Φωτογραφίες της Λευκάδας του Δημήτρη Χαρισιάδη,1958

Το 1958 πρέπει να επισκέφτηκε την Λευκάδα ο μεγάλος Έλληνας φωτογράφος Δημήτρης Χαρισιάδης. Δυστυχώς ελάχιστες φωτογραφίες καταφέραμε να  συγκεντρώσουμε  από αυτή την επίσκεψη. Έχουμε δημοσιεύσει και παλαιοτέρα: ΕΔΩ

Ο Δημήτρης Χαρισιάδης υπήρξε επίσημος φωτογράφος του ελληνικού στρατού κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 και αποτύπωσε με το φωτογραφικό του φακό σκηνές από την πορεία και τη ζωή των Ελλήνων στρατιωτών στο Αλβανικό Μέτωπο. Δες ΕΔΩ.

Οι παρακάτω φωτογραφίες έχουν τίτλο Λευκάδα, 1958 και είναι από το Μουσείο Μπενάκη, στο οποίο μετά τον θάνατο του εκχώρησε όλο το αρχείο του.

Οι 5 πρώτες φωτογραφίες αφορούν την Καρυά.

Ο Δημήτρης Χαρισιάδης γεννήθηκε στην Καβάλα στις 15 Αυγούστου 1911. Ήταν γιός του επιχειρηματία Αθανάσιου Χαρισιάδη, που ασχολούνταν με την επεξεργασία και το εμπόριο προϊόντων καπνού και είχε αναπτύξει εμπορική δραστηριότητα μέχρι την Ινδία και το Κάιρο.

Το ενδιαφέρον του για τη φωτογραφία φάνηκε από νωρίς. Χρησιμοποιούσε τη φωτογραφική μηχανή του πατέρα του και εμφάνιζε τις φωτογραφίες σε ένα αυτοσχέδιο σκοτεινό θάλαμο, στην ταράτσα του σπιτιού της οικογένειας. Σε ηλικία 16 ετών κέρδισε το δεύτερο βραβείο σε έναν φωτογραφικό διαγωνισμό στην Σκωτία.Ξεκίνησε να σπουδάζει χημεία στη Λωζάνη όμως αναγκάστηκε να διακόψει τις σπουδές του όταν επιδεινώθηκε η οικονομική κατάσταση της οικογένειας λόγω της αρνητικής οικονομικής πορείας των καταστημάτων του πατέρα του στην Ινδία. Εγκαταστάθηκε, μαζί με την οικογένειά του, στην Ινδία και αργότερα, όταν βελτιώθηκε η οικονομική κατάσταση του πατέρα του, επέστρεψαν οικογενειακώς στην Αθήνα. Αφού υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ξεκίνησε να εργάζεται στο εργοστάσιο πλαστικών του πατέρα του.

Στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο το 1940, όπου πήρε μέρος ως έφεδρος αξιωματικός, ήταν ο επίσημος φωτογράφος του ελληνικού στρατού. Στις φωτογραφίες του από τον πόλεμο αυτό, που είναι περίπου τριακόσιες, κυριαρχούν οι στιγμές ανάπαυλας των στρατιωτών και δεν υπάρχουν καθόλου πολεμικές σκηνές. Φωτογράφισε επίσης τοπία και ασκήσεις μάχης. Μετά την έναρξη της γερμανικής επίθεσης, στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, τον Απρίλιο του 1941, κλήθηκε να επιστρέψει στην Αθήνα καθώς ήταν γλωσσομαθής. Στη διάρκεια της Κατοχής μεταξύ άλλων αποτύπωσε τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης των Ελλήνων και οι φωτογραφίες αυτές συνέβαλαν στην επίσπευση της παροχής επισιτιστικής βοήθειας στη χώρα από το εξωτερικό. Μετά την απελευθέρωση εργάστηκε για ένα διάστημα ως διερμηνέας καθώς γνώριζε πολύ καλά αγγλικά. Φωτογράφησε την άφιξη και διανομή της αμερικανικής βοήθειας στην Ελλάδα ενώ υπάρχουν και φωτογραφίες του από την Απελευθέρωση, την επίσκεψη του Ουίνστον Τσόρτσιλ στην Αθήνα και τα Δεκεμβριανά. Τα επόμενα χρόνια με εντολή του Υπουργείου Ανασυγκρότησης αποτύπωσε φωτογραφικά την οικονομική ανάκαμψη της χώρας και τα μεγάλα έργα.

Υπήρξε από τους ιδρυτές της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας το 1952. Πήρε μέρος μεταξύ άλλων στις εκθέσεις «The Family of Man» στη Νέα Υόρκη το 1955, «Greece seen by eleven Greek photographers» στο Σικάγο το 1957 και «The Pace of the European» στο Μόναχο το 1959. Από το 1956 έως το 1985 διατηρούσε το φωτογραφικό πρακτορείο «Δ.Α. Χαρισιάδης» με το συνεργάτη του Διονύση Ταμαρέση. Υπήρξε και φωτογράφος του Εθνικού Θεάτρου.

Ο Δημήτρης Χαρισιάδης πέθανε στις 2 Απριλίου 1993. Τέσσερα χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 1997, το αρχείο του περιήλθε στο Μουσείο Μπενάκη.