Στο εύοσμο αφιέρωμα θα προσέθετα ευγενικά: Απόσπασμα από άρθρο εφημερίδας ελευθερία (Τάσος Πουλτσάκης 10-5-2020 ) …Οι δρόμοι με τις Φλαμουριές Στη βρύση τη βουνίσια σιμά είν’ η φλαμουριά στον ίσκιο της καθόμουν να ονειρευτώ συχνά. Εχάραζα στη φλούδα της ονόματα ιερά και πάντα εκεί γυρνούσα σε λύπη ή σε χαρά. Μια μέρα ταξιδεύω σε μέρη μακρινά, περνώ να χαιρετήσω στερνά τη φλαμουριά. Βουΐζαν τα κλαδιά της σαν να μου κράζαν: “Ω, κοντά μου πάντα μείνε, θα βρεις γαλήνη εδώ”…… (Βίλχελμ Μίλλερ) Τώρα που οι φίλοι του βουνού όσο πάει και λιγοστεύουν, αφού τους περισσότερους τους τράβηξε η πλανεύτρα η θάλασσα και η ζωή κοντά της, η Φλαμουριά δεν… άντεξε άλλο τη μοναξιά… δραπέτευσε απ’ το βουνό και βρέθηκε στην πόλη για να… σώσει τους ανθρώπους της, χαρίζοντας σ’ αυτούς εκείνα τα οποία έχουν μεγαλύτερη ανάγκη, όπως είναι το οξυγόνο, η φυσική ομορφιά, ο βαθύς ίσκιος ειδικότερα χρήσιμος τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες, τα όμορφα λευκοκίτρινα άνθη με το μεθυστικό άρωμά τους. …………………….. Η Φλαμουριά (ελνστ.) ή αλλιώς Φιλύρα η γναφαλώδης η αργυρόφυλλος που είναι γνωστή από την ελληνική μυθολογία, ζει περίπου 200 χρόνια, φτάνει σε ύψος τα 30 μέτρα, είναι φυλλοβόλο με καρδιόσχημα φύλλα και τα αποξηραμένα άνθη της γίνονται ένα ενδιαφέρον αφέψημα (τίλιο) που έχει φαρμακευτικές ιδιότητες. Ο Διοσκουρίδης (1ος αιώνας μ.Χ.) στο βιβλίο του “Περί Ύλης Ιατρικής”, αναφέρεται στις φαρμακευτικές ιδιότητες της Φιλύρας: “Τα φύλλα μετ’ οίνου πειόμενα προς ερπετών δήγματα ποιεί. Επί τετραπόδων… πείνετε και προς δυσεντερίαν και διάρροιαν” εκδ. Μίλητος σελ.165. Η Φιλύρα στη μυθολογία μας ήταν θεότητα (Νύμφη) της ανάρρωσης, της ευωδίας και των αρωμάτων που την ερωτεύτηκε ο θεός Κρόνος. Το ανακαλύπτει η σύζυγός του Ρέα και αυτός για να συνεχίσει με την ερωμένη του, μεταμορφώνεται σε άλογο, συνευρίσκεται με τη Φιλύρα και γεννιέται ο Χείρων, ο μυθικός Κένταυρος μισός άνθρωπος και μισό άλογο. Ο Κρόνος για να της απαλύνει τον ψυχικό πόνο και την ντροπή, τη μεταμόρφωσε στο πανέμορφο αυτό δέντρο.
Σημείωση: το τρυφερό τραγούδι με την απλή φόρμα και την εκπληκτικά ρομαντική μουσική, τη Φλαμουριά (Lindenbaum) του μεγάλου Αυστριακού συνθέτη Φρανς Σούμπερτ (Franz Schubert 1797-1878), το έγραψε ο Βίλχελμ Μίλλερ (Wilhelm Muller). . Πασίγνωστος ο συνθέτης, παραμένει ξεχασμένος άδικα ο στιχουργός. Κι όμως, δεν ήταν ένας τυχαίος στιχοπλόκος, αλλά υπήρξε σημαντικός Γερμανός ποιητής. Μεγάλος φιλέλληνας που με τους ενθουσιώδεις στίχους του συμπαραστάθηκε στον αγώνα του Εικοσιένα. Το όνομά του εξελληνισμένο,.. δόθηκε σε δρόμο κεντρικής περιοχής των Αθηνών.
