3 Ιανουαρίου 2024

Από τον Ιωσήφ Κουτσουλίνη

Ο κύκλος σπουδών σου περιλαμβάνει μουσική, θέατρο και χορό. Αυτή η καλλιτεχνική ποικιλία πώς έχει επηρεάσει την εξέλιξη σου ως χορευτής;

Φυσικά, αυτές οι σπουδές δεν ήταν παράλληλα. Μεγάλωσα στη Λευκάδα, όπου ξεκίνησα με παραδοσιακή μουσική και παραδοσιακούς χορούς. Μετέπειτα ήρθε η μουσική στη ζωή μου μέσω ενός ωδείου και αποφοίτησα από μουσικό γυμνάσιο/λύκειο. Η μουσική ήταν πολύ σημαντική στην εξέλιξη μου! Λίγο πριν ολοκληρώσω το λύκειο, ήρθε η ενασχόληση με τον χορό, το μπαλέτο και το σύγχρονο. Εκεί κατάλαβα ότι θέλω να ασχοληθώ μόνο με τον χορό. Βασικά τα βιώματα μου επίδρασαν ως ένα σύνολο στη γενική μου εξέλιξη. Ξέρω άλλωστε ότι η μουσική αντίληψη που διαμόρφωσα βοηθάει πάρα πολύ στον χορό!

Πιστεύεις στην αξία της επιμονής ή της υπομονής περισσότερο; Σε εκφράζει κάποια εξ’ αυτών;

Και στις δύο. Και έχω υπομείνει πράγματα και σίγουρα επιμένω για να συνεχίζω ακόμη να δραστηριοποιούμαι σε αυτό τον χώρο. Απασχολούμαι με τον χορό από το 2012. Πολύ συχνά καλούμαι να συνεργαστώ με νέες ομάδες, με νέα πρόσωπα, σε νέα project. Αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο. Είναι απαραίτητο να μπορείς να προσαρμόζεσαι, χωρίς να θεωρείται δεδομένο πως θα τα «βρεις» σε όλα τα επίπεδα. Ιδανικά, δε θέλω απλώς να πηγαίνω με τη ροή των πραγμάτων. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι επιθυμώ να προκαλώ εντάσεις. Όμως η υπομονή μαθαίνεται. Σε αυτόν τον χώρο έχω χτίσει υπομονή, η οποία με έχει βοηθήσει και στην προσωπική ζωή μου. Προσπαθώ ό,τι συμβαίνει στη δουλειά να μην το «παίρνω» μαζί μου στον προσωπικό, ελεύθερο χρόνο μου.

Είσαι μέλος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής αρκετά χρόνια πλέον. Απολαμβάνεις εξίσου να συμμετέχεις σε ομαδικές παραγωγές ή αναζητάς πιο προσωπικές (ατομικές) στιγμές έκφρασης;

Η δουλειά είναι αμιγώς ομαδική. Σίγουρα μέσα σε αυτή υπάρχουν στιγμές που μπορεί να σου δοθεί κάτι καθαρά δικό σου για να φέρεις εις πέρας, όπως να «κλείσεις» μία παράσταση. Επομένως, και τα δύο. Έχω συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές δουλειές, αν και ομαδικές είναι όλες. Αλλά μου αρέσει πολύ το momentum μίας ατομικής στιγμής. Για εμένα δεν έχει διαφορά. Κάνω το καλύτερο που μπορώ και στις δύο περιπτώσεις. Όταν είσαι μόνος σου έχεις τελείως διαφορετική αίσθηση θεατρικότητας. Καθώς λειτουργούμε ως ηθοποιοί, είναι υπέροχο ότι σου επιτρέπεται να επηρεάσεις αυτή τη στιγμή θεατρικότητας βάζοντας τη δική σου πινελιά. Πρόσφατα άλλωστε ξεκίνησα εργαστήρι ηθοποιίας. Με ενδιαφέρει πολύ να εμπλουτίσω τις γνώσεις και την εμπειρία μου γύρω από τη θεατρική τέχνη και γιατί όχι να ενταχθώ σε μια σχολή για σπουδή εμβαθύνοντας ακόμα πιο πολύ στην θεατρική τέχνη μαζί με τον χορό.

Τη στιγμή που χορεύεις ποια συναισθήματα διεγείρονται;

Είτε κατά τη διάρκεια μιας πρόβας είτε κατά την παράσταση, τα συναισθήματα εναλλάσσονται. Όμως είναι κάτι που το διαχειρίζομαι. Γενικώς δεν έχω έντονες αυξομειώσεις. Αλλά πλέον παίζει ρόλο η εμπειρία και συμβάλλει η υπομονή που ανέφερα. Αισθάνομαι μία κάθαρση αλλά ίσως και μία αίσθηση θλίψης. Η έννοια της θλίψης ίσως κρύβει κάποιο στοιχείο αναπόλησης. Και ματαιότητα. Εννοώ ότι πολλές φορές εμείς οι καλλιτέχνες σκεφτόμαστε «μακάρι να ήταν κι άλλο, να είχα και κάτι άλλο». Παρόλα αυτά δεν το έχω στο μυαλό μου έτσι. Ίσως, είναι μια συνθήκη ρομαντισμού.

Κάθε ρόλος συνοδεύεται από μια μοναδική εικόνα, ένα νέο θεατρικό κοστούμι. Ποια είναι η σχέση σου με τη μόδα και γενικώς με την έννοια της αισθητικής;

Με ενδιαφέρει πολύ. Είναι το καλύτερο μου. Συμπληρώνει τον χαρακτήρα που υποδύεσαι, είναι σημαντικό κομμάτι της παράστασης. Αντιλαμβάνομαι την εικόνα μου ως κάτι εύπλαστο που μπορεί να έρθει κοντά στο ζητούμενο του χορού ή του ρόλου. Γενικώς με τα κοστούμια δεν έχω κανένα πρόβλημα. Θέλω να τα δοκιμάσω όλα. Η μόδα μού αρέσει πολύ και γι’ αυτό άλλωστε επιδιώκω και εμπειρίες modeling σε πασαρέλα και φωτογραφίσεις. Πιστεύω ότι έχω καλή αισθητική και για εμένα είναι πρωτεύον. Από εκεί ξεκινάνε όλα. Βέβαια, αισθητική είναι να έχεις και μέτρο!