1 Σχόλιο
Στο εύοσμο αφιέρωμα θα προσέθετα ευγενικά:
Απόσπασμα από άρθρο εφημερίδας ελευθερία (Τάσος Πουλτσάκης 10-5-2020 )
…Οι δρόμοι με τις Φλαμουριές
Στη βρύση τη βουνίσια σιμά είν’ η φλαμουριά
στον ίσκιο της καθόμουν να ονειρευτώ συχνά.
Εχάραζα στη φλούδα της ονόματα ιερά
και πάντα εκεί γυρνούσα σε λύπη ή σε χαρά.
Μια μέρα ταξιδεύω σε μέρη μακρινά,
περνώ να χαιρετήσω στερνά τη φλαμουριά.
Βουΐζαν τα κλαδιά της σαν να μου κράζαν:
“Ω, κοντά μου πάντα μείνε, θα βρεις γαλήνη εδώ”…… (Βίλχελμ Μίλλερ)
Τώρα που οι φίλοι του βουνού όσο πάει και λιγοστεύουν, αφού τους περισσότερους τους τράβηξε η πλανεύτρα η θάλασσα και η ζωή κοντά της, η Φλαμουριά δεν… άντεξε άλλο τη μοναξιά… δραπέτευσε απ’ το βουνό και βρέθηκε στην πόλη για να… σώσει τους ανθρώπους της, χαρίζοντας σ’ αυτούς εκείνα τα οποία έχουν μεγαλύτερη ανάγκη, όπως είναι το οξυγόνο, η φυσική ομορφιά, ο βαθύς ίσκιος ειδικότερα χρήσιμος τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες, τα όμορφα λευκοκίτρινα άνθη με το μεθυστικό άρωμά τους.
……………………..
Η Φλαμουριά (ελνστ.) ή αλλιώς Φιλύρα η γναφαλώδης η αργυρόφυλλος που είναι γνωστή από την ελληνική μυθολογία, ζει περίπου 200 χρόνια, φτάνει σε ύψος τα 30 μέτρα, είναι φυλλοβόλο με καρδιόσχημα φύλλα και τα αποξηραμένα άνθη της γίνονται ένα ενδιαφέρον αφέψημα (τίλιο) που έχει φαρμακευτικές ιδιότητες. Ο Διοσκουρίδης (1ος αιώνας μ.Χ.) στο βιβλίο του “Περί Ύλης Ιατρικής”, αναφέρεται στις φαρμακευτικές ιδιότητες της Φιλύρας: “Τα φύλλα μετ’ οίνου πειόμενα προς ερπετών δήγματα ποιεί. Επί τετραπόδων… πείνετε και προς δυσεντερίαν και διάρροιαν” εκδ. Μίλητος σελ.165.
Η Φιλύρα στη μυθολογία μας ήταν θεότητα (Νύμφη) της ανάρρωσης, της ευωδίας και των αρωμάτων που την ερωτεύτηκε ο θεός Κρόνος. Το ανακαλύπτει η σύζυγός του Ρέα και αυτός
για να συνεχίσει με την ερωμένη του, μεταμορφώνεται σε άλογο, συνευρίσκεται με τη Φιλύρα και γεννιέται ο Χείρων, ο μυθικός Κένταυρος μισός άνθρωπος και μισό άλογο.
Ο Κρόνος για να της απαλύνει τον ψυχικό πόνο και την ντροπή, τη μεταμόρφωσε στο πανέμορφο αυτό δέντρο.
Σημείωση: το τρυφερό τραγούδι με την απλή φόρμα και την εκπληκτικά ρομαντική μουσική, τη Φλαμουριά (Lindenbaum) του μεγάλου Αυστριακού συνθέτη Φρανς Σούμπερτ (Franz Schubert 1797-1878), το έγραψε ο Βίλχελμ Μίλλερ (Wilhelm
Muller).
. Πασίγνωστος ο συνθέτης, παραμένει ξεχασμένος άδικα ο στιχουργός. Κι όμως, δεν ήταν ένας τυχαίος στιχοπλόκος, αλλά υπήρξε σημαντικός Γερμανός ποιητής. Μεγάλος φιλέλληνας που με τους ενθουσιώδεις στίχους του συμπαραστάθηκε στον αγώνα του Εικοσιένα. Το όνομά του εξελληνισμένο,.. δόθηκε σε δρόμο κεντρικής περιοχής των Αθηνών.